"Przepowiednia pancernika" Zerocalcare Wydawnictwo Mandioca Tłumaczenie: Paulina Kwaśniewska-Urban
✅Pierwsza scena i już strzał z armaty: oto pewnego lata w Rebibbi o 5.30 rano młodemu Calcare objawia się starszy on. Jest zwiastunem nadchodzących zmian. Koniec ze wstawaniem o świecie, dość z korepetycjami i tłumaczeniami. Czas postawić na swojej pasji. Bo jak ma się do czegoś talent i zapał, to nawet dwa miliony sprzedanych egzemplarzy komiksu nie wydają się nierealne. Spróbuję zwizualizować tę liczbę, bo sucha statystyka nie oddaje w pełni fenomenu wykreowanego przez Zerocalcare. Przeciętny nakład beletrystyki w Polsce w 2013 roku wynosił 3783 egzemplarzy, a po kilku kolejnych latach spadł do około 2500 sztuk. I wcale nie jest tak, że gwarantuje on pełną sprzedaż i dodruk. Z innej beczki. Rzeczpospolita podała, że do momentu przyznania literackiego Nobla Oldze Tokarczuk, autorka z Sulechowa sprzedała milion egzemplarzy swoich książek (wszystkich). Po wyróżnieniu w ciągu kolejnego roku ta liczba podwoiła się. Również dwa miliony osiągnęła Blanka Lipińska z jej arcydziełami literatury. „Przepowiednia pancernika” jest więc bestsellerem i to takim na naprawdę dużą skalę.
✅Pomocą w promocji komiksu jest niewątpliwie ekranizacja dostępna na Netflixie („Oderwij wzdłuż linii”). Sześcioodcinkowa produkcja zamieszczona w serwisie w połowie listopada 2021 roku zgodnie z filmwebowym rankingiem zajmuje 8 miejsce, biorąc pod uwagę popularność oraz otrzymywane oceny (wyżej niż „Stranger Things” czy „Czarne lustro”). Ponad 5000 widzów nie przełoży się pewnie na równie okazałą sprzedaż komiksowego pierwowzoru w Polsce, ale przy odrobinie szczęścia spotkacie młodzież z dziełem Zerocalcare w pociągu, autobusie albo na ławce w parku.
✅Określiłem grupę docelową „Przepowiedni pancernika” jako młodzież, ale rzecz jasna takie zawężenie jest niepotrzebnie ograniczające. Jako 35-letni ojciec dwójki dzieci spędziłem z komiksem włoskiego autora bardzo przyjemny wieczór. Zmagania się z utratą, z trudami dojrzewania, wreszcie z nieracjonalnym myśleniem i brakiem umiejętności rozwiązywania problemów, jest tematem sztuki właściwie od początku jej istnienia. Skreślać komiks Zerocalcare z uwagi na poruszane treści to trochę jak wyrzucenie do kosza egzemplarzy „Buszującego w zbożu”. Każdy z nas przecież dojrzewał i popełniał własne błędy.
✅„Przepowiedni pancernika” nie jest opowieścią linearną. To zbiór scen rodzajowych, w których bohater i jego wyimaginowany przyjaciel chowają się przed codziennymi wyzwaniami za zasłoną sarkazmu. Relacje o dinozaurach, korporacyjny slang, proporcjonalne rozdzielanie kulek mozzarelli i kawałków rigatoni, nauka języka japońskiego, wspomnienia spotkań z Camille – w tym komiksie dzieje się bardzo wiele. To trochę opowieść drogi, trochę melodramat, trochę też wariacje o niedostosowaniu. Wszyscy znamy ludzi, którzy podczas imprezy wolą podpierać ściany i z wyższością komentować zachowanie bawiących się. Problem Calcere (głównego bohatera) polega na tym, że jest nieśmiały i wycofany całe życie. Jedyną ochroną pozostaje dla niego wyobrażanie sobie bakłażanów mutantów, sąsiadów przedstawionych jako hieny czy Jar Jar Binksa. To oni tłumaczą mu, o co tak naprawdę chodzi w tym całym życiu.
✅„Przepowiednia pancernika”, jest niczym dzieło Paula Beatty’ego, tyle że napisane i zobrazowane z młodzieżowej perspektywy, odważniejsze w przełamywaniu tematów tabu i przede wszystkim skupione na losach marginalizowanych nastolatków. Ta przezabawna, nieprzewidywalna, pełna fantazji i uroku opowieść rozpoczyna się jak fantastyka, by nieoczekiwanie zamienić się w opowieść o stracie bliskiej osoby. To przesycony zjadliwością, sensualny i odważny komiks, który zasłużenie zyskał uznanie czytelników. Przede wszystkim pozostaje jednak niezwykle aktualnym, trafnym atakiem przypuszczonym na mit artysty poważnego. Zerocalcare udowadnia, że o trudnych rzeczach można pisać marudząc i ironizując. A że przy okazji obrazuje to sugestywnie i odwołuje się do znanych scen i dzieł filmowych, to tym lepiej się to czyta i bardziej zapada w pamięć.

