„Kresy i bezkresy” debiut literacki Jadwigi Czechowicz.
Autorka jest wnuczka głównego bohatera Józefa Olsiewicza. Na podstawie wspomnień i losów dziadka powstała wciągająca od pierwszych stron, dwutomowa saga rodzinna przedstawiająca życia codzienne Polaków na Kresach, na przełomie XIX i XX wieku.
Autorka niezwykle realna łączy fikcję literacką i fakty historyczne. W szczegółowy sposób opisała zwyczaje, tradycje jakie pielęgnowane były przez pokolenia w rodzinach i domach. Przedstawia też problemy z jakimi borykał się naród polski po upadku powstania styczniowego; pierwsza wojna światowa, odzyskanie niepodległości przez Polskę, kryzys światowy, druga wojna światowa, wywóz Polaków na Sybir, wywóz na przymusowe prace do Niemiec oraz wydarzenia, jakie miały miejsce już w Polsce powojennej aż do 1996 roku.
Autorka od pierwszego tomu, stworzyła ciekawą, poruszająca, pełną wzruszeń opowieść. Tło historyczne, wykreowane portrety bohaterów, wspaniałe, barwnie ukazane opisy miejsc zdarzeń, zachowania wiary katolickiej, zwyczaje i codzienne życie w bliskości z Bogiem, to wszystko sprawia, że wraz z bohaterami powieści przeżywałam te, jakże okrutne i bolesne dzieje historii. Cały ten cykl jest niezwykle prawdziwy i pięknie napisany, czytałam z ogromnym wzruszeniem, nie rzadko ze łzami w oczach. Gorąco polecam.

cyt: „Ukląkł, jak w zwyczaju miał ojciec przed każdym wyjazdem z domu, i pomodlił się głośno i pobożnie. Czując powagę chwili, powierzał się Bożej Opatrzności i prosił, by zawsze wiary ojcowskiej dochował. - Tak mi dopomóż Boże Ojcze Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci - wypowiedziawszy modlitwę, zakończył ją znakiem krzyża świętego i powstał z klęczek.
Drzwi domu zamknął na skobel, furtę bramy zasunął i ruszył raźnym krokiem. Wiedząc, że opuszcza dom już na zawsze, zerknął kątem oka w jego kierunku, ale nie chcąc nawet przed sobą samym okazać tkliwości, mocniej zaczął stawiać kroki w butach spadkowych po ojcu.” /14

„Kresy i bezkresy” debiut literacki Jadwigi Czechowicz.
Autorka jest wnuczka głównego bohatera Józefa Olsiewicza. Na podstawie wspomnień i losów dziadka powstała wciągająca od pierwszych stron, dwutomowa saga rodzinna przedstawiająca życia codzienne Polaków na Kresach, na przełomie XIX i XX wieku.
Autorka niezwykle realna łączy fikcję literacką i fakty historyczne. W...

Wielkie rozczarowanie po pierwszej części, której dałam 8 gwiazdek. Sztuczne dialogi, bambinizm i błędy językowe (sic!). Wstyd dla korekty. ("Jaki piękny winogron!", "Bardzo syta ta zupa" itd.). Jest kilka pięknych myśli, które ratują książkę przed najniższą oceną, ale czyta się ciężko, jakby pisał ją ktoś inny, niż część pierwszą.

Wielkie rozczarowanie po pierwszej części, której dałam 8 gwiazdek. Sztuczne dialogi, bambinizm i błędy językowe (sic!). Wstyd dla korekty. ("Jaki piękny winogron!", "Bardzo syta ta zupa" itd.). Jest kilka pięknych myśli, które ratują książkę przed najniższą oceną, ale czyta się ciężko, jakby pisał ją ktoś inny, niż część pierwszą.

Ta powieść sprawia, że człowiek zaczyna robić rachunek sumienia z dotychczasowego życia. Jakże nam dzisiaj jest łatwo patrzeć w przyszłość, tak beztrosko, bez cienia wątpliwości, tak hardo.
Bohaterowie tej powieści nie mieli takiego komfortu.

Ta powieść sprawia, że człowiek zaczyna robić rachunek sumienia z dotychczasowego życia. Jakże nam dzisiaj jest łatwo patrzeć w przyszłość, tak beztrosko, bez cienia wątpliwości, tak hardo.
Bohaterowie tej powieści nie mieli takiego komfortu.