W końcu przeczytałem "Ludzkie działanie" i mogę z całą pewnością napisać, że jest to jedna z najbardziej wybitnych, inteligentnych, spójnych, konsekwentnych i przenikliwych książek traktujących o ekonomii. Poprzednie pozycje Misesa nie napawały mnie optymizmem, stąd tym bardziej duże pozytywne zaskoczenie. Jest to postać niebywale inteligentna. Praca takiego formatu wymagała nie lada wysiłku, ale widać w niej pełną i spójną wizję autora, która tylko czekała na przelanie na papier.

Mises w swoim dziele definiuje zakres zainteresowania ekonomii oraz jej matki - prakseologii. Od mniej więcej 1/3 książki zajmuje się zagadnieniem katalaktyki oraz analizowaniem następstw różnych ideologii współczesnych autorowi. Należy jednak zauważyć, że pomimo upływu czasu ta pozycja nadal pozostaje w dużej części aktualna (wbrew temu co pisze "Pieniadzo", czy on aby na pewno tę książkę przeczytał?). Występuje dużo odwołań do interwencjonistów (czyli też keynesistów), socjalistów, merkantylistów, protekcjonistów i wielu szkół ekonomicznych/filozoficznych/historycznych. Większość rozdziałów opiera się na spójnym schemacie - wytłumaczenie zagadnienia, tezy przeciwników, podważenie tez, zakończenie. Jest też sporo prostych przykładów (a może "Pieniadzo" nie czytał tej samej książki?) w miejscach, gdzie faktycznie są potrzebne. Jakby nie patrzeć, to autor wymaga od czytającego lekkiego wysiłku intelektualnego. Książka nie należy do łatwych, sama objętość może działać na niektórych odpychająco, jednak jej zawartość w całości rekompensuje włożony wysiłek. Nie dziwi mnie natomiast to, że rzadko który przeciwnik kapitalizmu odwołuje się do tej książki, próbując podważyć prawidłowość stawianych w niej tez. Zapewne zdecydowana większość po prostu nigdy jej nie przeczyta..

Mises buduje świetny obraz ekonomii jako prawdziwej nauki o ludzkim działaniu i pokazuje błędy w podejściu historycznym i matematycznym w próbie stawiania hipotez i przewidywania przyszłych wydarzeń. Książka ta tworzy pełen obraz rzeczywistej ekonomii, która jest wolna od sądów wartościujących i której naczelnym zadaniem jest wykazanie, czy użyty środek prowadzi do realizacji założonego celu. Nic bardziej prostego, taką ekonomię pokochaliby wszyscy studenci, gdyby było im dane ją poznać. Jednak obecnie na uczelniach ekonomicznych panuje przekonanie, że pewne przyszłe wartości można wyciągnąć z tablic rozkładu t-studenta, a stan równowagi jest idealnym modelem sugerującym użycie eksperymentalnych makroekonomicznych wzorów w realnej gospodarce.

Chwilę zastanawiałem się nad przyznaniem oceny 10/10, jednak momentami dający się zauważyć nadmierny optymizm Misesa względem przyszłości i konieczności zwycięstwa leseferyzmu oraz wiara w wyższość militarną państw stricte kapitalistycznych (wszystkich) minimalnie zaniżają mój ostateczny werdykt. Daję tak: 9.96. Takie dzieło nie zasługuje na niższą notę.
Zdecydowanie polecam!

W końcu przeczytałem "Ludzkie działanie" i mogę z całą pewnością napisać, że jest to jedna z najbardziej wybitnych, inteligentnych, spójnych, konsekwentnych i przenikliwych książek traktujących o ekonomii. Poprzednie pozycje Misesa nie napawały mnie optymizmem, stąd tym bardziej duże pozytywne zaskoczenie. Jest to postać niebywale inteligentna. Praca takiego formatu...