Po raz drugi Barbara Canepa i Alessandro Barbucci „wypożyczają” format ich serii „Sky Doll” innym artystom. Tym razem jest ich pięciu a tematem przewodnim antologii jest historia Agape i Ludowiki, czyli sióstr-papieżyc. Niestety, sama tytułowa Sky Doll Noa nie pojawia się w tym tomie, co jest dla mnie jego głównym (i chyba jedynym) minusem. Pomijając ten fakt, antologia zawiera ciekawe prace częściowo nieznanych mi dotychczas grafików.

Tom rozpoczyna historia autorstwa Canepy i Barbucciego „In The Mirror”, wyraźnie zainspirowana onirycznymi przygodami Alicji w Krainie Czarów. Ku mojemu zaskoczeniu dowiedziałem się z niej, że Ludowika nie jest bynajmniej złą władczynią Papathei. Biskupi jedynie słusznej wiary tej planety dbają o całkowitą kontrolę nad kultem...

Mikael Bourgoin i jego „The Saint in a bottle” to historia kradzieży pewnej relikwii, której posiadanie umożliwia dokonywanie cudów. Autor rysuje zupełnie inaczej niż Barbucci: nie znajdzie się tutaj obwiedzionych czarnym tuszem powierzchni a paleta barw jest bardzo ograniczona do fioletu, żółci i czerni, co dobrze podkreśla dramatyzm nocnych wydarzeń.

Na zasadzie kompletnego kontrastu opowieść chińskiego artysty Benjamina jest cukierkowo słodkim powrotem na planetę Aqua. Osobiście bardzo przypadły mi przygody Noa z drugiego tomu serii do gustu – w dużej części dlatego, że działy się właśnie na tej przepięknej planecie. I tym razem dałem się zauroczyć pięknu tego miejsca, które Benjamin oddał wręcz perfekcyjnie. A na dodatek otrzymałem kontynuację wydarzeń na Aquie, zakończoną całkiem zgrabnym twistem.

Następny artysta – następny kontrast. Po eterycznych i bardzo estetycznych obrazach Chińczyka pora na przerysowane, krzykliwe i zdeformowane prace Gradimira Smudji. Tematem jest medialny szum i showbiznesowy galimatias wokół intronizacji Agape i Ludowiki jako nowych papieżyc. Przypomina to trzeci tom przygód Noa i kończy się podobnie w dosyć drastyczny sposób. Ale ubrane w skąpe czarno-białe szarfy siostry wymiatają. Smudja doskonale sparafrazował bajkę o niewidzialnych ubraniach króla!

Natomiast „Blood-red shoes” Afifa Khaleda to już zupełnie inna sprawa. W format gorącej modlitwy wprasowana została historia wyzysku i przemocy, przypominająca nam o tym, że pewne dobra materialne powstają dzięki niewolniczej pracy robotnic np. z fabryk butów. Poza tekstem modlitwy nie ma tu ani jednej wypowiedzi protagonistów – a jednak same obrazy opowiadają przejmująco.

Hiszpan Enrique Fernández powraca w „White Cinderella“ do tematu szaleńczego wyścigu szczurów podczas castingu do show pt. „Jeden dzien jako papieżyca”. Młoda dziewczyna wygrywa kontest i ma prawo przeżyć jeden dzień na dworze Agape. Wszystko kończy się bardzo, ale to bardzo ponuro. Jest to chyba najdosadniejsza opowieść obydwu antologii, jakie się dotychczas ukazały.

Zbiór kończą komentarze artystów oraz całostronicowe plakaty na temat obydwu sióstr. Moim faworytem jest praca Matteo De Longisa: zjadliwa anty-reklama McDonaldsa (zwanego tutaj pasująco McDogma),zachwalająca burgery z poświęconej wołowiny oraz Pope Coke i Saint Fries.

Po raz drugi Barbara Canepa i Alessandro Barbucci „wypożyczają” format ich serii „Sky Doll” innym artystom. Tym razem jest ich pięciu a tematem przewodnim antologii jest historia Agape i Ludowiki, czyli sióstr-papieżyc. Niestety, sama tytułowa Sky Doll Noa nie pojawia się w tym tomie, co jest dla mnie jego głównym (i chyba jedynym) minusem. Pomijając ten fakt, antologia...