nuda nuda nuda i jeszcze raz nuda. Moja opinia nic nie wnosi, tak samo jak ta książka. Po powieści obyczajowej oczekuje się, że wzbudzi jakieś emocje, niestety, nie w tym wyoadku. Czytałam ją trzy lata, a to o czymś świadczy... Plus za dokładne opisy kwiatów, ale nawet one tego nie ratują, już wolę kupić Mój piękny ogród i na pewno przeczytam go z większym zainteresowaniem

nuda nuda nuda i jeszcze raz nuda. Moja opinia nic nie wnosi, tak samo jak ta książka. Po powieści obyczajowej oczekuje się, że wzbudzi jakieś emocje, niestety, nie w tym wyoadku. Czytałam ją trzy lata, a to o czymś świadczy... Plus za dokładne opisy kwiatów, ale nawet one tego nie ratują, już wolę kupić Mój piękny ogród i na pewno przeczytam go z większym zainteresowaniem

Cristina Caboni hoduje pszczoły i uprawia kwiaty, we wszystkich książkach tej autorki widać fascynację niezmierzonym bogactwem natury, jej kolorami i zapachami. W jej twórczości ujęły mnie wyraziste kobiece bohaterki, niesamowita aura rodzinnych tajemnic oraz przepiękne krajobrazy południa Europy. Motywem, który przewija się w każdej z jej powieści, są opisy tradycyjnych i zgodnych z naturą sposobów uprawy kwiatów, wytwarzania pachnideł i miodu.
Na "Le jardin des fleurs secrètes" natknęłam się przypadkiem w bibliotece, i znając poprzednie książki autorki, wzięłam ją w ciemno. Bohaterkami powieści są dwudziestoletnie bliźniaczki Iris i Viola Donati, noszące, jakżeby inaczej, imiona kwiatów. Ich rodzice rozstali się przed wieloma laty i każde z nich zabrało jedną z córek, a siostry dorastały w różnych zakątkach Europy, nie mając pojęcia o swoim istnieniu, nawet nie przeczuwając, że mają jakąkolwiek inną rodzinę. Obydwie dziewczyny związały swoje życie zawodowe z botaniką, i kiedy przypadkiem wpadają na siebie podczas międzynarodowych targów kwiatów w Londynie, przeżywają niemały szok ! Oczywiście oprócz niedowierzania pojawia się też gniew wobec rodziców, ukrywających przed nimi prawdę przez tyle lat.
Druga część książki toczy się we Włoszech – Viola i Iris wybierają się do rodzinnej posiadłości La Spinosa na zaproszenie babci, Giulii Donati, która pragnie zjednoczyć całą rodzinę. To właśnie tam, w malowniczej Toskanii, odkrywają kilkusetletni park i ogród założony przez ich przodków. Ale to nie koniec tajemnic – w niezamieszkałej części domu siostry znajdują listy sprzed kilkudziesięciu lat z których wynika, że ich babcia również ma bliźniaczkę – co w takim razie stało się z Blanką Donati ?
Powieść rozgrywa się na dwóch planach czasowych – współcześnie, kiedy to Iris i Viola mają po 20 lat, oraz przed połową XX wieku, w okresie dzieciństwa Giulii i Blanki.
Polecam serdecznie "Le jardin des fleurs secrètes" – książkę o pięknie kwiatów, nieprzemijalności natury i o szczególnej więzi, jaka łączy bliźnięta.

Cristina Caboni hoduje pszczoły i uprawia kwiaty, we wszystkich książkach tej autorki widać fascynację niezmierzonym bogactwem natury, jej kolorami i zapachami. W jej twórczości ujęły mnie wyraziste kobiece bohaterki, niesamowita aura rodzinnych tajemnic oraz przepiękne krajobrazy południa Europy. Motywem, który przewija się w każdej z jej powieści, są opisy tradycyjnych i...