Recenzja ukazała się na stronie http://melancholiacodziennosci.blogspot.com/2023/08/recenzja-przepowiednia-pancernika.html

"Przepowiednia pancernika" Zerocalcare Wydawnictwo Mandioca Tłumaczenie: Paulina Kwaśniewska-Urban
✅Pierwsza scena i już strzał z armaty: oto pewnego lata w Rebibbi o 5.30 rano młodemu Calcare objawia się starszy on. Jest zwiastunem nadchodzących zmian. Koniec ze wstawaniem o świecie, dość z korepetycjami i tłumaczeniami. Czas postawić na swojej pasji. Bo jak ma się do...

Ten komiks to głos pokolenia jeszcze młodych, ale już rozczarowanych rzeczywistością ludzi, Włochów, którzy próbują być wierni ideałom z młodości, jakoś odnaleźć się w kapitalistycznym piekle codzienności, w zderzeniu ze współczesnym światem, szybkim, powierzchownym, okrutnym, z mediami społecznościowymi usiłującymi być protezą myślenia, uczuć, przekonań.
Nawet jeśli nasze realia nie do końca pokrywają się z tymi, które są codziennością autora, a w konsekwencji narratora i głównego bohatera tej powieści granicznej, to jej uniwersalizm, zarówno w języku, dokonywanych wyborach, nieporadności życiowej, powoduje, że "Przepowiednie pancernika" odbiera się osobiście. Tym bardziej, że refleksja, smutek i gniew autora/bohatera korespondują łatwo z naszymi doświadczeniami.
Na podstawie tej bestselerowej we Włoszech serii powstał serial, do obejrzenia na Netfliksie. Ale o ile zachowano wszelkie walory pierwowzoru, bo autor trzyma pieczę nad adaptacją, to jest to inna historia, w inny sposób rozkładająca akcenty, bawiąca innymi żartami. A humor tego komiksu jest wspaniały. W efekcie komiks i serial ( już w dwóch odsłonach, obu świetnych, niepowtarzalnych, oryginalnych nawet względem siebie nawzajem) są niejako uzupełnieniem, dlatego po komiks powinien sięgnąć każdy kto docenił serial, a kto jeszcze serialu nie zna, to niech też czyta komiks jak najszybciej, a potem dopełnia uczty serialem.
Zerocalcare to już dla mnie twórca obowiązkowy. Ma unikatowy styl opowiadania, bogaty w humor, w ironię, w samokrytykę, do tego z bardzo trafną analizą życia, uchem do dialogów. A ponadto charakterystyczna kreska, idealnie współgra z tonem opowieści i przesłaniem.

Ten komiks to głos pokolenia jeszcze młodych, ale już rozczarowanych rzeczywistością ludzi, Włochów, którzy próbują być wierni ideałom z młodości, jakoś odnaleźć się w kapitalistycznym piekle codzienności, w zderzeniu ze współczesnym światem, szybkim, powierzchownym, okrutnym, z mediami społecznościowymi usiłującymi być protezą myślenia, uczuć, przekonań.
Nawet jeśli nasze...

