Koniec świata kojarzy się tylko z najgorszym. Myślę, że takie skojarzenie funkcjonuje powszechnie w eterze. Właśnie "Siła nadziei. Uwierzcie w koniec świata" zmieniła przynajmniej moje pidejście do tego tematu.

Książka J. Syrek jest zapisem rozmowy z o. Joachimem Badenim OP, nieżyjącym już dominikaninem, który, jak twierdzá jego bracia, zmarł w opinii świętości. Z tej rozmowy możemy zobaczyć jakie spojrzenie na paruzję miał o. Badeni. A spojrzenie to było (i w właściwie jest nadal) pełne nadziei i ufności, że będzie dobrze. Bo w końcu dobro ostatecznie zwycięży nad złem.

Książka jest bardzo pięknie wydana i podzielona na części i rozdziały w bardzo wygodny sposób. Dzięki temu bardzo dobrze się ją czyta - szybko i przede wszystkim przyjemnie. A może to zasługa dobrej autorki i genialnego mnicha?

W każdym razie gorąco polecam ją każdemu.

Koniec świata kojarzy się tylko z najgorszym. Myślę, że takie skojarzenie funkcjonuje powszechnie w eterze. Właśnie "Siła nadziei. Uwierzcie w koniec świata" zmieniła przynajmniej moje pidejście do tego tematu.

Książka J. Syrek jest zapisem rozmowy z o. Joachimem Badenim OP, nieżyjącym już dominikaninem, który, jak twierdzá jego bracia, zmarł w opinii świętości. Z tej...

Niestety połowa objętości książki (cześć IV) to przedruk innej książki autorów, łącznie z przekopiowanym wstępem o. Kloczowskiego. Niezauwazylem jakichkolwiek adnotacji informujących o tym fakcie. https://lubimyczytac.pl/ksiazka/57683/uwierzcie-w-koniec-swiata-wspolczesne...
Bardzo mnie to rozczarowalo, ponieważ nazywając rzecz po imieniu czytelnik ma do czynienia z autoplagiatem...
Treść poza skopiowana w calosci treścią książki sprzed 10 lat oceniam na mocne 9/10.

Niestety połowa objętości książki (cześć IV) to przedruk innej książki autorów, łącznie z przekopiowanym wstępem o. Kloczowskiego. Niezauwazylem jakichkolwiek adnotacji informujących o tym fakcie. https://lubimyczytac.pl/ksiazka/57683/uwierzcie-w-koniec-swiata-wspolczesne...
Bardzo mnie to rozczarowalo, ponieważ nazywając rzecz po...

Skomplikowane tematy opowiedziane w prosty sposób

Skomplikowane tematy opowiedziane w prosty sposób

Walki czasów ostatecznych, apokaliptyczne wizje, widzenia, proroctwa, opętania, demonologia i angelologia. To pewna gałąź literatury chrześcijańskiej, jaką karmi się i karmią się wierzący. Gałąź wcale nie niszowa. Nie są to często książki źle napisane, czasem na podbudowie i pewnej interpretacji Pisma Świętego, zawierają w sobie prawdę, mówią o złu. Każą zachować słuszną czujność. Ale przedawkowując tego typu książki łatwo o odwrócenie optyki wiary, łatwo o zachwianie proporcji, o przykładanie większej wagi do zła w świecie, niż do dobra. Bo oprócz zła, istnieje przecież przede wszystkim miłość. Potrzeba nam wiary, że dobro zwycięży. Tę przynosi mistyk, "święty" Dominikanin (który za mistyka i za świętego nie chciał być uważany za życia, ale takie życie prowadził). Joachim Badeni w wywiadzie Judyty Syrek "Siła nadziei" nie tylko mówi o wierze w zwycięstwo miłości, ale też podkreśla wiarę w Paruzję. Zanim jednak o wizji końca świata w pierwszej części książki znajdziemy myśli o życiu o. Badeniego, trochę o jego życiu - szczerze, bez zatajania tego co było grzeszne. Mówi jako człowiek z historią, duszpasterz w stanie spoczynku. Jego wskazówki na życie są ponadczasowe. Badeni był człowiekiem wielkiej wiary, obeznanym w nurtach (potrafił chyba jako nieliczny, a może jedyny w tym kraju, znaleźć punkty wspolne w buddyzmie, u Lao Tze i w "Summie Teologicznej" św. Tomasza z Akwinu, przy czym z przygody wschodniej później się wycofał)

