Pierwsza część 2-tomowej powieści grozy, której akcja dzieje się na Roztoczu.
Adam Nawrot, dziennikarz z Warszawy, otrzymuje od tajemniczego, nieznanego mu faceta zapiski, które są dziełem jego przyjaciela, również dziennikarza, Witka Uchmanna. Wyjechał on do Guciowa i Krasnobrodu na prośbę niejakiego Krzysztofa Piaseckiego, od którego otrzymał wiadomość. W Guciowie Witek otrzymuje brulion, w którym znajduje fascynującą historię spisaną przez niejakiego Rafała Gielmudę (czyli dzieje się tu tak jakby historia w historii). Witek zafascynowany, czyta brulion niemal jednym tchem.
Zawarta w nim historia mrozi krew w żyłach. Rafał trafił w dziwne miejsce, gdzie we wsi Słoneczna Dolina mieszkają ludzie, dla których czas zatrzymał się 50 lat temu! Są oni nieśmiertelni, a żadna rzecz się nie psuje, np. kubek, który zbił się na małe kawałki wieczorem, rano jest znów w całości.
Mieszkańcom wsi zagrażają osoby, które są "martwe", takie, które popełniły samobójstwo, są jednak "żywe".
Rafał zakochuje się w córce swego gospodarza, Trześniowskiego, w Helence, oczywiście z wzajemnością. Witek dowiaduje się, że Helenka wróciłą "stamtąd" wraz z Rafałem, jednak czas dla niej biegnie szybciej i teraz jest już starą kobietą, która umiera...
Rafał ma z Helenką córkę, która ma 3 lata, a rozwinęta jest jak 6-letnie dziecko, jednak ona choruje, więc Rafał bojąc się, że ona umrze, wraca z nią do Słonecznej Doliny.
I tak kończy się pierwsza część. Ciekawe, co jest w drugiej?
Nieczęsto zdarza mi się sięgać po polskojęzyczną prozę, ale ta książka jest FASCYNUJĄCA!

Pierwsza część 2-tomowej powieści grozy, której akcja dzieje się na Roztoczu.
Adam Nawrot, dziennikarz z Warszawy, otrzymuje od tajemniczego, nieznanego mu faceta zapiski, które są dziełem jego przyjaciela, również dziennikarza, Witka Uchmanna. Wyjechał on do Guciowa i Krasnobrodu na prośbę niejakiego Krzysztofa Piaseckiego, od którego otrzymał wiadomość. W Guciowie Witek...