W poprzednich tomach można było odnieść wrażenie, że główny bohater jest jedną z niewielu osób świadomych istnienia Pasożytów. Jednakże na dłuższą metę przestawało to mieć sens z uwagi na coraz liczniejsze zaginięcia w świecie przedstawionym. Czy więc tom trzeci zmienia coś w tej kwestii?

W szkole Shinichiego pojawia się nowy uczeń, Hideo Shimada. Jest całkowicie opanowany przez pasożyta, ale nie ma wrogich zamiarów wobec bohatera. Jednakże parę osób zaczyna zauważać, że z Hideo jest coś nie tak.

Hideo jest postacią bardzo podobną do nauczycielki z poprzedniego tomu. Jednakże Hideo w odróżnieniu od niej nie jest ciekawy świata i dostosowuje się do społeczeństwa jedynie od niechcenia. Stanowi bardziej zagrożenie dla bohaterów niż dobrze napisaną postać.

Za to Shinichi nie jest już tym samym bohaterem co wcześniej. Jego życie z pasożytem, a także ostatnie wydarzenia zmieniły go. Musiał szybko dojrzeć i podejmować trudne decyzje. Ma to wpływ na relacje z jego dziewczyną, dla której stał się trochę obcym człowiekiem. Można tutaj doszukać się pewnej metafory dorastania.

Podobał mi się wątek "ujawniania" pasożytów. Na początku są jedynie miejskimi legendami i nowym elementem kultury popularnej. Jednakże wkrótce trzeba zacząć je brać na poważnie. Okazuje się, że nie mogą już się ukrywać i da się ich namierzyć czy zniszczyć. Zarówno Shinichi, jak i inne pasożyty nie mogą już czuć się bezpieczni i prawdopodobnie w kolejnych tomach z drapieżników staną się ofiarami.

Trochę rozczarowały mnie rysunki. Są poprawne, ale mało szczegółowe. Nie ma też żadnych nowych deformacji ciała w wyniku działania pasożytów.

Tom ten wprowadza parę obiecujących wątków, które mogą być dobrze rozwinięte w kolejnych odsłonach. Niestety nie do końca udało się w interesujący sposób przedstawić nowego bohatera. Ogólnie jednak nawet wciąga.

W poprzednich tomach można było odnieść wrażenie, że główny bohater jest jedną z niewielu osób świadomych istnienia Pasożytów. Jednakże na dłuższą metę przestawało to mieć sens z uwagi na coraz liczniejsze zaginięcia w świecie przedstawionym. Czy więc tom trzeci zmienia coś w tej kwestii?

W szkole Shinichiego pojawia się nowy uczeń, Hideo Shimada. Jest całkowicie...

Ocena na podstawie tomów 1-7.
Pasożyt nie jest typowym horrorem, nie wzbudził we mnie strachu, leku, czy niepewności. Drastyczne, krwawe sceny których nie brakuje, bardziej powodowały uśmiech na mej twarzy, niż obrzydzenie, czy odrazę. Ale to może efekt tego, że wiele już widziałem i jakoś mnie to nie rusza, albo to również kwestia nastawienia. Komiks bardziej porusza zagadnienia związane z egzystencją człowieka i innych istot, granicą między człowieczeństwem, a bestialstwem, potworami. W poszczególnych tomach znajdziemy również segment pytań do autora i jego odpowiedzi, gdzie prowadzone są rozważania nad naturą człowieka.

Prezentowana manga to tytuł, który trudno podciągnąć pod konkretny gatunek. Trochę body horror, trochę komedia, trochę obyczaj filozoficzny i przewodni motyw sci-fi.
Najważniejsze jest jednak to, że bardzo równo trzyma poziom, żaden tom nie odstaje, czyta się dynamicznie i po skończonym tomiku od razu masz ochotę sięgnąć po kolejny. Bo historia wciąga jak diabli.

Dla mnie każdy tom to mocne 8/10!
Więcej na moim kanale YouTube @wombai

Ocena na podstawie tomów 1-7.
Pasożyt nie jest typowym horrorem, nie wzbudził we mnie strachu, leku, czy niepewności. Drastyczne, krwawe sceny których nie brakuje, bardziej powodowały uśmiech na mej twarzy, niż obrzydzenie, czy odrazę. Ale to może efekt tego, że wiele już widziałem i jakoś mnie to nie rusza, albo to również kwestia nastawienia. Komiks bardziej porusza...

Z kazdym kolejnym tomem fabuła trzyma poziom i robi sie ciekawiej. Pojawia sie parę nowych postaci i ostra krwawa walka na terenie szkoly. Kreska doskonale oddaje okropienstwo tych dziwnych form zycia i emocji bohaterow ;) Mange czyta sie zdecydowanie za szybko!

Z kazdym kolejnym tomem fabuła trzyma poziom i robi sie ciekawiej. Pojawia sie parę nowych postaci i ostra krwawa walka na terenie szkoly. Kreska doskonale oddaje okropienstwo tych dziwnych form zycia i emocji bohaterow ;) Mange czyta sie zdecydowanie za szybko!

Manga trzyma poziom, ciagle czyta sie z parwdziwa przyjemnoscia i zainteresowaniem, robi sie coraz ciekawiej i caraz ciezej czeka sie na kolejny tom.
Mange serdecznie polecam.

Manga trzyma poziom, ciagle czyta sie z parwdziwa przyjemnoscia i zainteresowaniem, robi sie coraz ciekawiej i caraz ciezej czeka sie na kolejny tom.
Mange serdecznie polecam.

I każde spotkanie to ból.

I każde spotkanie to ból.