Krótka, bo nie ma nawet 200 stron. Nie dla ludzi, którzy nie zniosą poetyckich porównań, opisów myśli i drążenia tematów (chce się powiedzieć) w nieskończoność. Ponieważ główny bohater książki, Rafael, jest poetą, prowadzi długie wypowiedzi, w ogóle mało jest dialogów w książce.
A historia jest taka: Przychodzi Rafael do sklepu z przeróżnymi cudami, dziełami sztuki i odnajduje w nim tytułowy "jaszczur", który zabiera ze sobą, nieświadomy (chociaż powiadomiony) o jego magicznej sile, która szybko zmieni jego życie, z pozoru na lepsze... a jak będzie naprawdę to się okaże.
Teraz niech już dalej nie czytają ci, którzy nie chcą znać zakończenia:
Jestem zawiedziona końcówką, bo myślałam, że Rafael zażyczy sobie czegoś ostatniego co go uśmierci, a tutaj zwykłe "pójdź, pójdź stąd Paulino" uśmierciło go...
Za to świetny epilog a raczej jego ostatnie zdanie, w którym autor wyjaśnia kim tak naprawdę była Fedora porównując ją po prostu do społeczeństwa, ludzi, którzy chcą być piękni, ubóstwiani, popularni, którzy są próżni, kobiety to kokietki bez serca, wszyscy to ignoranci skupieni tylko i wyłącznie na sobie, bawiący się innymi.
Może nie czyta się szybko, ale książka jak najbardziej godna polecenia.

Krótka, bo nie ma nawet 200 stron. Nie dla ludzi, którzy nie zniosą poetyckich porównań, opisów myśli i drążenia tematów (chce się powiedzieć) w nieskończoność. Ponieważ główny bohater książki, Rafael, jest poetą, prowadzi długie wypowiedzi, w ogóle mało jest dialogów w książce.
A historia jest taka: Przychodzi Rafael do sklepu z przeróżnymi cudami, dziełami sztuki i...