Praca Alexandra Wendta stanowi jedną z podstawowych prac z zakresu teorii stosunków międzynarodowych. Autor biorąc co najlepsze z dorobku nauk o kulturze, socjologii, filozofii polityki i teorii stosunków międzynarodowych stworzył kompendium o charakterze podręcznikowym, które daje krytykę zarówno neorealizmu jak i modnych w ostatnich czterdziestu latach badań postmodernistycznych i tzw. szkoły frankfurckiej. Jednak nadmienić należy, że w jego dorobku można odnaleźć także krytykę niszczenia państw bo jak na razie nie mamy innego źródła prawomocnych działań w SM chodź co prawda zwraca uwagę na nieuchronne zmiany dokonane przez globalizm i globalizację to ostrzega przed odradzającą się na skrzydłach globalizmu totalitarnych tendencji idących z Chin i od Koncernów jednak zwraca także uwagę na brak nowego podejścia odchodzącego od bezmyślnej demokratyzacji na całym świecie, zadaje pytanie czy kultura bez tradycji demokratycznych nie powinny być liberalizowane bo to obniża poziom dystrybucji dóbr publicznych na poziomie relacji hegemon państwo demokratyzowane wojskowo.
Wysoko oceniam monografię Alexandra Wendta nie tylko jako podręcznik akademicki, ale jako pracę z zakresu myśli politycznej, w mojej opinii wolną od politycznej poprawności i ograniczeń dyskursu jako takiego i wobec niego krytyczną. Kolejnym znaczącym atutem tej pracy jest fakt uzupełnienia myśli szkoły realistycznej o teorie socjologicznego realizmu oraz teorii związanych z wykluczeniami społecznymi, czym uzupełnia Szkołę realizmu klasycznego i neoklasycznego zwanej też podejściem realistyczno-strukturalnym. Praca Alexandra Wendta jest także kompletną panoramą amerykańskiego i zachodnioeuropejskiego spojrzenia na teorię i praktykę stosunków międzynarodowych.

Praca Alexandra Wendta stanowi jedną z podstawowych prac z zakresu teorii stosunków międzynarodowych. Autor biorąc co najlepsze z dorobku nauk o kulturze, socjologii, filozofii polityki i teorii stosunków międzynarodowych stworzył kompendium o charakterze podręcznikowym, które daje krytykę zarówno neorealizmu jak i modnych w ostatnich czterdziestu latach badań...