Książka jest w porządku. Cóż można rzecz więcej... to standard dla tej serii. Plany modelarskie, plansze barwne, mnóstwo zdjęć czarnobiałych i kolorowych.

Chciałbym więcej historii ludzi, którzy jeździli i walczyli w Panhardach 178. Ale pewnie trudno do tego dotrzeć.

Trochę szkoda. Mały Panhardzik to najlepszy lekki samochód pancerny pierwszej połowy wojny. Szybki, sprawnie poruszający się w każdych warunkach, dobrze uzbrojony, z mocną radiostacją. Wystarczy zresztą popatrzyć na jego wygląd - wszystkie późniejsze tego typu pojazdy mniej bądź bardziej przypominały właśnie tą francuską konstrukcję. Otrzymywały tylko więcej kół jak np. słynna Sd.Kfz 234/2 "Puma".

Oprócz opisu konstrukcji jest tu lista jednostek francuskich, które użyły Panhardów w latach 1939-1945. Tak, Panhardy -oprócz "śmiesznej wojny" i kampanii 1940 - utrzymały się w linii także w armii Vichy (jako główny pojazd pancerny w metropolii, z tajnym planem ich modernizacji). Te autka, po ich odbiciu z rąk Niemców, zasiliły także Forces Françaises de l'Intérieur. Dzięki czemu znów powalczyły z "boszami" w sposób aktywny.

Do tego doszła także służba powojenna. W koloniach. Zmodernizowane autka, z nową wieżą i działem 47mm, służyły chociażby w Wietnamie do 1954.


Panhardy 178 były na tyle doskonałym wozem, że Niemcy masowo wcielali je do swej służby. Jeszcze w trakcie walk w 1940, po przemalowaniu na kolor panzergrau i naniesieniu na nie wielkich balkenkreuz. To był hit roku 1941, gdy ogromna masa samochodów trafiła do 7 i 20 Dywizji Pancernej. "Barbarossa" była kolejnym okresem triumfów Panharda... i zarazem początkiem wymierania. Natura długiej kampanii powodowała iż straty okazały się ogromne. To zepchnęło wóz do drugiej linii. Działań okupacyjno-antypartyzanckich, na terenie zachodniej Europy (Francja, w tym wersje będące niszczycielami czołgów z działem 50mm) oraz Wschodniej (drezyny pancerne i normalne wozy).

Fajnie, że jest wzmianka o Panhardach 178 na terenie Czechosłowacji (Powstanie Praskie, wozy odbite). Szkoda iż pominięto w książce epizod wileński (1944, podczas Operacji "Bagration", pojazdy broniły Wilna - mamy nawet zdjęcia).


Ogólnie było fajnie. Aczkolwiek ta książka dla militarystów, historyków, modelarzy. Reszta może co najwyżej zerknąć na zdjęcia i grafiki. :)

Książka jest w porządku. Cóż można rzecz więcej... to standard dla tej serii. Plany modelarskie, plansze barwne, mnóstwo zdjęć czarnobiałych i kolorowych.

Chciałbym więcej historii ludzi, którzy jeździli i walczyli w Panhardach 178. Ale pewnie trudno do tego dotrzeć.

Trochę szkoda. Mały Panhardzik to najlepszy lekki samochód pancerny pierwszej połowy wojny. Szybki,...