Trylogia "Uczniowie Hippokratesa" Ałbeny Grabowskiej to godna podziwu kompilacja sfabularyzowanych opowieści o ludziach zasłużonych dla nauki. Dzięki "Uczniom..." jeszcze lepiej pojęłam i przyswoiłam historię medycyny, którą do tej pory zgłębiałam wyłącznie z publikacji popularnonaukowych. A co najważniejsze, dzięki trylogii umiejscowiłam na osi czasu krok po kroku znamienne pionierskie odkrycia w świecie biologii, chemii i medycyny!

Ałbena Grabowska, specjalista neurolog z doktoratem z epileptologii ma niesłychany dar snucia historii. Robi to fachowo, z wprawą i maestrią, mając szczególnie na uwadze fakty oraz wnikliwie trzymając się realiów panujących od lat 50. XIX wieku.

Misją trylogii "Uczniowie Hippokratesa" jest przybliżenie czytelnikowi historii lekarzy i lekarek. Pisarka gruntownie przedstawia m.in. trudne początki aseptyki czy znieczulenia, niechęć nobliwej kadry medycznej opornej wszelkim reformom oraz inne trudności, przed jakimi stawali polscy pionierzy medycyny, którzy spotykali się z ostracyzmem otoczenia, byli wyśmiewani i nie traktowani poważnie. Udowodnić swoją wartość mogli tylko poprzez niezłomność, upór, poświęcenie i ciężką pracę. Ałbena pokazuje nierówności płci, walkę kobiet o równouprawnienie oraz utrudnianie kobietom możliwości studiowania i wykonywania zawodu lekarza zarezerwowanego wówczas wyłącznie dla mężczyzn. Dobitnie przedstawia nierówności społeczne, konserwatyzm, utarte konwenanse klasowe oraz polskie realia pod zaborami.

Bohaterem głównym każdej części trylogii jest inna postać. W pierwszej jest nim doktor Bogumił, a lata fabuły przypadają na okres 2 połowy XIX wieku. W drugiej części charyzmatyczną główną bohaterką jest doktor Anna (Anna Tomaszewicz-Dobrska pierwsza dyplomowana polska lekarka, mentorka wszystkich ginekologów),a okres opowieści to koniec 70. XIX wieku. Ostatnia część przypada na okres II wojny światowej, a pierwsze skrzypce gra doktor Zosia.
Na uznanie zasługuje fakt, że opowieści przytoczone w książkach pisarka przeplata prawdziwymi historiami lekarzy, biologów oraz chemików, którzy mieli przełomowy wpływ na dzieje medycyny, m.in. Charles Darwin, Florence Nightingale, Louis Pasteur, Joseph Lister, Wilhelm Rontgen, Zygmunt Freund, Alois, Alzheimer, Kazimierz Funk czy Horace Wells. Dzięki temu można w pełni zrozumieć, z czym borykała się medycyna lat 1850-1945 oraz jak przełomowych odkryć dokonywali ówcześni lekarze klinicyści oraz naukowcy zdobywający wiedzę patrząc w okular mikroskopu bądź obserwując szalkę laboratoryjną.
Tym właśnie gigantom - "bękartom Hippokratesa" zawdzięczamy obecny poziom wiedzy medycznej.

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

Trylogia "Uczniowie Hippokratesa" Ałbeny Grabowskiej to godna podziwu kompilacja sfabularyzowanych opowieści o ludziach zasłużonych dla nauki. Dzięki "Uczniom..." jeszcze lepiej pojęłam i przyswoiłam historię medycyny, którą do tej pory zgłębiałam wyłącznie z publikacji popularnonaukowych. A co najważniejsze, dzięki trylogii umiejscowiłam na osi czasu krok po kroku...

Ciekawa ale nie porwała mnie tak jak Stulecie Winnych tej autorki. Doceniam informacje o osiągnięciach medycyny, warunkach sanitarnych szpitali, czy codziennego życia bogatszych i uboższych warstw społecznych ale bohaterowie zostali nakreśleni w taki sposób, że nie pokochałam ich szczególnie mocno. Chyba po prostu nie dali się zbyt głęboko poznać.
Zakończenie spłaszczone, skrócone. Nagle wszystkie problemy, które nękały rodzinę głównego bohatera przez całą powieść udało się rozwiązać, jakby autorka sama miała ochotę zakończyć już pisanie tej książki.

Ciekawa ale nie porwała mnie tak jak Stulecie Winnych tej autorki. Doceniam informacje o osiągnięciach medycyny, warunkach sanitarnych szpitali, czy codziennego życia bogatszych i uboższych warstw społecznych ale bohaterowie zostali nakreśleni w taki sposób, że nie pokochałam ich szczególnie mocno. Chyba po prostu nie dali się zbyt głęboko poznać.
Zakończenie spłaszczone,...