Druga część książki to wizja, którą autor dzieli się w wywiadzie, wizja dotycząca Paruzji. Powiem szczerze, że literatura kościelna to jakiś mocny filar moich literackich zainteresowań (4 lub 5 lat prowadzenia bloga recenzyjnego lata temu, współpraca z kilkoma wydawnictwami zajmującymi się tylko tą gałęzią literacką). O Paruzji pisze się, ale nie pisze wiele. Jeśli już to w spektakularny sposób, detektywistyczny, jako thriller lub dreszczowiec. Ostatniej części Biblii unika się jak ognia, z lęku o to, co można wyczytać (okazuje się jednak, że Janowa Apokalipsa nie straszy, ona jest wyważona, spokojna, choć nie jest pozbawiona obrazowości - na niej wręcz bazuje). Paruzja w ujęciu Biblijnym to głównie wspomniana Apokalipsa św. Jana, to słowa Jezusa w Ewangelii, to też proroctwa starotestamentowe. To też różne wizje i proroctwa świętych, wszelkie objawienia, ale w te Kościół nie każe wierzyć, podstawą jest Biblia. Ojciec Badeni nie daje nam Apokalipsy wg ojca Joachima, ale dzieli się swoją wiedzą teologiczną ale i wiarą w czasy ostateczne, w powtórne przyjście Chrystusa, w ten element wiary i Credo, który łączy chrześcijan od samego początku, od działalności Apostołów, od pierwszych gmin chrześcijańskich. Gdy autor mówi, aby powtarzać "Marana tha" w czytelniku może pojawiać się pewien niepokój, no bo jakże to tak prosić Boga, by przyszedł szybciej, natychmiast, zaraz? I może ten opór właśnie wskazuje, że może tam wewnątrz duszy nie wszystko gra tak, jak powinno.

Ciekawa, kontemplacyjna lektura. Zwłaszcza część poświęconą Paruzji dobrze sobie czytać na raty.

Recenzja także na moim IG: @dariusz_0k

Walki czasów ostatecznych, apokaliptyczne wizje, widzenia, proroctwa, opętania, demonologia i angelologia. To pewna gałąź literatury chrześcijańskiej, jaką karmi się i karmią się wierzący. Gałąź wcale nie niszowa. Nie są to często książki źle napisane, czasem na podbudowie i pewnej interpretacji Pisma Świętego, zawierają w sobie prawdę, mówią o złu. Każą zachować słuszną...

Na pewno tę książkę trzeba czytać z odpowiednim nastawieniem. Przez to, że podczas pierwszego jej czytania miałam dość średnie samopoczucie, zdecydowałam by przeczytać ją jeszcze raz - tym razem trochę inaczej. Wbrew tytułowi to nie jest książka na poprawę humoru i nałapanie takiej ludzkiej nadziei, a to właśnie próbowałam zrobić za pierwszym razem. Bardzo polecam też przed lekturą pójść do spowiedzi ;) Wtedy na pewno świadomość końca świata nas nie przestraszy, a właśnie ucieszy i... uspokoi.
Książka pozwala spojrzeć na pewne sprawy z innej perspektywy, a niesamowita postać ojca Joachima dodatkowo przyciąga do lektury.

Na pewno tę książkę trzeba czytać z odpowiednim nastawieniem. Przez to, że podczas pierwszego jej czytania miałam dość średnie samopoczucie, zdecydowałam by przeczytać ją jeszcze raz - tym razem trochę inaczej. Wbrew tytułowi to nie jest książka na poprawę humoru i nałapanie takiej ludzkiej nadziei, a to właśnie próbowałam zrobić za pierwszym razem. Bardzo polecam też przed...

Świetna, pełna otuchy i optymizmu książka o końcu świata. Szybko się czyta, mimo że to zapiski wypowiedzi z mistykiem. Książka pełna mądrości i zachęcająca do czekania na koniec świata niemal z uśmiechem i niecierpliwością. Ciekawe doświadczenie.

Świetna, pełna otuchy i optymizmu książka o końcu świata. Szybko się czyta, mimo że to zapiski wypowiedzi z mistykiem. Książka pełna mądrości i zachęcająca do czekania na koniec świata niemal z uśmiechem i niecierpliwością. Ciekawe doświadczenie.

Rewelacja. Jak zwykle ojciec Badeni żywa wiara. To niesamowity power jakby powiedzieli młodzi. To autentyczna niesamowita nadzieja. Ta książka przywraca chęć do życia. Polecam.

Rewelacja. Jak zwykle ojciec Badeni żywa wiara. To niesamowity power jakby powiedzieli młodzi. To autentyczna niesamowita nadzieja. Ta książka przywraca chęć do życia. Polecam.