W bibliotece dla dzieci i młodzieży, która okazała się być wyposażona w fantastykę wszelaką znacznie lepiej niż ta dla dorosłych, znalazłam półkę z seriami mojego dzieciństwa - "Strrraszną historią" i pokrewnymi. Nie wiem, co podkusiło mnie, by sięgnąć akurat po "królów elekcyjnych", nie będących częścią głównej, przezabawnej serii. Nie pamiętam, czy kiedykolwiek ich czytałam; na pewno autorstwa tych samych pań widziałam część o Jagiellonach i Słowianach, ale albo były one lepsze, albo naprawdę się straszliwie zestarzałam. Chociaż raczej to pierwsze.
Książeczkę czyta się szybko, w godzinę czy coś koło tego. Ma swoje plusy, czasem uśmiechnąć się można, ale nic ponadto. Najbardziej denerwował mnie jednak chaos, brak uporządkowania treści, wybiórczość i jakieś takiego poczucie, że jednak zbyt mało tu humoru i zbyt dużo martyrologii - nie, żeby tej ostatniej było jakoś w nadmiarze, ale posmak doskonale znanego ze szkoły "o jacy to my Polacy biedni" pozostaje.
5/10, serio, o królach elekcyjnych da się tyle zabawnych rzeczy znaleźć, a oprócz rozdziału o kobietach było z tym cienko. Chyba przy Sienkiewiczu się bardziej uśmiałam.

W bibliotece dla dzieci i młodzieży, która okazała się być wyposażona w fantastykę wszelaką znacznie lepiej niż ta dla dorosłych, znalazłam półkę z seriami mojego dzieciństwa - "Strrraszną historią" i pokrewnymi. Nie wiem, co podkusiło mnie, by sięgnąć akurat po "królów elekcyjnych", nie będących częścią głównej, przezabawnej serii. Nie pamiętam, czy kiedykolwiek ich...