PRZEPOWIEDNIA PANCERNIKA, to przykład komiksu idealnego, to przebłysk prawdziwego geniuszu i jest to jeden z... o ile nie po prostu mój ulubiony! Totalne zaskoczenie, bo choć byłam przekonana, że będzie to przynajmniej dobra opowieść (w końcu MANDIOCA),to zupełnie nie spodziewałam się takiej bomby. To tornado emocji, szczerości i czułości, przyprawione naturalnym, niewymuszonym humorem, który - UWAGA - śmieszy (wbrew pozorom, to nie jest aż tak popularne).
ZEROCALCARE, czyli Michele Rech zachwyca absolutnie wszystkim. Jego talent przerósł moje najśmielsze oczekiwania i mnie zaczarował. Nawet nie wiem, od czego zacząć?! Może powinnam od kreski, która zrobiła na mnie w pierwszej chwili mieszane wrażenie. Pomyślałam, że to styl rodem z gazetek z lat dziewięćdziesiątych... i w sumie nie był to zły kierunek, ale moja początkowa rezerwa w miarę czytania zamieniła się w całkowitą fascynację. Artysta doskonale oddał ilustracjom charakter postaci, a nie są to takie zwyczajne postaci, bo są to postaci z życia wzięte. ZEROCALCARE stworzył coś na kształt pamiętnika, bo to bardzo osobista praca.
I tak płynnie przechodzę do treści. PRZEPOWIEDNIA PANCERNIKA opowiada historię z życia naszego autora. Nie jest to zwyczajny wycinek egzystencji, ale ten najtrudniejszy, w którym musi pogodzić się ze przedwczesną śmiercią przyjaciółki z szkolnej ławki i pierwszej miłości. Nie potrafię nawet wyobrazić sobie piękniejszego listu miłosnego - bo to, co zrobił, jest właśnie takim listem miłosnym... szkoda, że spóźnionym, szkoda, że ona go nie przeczyta.
PRZEPOWIEDNIA PANCERNIKA nie tylko jest genialna pod względem tematyki i kreski, ale także stylu w jakim została napisana. Tak uczciwych, prostolinijnych dialogów i wewnętrznych monologów nie czytałam jeszcze.... nigdy! No, może w literaturze klasycznej, ale na pewno nie we współczesnej. Tu nie ma rozbudowanych po stokroć metafor, których sam pisarz nie rozumie, tu jest PRAWDA! I ta prawda działa! Oj jak działa!
Próbuję napisać coś, co sprawi, że będziecie musieli sięgnąć po tę pozycję - i to niezależnie, czy lubicie komiksy, czy nie. Myślę, że LIST MIŁOSNY do przyjaciela, którego już nie ma jest całkiem dobrą zachętą. Myślę też, że wzruszające poczucie humoru też będzie dobrą reklamą, ale najlepszą jest chyba fakt, że nigdy nie zapomnę tej historii, że mnie wzruszyła i poruszyła, że niektóre plansze wywierają piorunujące wrażenie... (patrzcie ilustracja kończąca rozdział pt. WYMYŚLENI PRZYJACIELE i inne).
To nie jest jakiś tam komiks - to piękna opowieść, piękna i cholernie smutna, ale i dodająca otuchy. Ja świetnie rozumiałam naszego autora. Chciałabym mieć takiego kumpla, choć nie jest idealny i się nie idealizuje - ale jest tak szczery, tak prawdziwy i tak przestraszony - że trudno nie chcieć z nim zamienić choć paru słów... typu: KOLEŚ, ROZUMIEM CIĘ - sztama!

list miłosny... smutek nie do wyleczenia
Wydawnictwo MANDIOCA

PRZEPOWIEDNIA PANCERNIKA, to przykład komiksu idealnego, to przebłysk prawdziwego geniuszu i jest to jeden z... o ile nie po prostu mój ulubiony! Totalne zaskoczenie, bo choć byłam przekonana, że będzie to przynajmniej dobra opowieść (w końcu MANDIOCA),to zupełnie nie spodziewałam się takiej bomby. To tornado emocji, szczerości i czułości, przyprawione naturalnym,...

Komiks opowiada o zyciowych perypetiach mlodego mezczyzny. Sa to krotkie epizody, kazdy o czym innym, ale wszystkie sie ze soba, w przemyslany sposob, lacza.
Wystepuje tu swietny humor, autor potrafi opowiadac z dystansem do samego siebie, dzieki czemu przedstwione tu sytuacje wywoluja usmiech na twarzy.
Ubawilam sie podczas lektury przednio i mam nadzieje, ze wydawnictwo nie poprzestanie na tym komiksie i wyda kolejne.
Serdecznie polecam.

Komiks opowiada o zyciowych perypetiach mlodego mezczyzny. Sa to krotkie epizody, kazdy o czym innym, ale wszystkie sie ze soba, w przemyslany sposob, lacza.
Wystepuje tu swietny humor, autor potrafi opowiadac z dystansem do samego siebie, dzieki czemu przedstwione tu sytuacje wywoluja usmiech na twarzy.
Ubawilam sie podczas lektury przednio i mam nadzieje, ze wydawnictwo...

Komiks jest rewelacyjny: przemyślany, nieoczywisty, ciekawie narysowany. Zwykle jest zabawnie, choć często na poważne tematy; czasem jednak trzeba odłożyć album na chwilę na bok, żeby przetrawić ładunek emocjonalny. Cieszą odwołania do popkultury z perspektywy osoby urodzonej w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku.

Mimo, iż wcześniej oglądałem serial "Oderwij wzdłuż linii" na Netflixie, dla którego "Przepowiednia pancernika" była pierwowzorem, czytając album nie miałem swoistego déjà vu.

Komiks jest rewelacyjny: przemyślany, nieoczywisty, ciekawie narysowany. Zwykle jest zabawnie, choć często na poważne tematy; czasem jednak trzeba odłożyć album na chwilę na bok, żeby przetrawić ładunek emocjonalny. Cieszą odwołania do popkultury z perspektywy osoby urodzonej w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku.

Mimo, iż wcześniej oglądałem serial "Oderwij wzdłuż...

Wymęczyłam się treścią, ledwie dobrnęłam do końca animacja zdecydowanie lepsza.

Wymęczyłam się treścią, ledwie dobrnęłam do końca animacja zdecydowanie lepsza.

Świetny humor i satyryczny rysunek. Sytuacje z życia wzięte, z którymi można się zidentyfikować. Do tego mała dawka refleksji. Dobra rzecz.

Świetny humor i satyryczny rysunek. Sytuacje z życia wzięte, z którymi można się zidentyfikować. Do tego mała dawka refleksji. Dobra rzecz.