6-ty zeszyt przygód nieustraszonego królika ronina, to powrót do wysokiej jakości, której brakowało w poprzednim tomie. Usagi wraca do domu po drodze zaliczając ostatnie przygody na trasie, obfitujące w klasyczne tematy dla jidai-geki. Czytelnik otrzyma dwie ciekawe historie będące ukłonem ku kwaidanom i opowieściom niesamowitym, czego dotychczas brakowało w historiach Stana Sakai. Pierwsza dotyczy demona mostu, który nie pozwala żadnemu śmiertelnikowi na przekroczenie go, siejąc postrach i śmierć w okolicznych wsiach. Pojedynek na magię i katany jest szalenie intensywny i wciągający. Druga to krótka powiastka o morderstwie żony przez miejscowego sklepikarza, i o pośmiertnej zemście niezaspokojonego ducha owej kobiety, z oczywistym morałem dla mężczyzn. Dla osób nie przepadających za wątkami paranormalnymi znajdzie się również klasyczna chanbara na środku miasteczka między dwoma zdolnymi szermierzami o honor i pieniądze, co ma ostatecznie depresyjną wymowę ze świadomością straty dla osób bliskich strony przegranej i mini baśń opowiadaną przez Usagiego o swoich hiperbolicznych czynach, by utulić dzieci do snu. I w końcu dochodzimy do finału wędrówki królika, który wraca (ponownie) do domu, jednocześnie trafiając na oczekującą na niego zemstę jego najstraszniejszego wroga. To najdłuższa i główna historia tego tomu, w której czytelnik otrzyma reminiscencję bohatera ze śmierci swojego sensei Katsuichi’ego, odkrywając na rodzimym miejscu iż wcale nie umarł, bogatą relację ze swoją dawną ukochaną Mariko, będącą żoną jego dawnego przyjaciela i rywala, i co najważniejsze, iż jest ojcem chłopca służącego jako broń w zemście przeciw niemu. Otóż powraca Jei, co prezentuje nam okładka, niespalony piorunem rzecznik kami, służący jako broń przeciw grzesznikom, nie może zapomnieć o porażce i porywając wraz ze swym klanem rzezimieszków syna Mariko poprzysięga iż nie spocznie dopóki nie zabije Yojimbo. Ta historia to samograj obfitująca w świetny klimat, doskonałą chanbarę pomiędzy dwoma mistrzami oręża, a także świetne obrysowaną bitwę wieśniaków, wyrwaną jak z Siedmiu Samurajów Kurosawy. Kręgi to doskonały tom, może niezbyt rozbudowujący stronę fabularną cyklu, ale dający nam pełną satysfakcję z przedstawionego świata shintoizmu, samurajskich pojedynków i hołdu Kurosawie, będąc jednak utrzymującym poziom kolejnym zeszytem sagi Usagiego.

6-ty zeszyt przygód nieustraszonego królika ronina, to powrót do wysokiej jakości, której brakowało w poprzednim tomie. Usagi wraca do domu po drodze zaliczając ostatnie przygody na trasie, obfitujące w klasyczne tematy dla jidai-geki. Czytelnik otrzyma dwie ciekawe historie będące ukłonem ku kwaidanom i opowieściom niesamowitym, czego dotychczas brakowało w historiach...

„Kręgi" łączą się bezpośrednio z dwoma początkowymi tomami serii i wprowadzają mocny element dramatyczny. Usagi jako postać zyskuje głębię, dzięki czemu nie będziemy na niego już nigdy patrzyli tak samo. I to ratuje cały tom, a być może samą serię, która mniej więcej w tym miejscu mogłaby się już zacząć nudzić. Na szczęście jest wprost przeciwnie - z niecierpliwością można łaknąć dalszego ciągu. Tytułowej opowieści daleko wprawdzie do ideału, ale jej końcówka wynagradza niedociągnięcia z nawiązką. Oddać w komiksie „o zwierzątkach" takie emocje... Chylę czoła.

Ale mowa o opowiadaniu tytułowym, podczas gdy wcześniejsze są niestety słabsze. Możemy co nieco dowiedzieć się o japońskim folklorze i mitologii, przeżyć horror w wydaniu Sakaiego, ale nie jest to szczególnie porywające.

Warto zwrócić uwagę na rozdział „Córka księcia", pierwszy w serii popis autora jako rysownika, z mocno ograniczoną fabułą. Przegląd potworów i świetne rysunki nie wystarczają jednak, żeby „Córka ..." mogła konkurować z innymi historiami. Cieszmy się wobec tego, że Stan Sakai w większości przypadków woli narysować mniej, a napisać więcej i umie to znakomicie wyważyć.

„Kręgi" łączą się bezpośrednio z dwoma początkowymi tomami serii i wprowadzają mocny element dramatyczny. Usagi jako postać zyskuje głębię, dzięki czemu nie będziemy na niego już nigdy patrzyli tak samo. I to ratuje cały tom, a być może samą serię, która mniej więcej w tym miejscu mogłaby się już zacząć nudzić. Na szczęście jest wprost przeciwnie - z niecierpliwością można...

Najlepszy album o Usagim jaki kiedykolwiek natrafiłem. Sakai w szczytowej formie. Doskonale operuje kadrami,tak,że każda następna strona to zaskoczenie. A w pierszym rozdziale książki udowadnia,że jest nie tylko mistrzem opowieści przygodowych ,ale również horroru :0 ! ''Most'' to jeden z najlepszych, najbardziej trzymających w napięciu i nastrojowych horrorów jakie kiedykolwiek czytałem. Dodatkowo, ważną cechą tego albumu(dla jednych może być to wada,dla innych zaleta) jest jego mangowośc. W późniejszych latach autor przesiąka już nieco bardziej amerykańskim sposobem opowiadnaia historii, tutaj jednak mamy do czynienia z konstrukcją opowieści czy mimiką postaci bardziej przypominającymi komiksy z Japonii. Polecam. Żaden fan Usagiego się nie zawiedzie(ręczę za to tak,jak jeden z bohaterów pierwszej opowieści ^^),a jeśli nie czytałeś do tej pory Usagiego i nie do końca wiesz o co z nim chodzi, niech to będzie właśnie ten tom,który zdecydujesz się nabyć. Na pewno szybko zrozumiesz wszystkich zwolenników Długouchego.

Najlepszy album o Usagim jaki kiedykolwiek natrafiłem. Sakai w szczytowej formie. Doskonale operuje kadrami,tak,że każda następna strona to zaskoczenie. A w pierszym rozdziale książki udowadnia,że jest nie tylko mistrzem opowieści przygodowych ,ale również horroru :0 ! ''Most'' to jeden z najlepszych, najbardziej trzymających w napięciu i nastrojowych horrorów jakie...

Usagi = Najlepsza seria komiksowa !!!

Usagi = Najlepsza seria komiksowa !!!