Przede wszystkim dla tych, którzy lubią takie "medyczne" książki. Mnie historia medycyny fascynuje, więc czytam tę serię z dużą frajdą 😃

Przede wszystkim dla tych, którzy lubią takie "medyczne" książki. Mnie historia medycyny fascynuje, więc czytam tę serię z dużą frajdą 😃

Ciekawa konstrukcja , gdzie rodzinne historie przeplatają się z wprowadzeniem czytelnika w rozwój medycyny. Czekam na tom 2.

Ciekawa konstrukcja , gdzie rodzinne historie przeplatają się z wprowadzeniem czytelnika w rozwój medycyny. Czekam na tom 2.

Po kilku stronach przepadłam. Historia medycyny przeplatana intrygą wiele zaskakujacych wątków.Język pani Ałbeny rewelacja. Już zaczęty kolejny tom.Od pierwszej literki towarzyszą podobne emocje.Gorąco polecam.

Po kilku stronach przepadłam. Historia medycyny przeplatana intrygą wiele zaskakujacych wątków.Język pani Ałbeny rewelacja. Już zaczęty kolejny tom.Od pierwszej literki towarzyszą podobne emocje.Gorąco polecam.

Wspaniała książka!!!
Jestem zachwycona tym, że liznęłam nieco historii medycyny, jak i zostałam wciągnięta w niebanalną rodzinną historię, która momentami bawiła do łez. Przeczytałam jednym tchem!
Kieruję ukłon w stronę autorki za wielki talent pisarski. Niesamowicie przedstawiła XIX wieczny szpital, który był, wprost mówiąc, zwykłą umieralnią, miejscem wręcz odrażającym, a jednocześnie wprowadziła doń elementy humorystyczne. Wydawałoby się to niemożliwe, a jednak! Ałbena Grabowska tego dokonała i uczyniła to z niesamowitą lekkością pióra. A przy tym, jako lekarz z wykształcenia, merytorycznie przedstawiała wszelkie jednostki chorobowe znane ówczesnym lekarzom. Coś pięknego! Ta książka, choć obszerna jest jak smakowity kąsek na raz ;-).
Mam w zamiarze przeczytać pozostałe części tej trylogii, a kto wie, może i inne książki tej autorki.
Polecam najserdeczniej jak się da!

Wspaniała książka!!!
Jestem zachwycona tym, że liznęłam nieco historii medycyny, jak i zostałam wciągnięta w niebanalną rodzinną historię, która momentami bawiła do łez. Przeczytałam jednym tchem!
Kieruję ukłon w stronę autorki za wielki talent pisarski. Niesamowicie przedstawiła XIX wieczny szpital, który był, wprost mówiąc, zwykłą umieralnią, miejscem wręcz...

Większość książki to flaki z olejem, przeplatane jednak ciekawymi historiami na temat odkryć medycyny. Fabuła właściwie rozkręca się dopiero po trzysetnej stronie, ale wciąż nie na tyle, żeby nie można było się od książki oderwać.

Większość książki to flaki z olejem, przeplatane jednak ciekawymi historiami na temat odkryć medycyny. Fabuła właściwie rozkręca się dopiero po trzysetnej stronie, ale wciąż nie na tyle, żeby nie można było się od książki oderwać.

Historia niby ciekawa ale te przeskoki w czasie i miejscach, masa postaci nic nie wnoszących do akcji myli i nuży. Pokazuje wprawdzie postęp medycyny ale mnie nie porwała.

Historia niby ciekawa ale te przeskoki w czasie i miejscach, masa postaci nic nie wnoszących do akcji myli i nuży. Pokazuje wprawdzie postęp medycyny ale mnie nie porwała.

Myślałam, że to będzie prosta historia o lekarzach XIX wieku, taka w klimacie Lalki. Nic bardziej mylnego. To opowieść o lekarzu Bogumile Korzyńskim, uwiklanym w intrygę,dzięki której uzyskał pozycję, mógł się kształcić. Jego historia przeplatana jest historiami prawdziwych lekarzy z końca XVIII i początku XIX wieku, którzy dokonywali odkryć ważnych dla medycyny, ale często tragicznie kończyli.

Myślałam, że to będzie prosta historia o lekarzach XIX wieku, taka w klimacie Lalki. Nic bardziej mylnego. To opowieść o lekarzu Bogumile Korzyńskim, uwiklanym w intrygę,dzięki której uzyskał pozycję, mógł się kształcić. Jego historia przeplatana jest historiami prawdziwych lekarzy z końca XVIII i początku XIX wieku, którzy dokonywali odkryć ważnych dla medycyny, ale...

Ciut historii medycyny i polskie piekiełko .............

Ciut historii medycyny i polskie piekiełko .............