Miyoko Tanashi ma pecha, bo jej szczęśliwe dzieciństwo jedynaczki przerywa tragiczna śmierć rodziców. Nie mając z powodu wcześniejszej wojny żadnych krewnych, dziewczynka trafia do sierocińca. Jedyne wyjście widzi w ucieczce. I pomocy boskiej. Okazuje się, że odrobinkę udało jej się wymodlić i w końcu trafia pod skrzydła byłego profesora jej ojca pana Takano Hifumi. Prowadzi on badania nad syndromem Himinazawy. To właśnie lata prób, badań i późniejsze ich wyśmianie przez środowisko naukowe sprawiają, że dziewczynka przysięga pociągnąć sprawę do końca, wyjaśnić syndrom i zrehabilitować imię dziadka. Przyjmuje inne nazwisko, Miyo Takano, by nie kojarzono jej ani z adoptowanym dzieckiem ani z samym profesorem, prowadzącym wcześniej te same badania. Jej ciężka praca naukowa zostaje doceniona i staje na czele kliniki „Irie”, której tajemniczym celem jest zbadania syndromu Himinazawy. Kobieta nie wie jednak, że to nie ona pociąga za sznurki, a jest jedynie marionetką w większej grze.
Więcej na: https://www.monime.pl/gdy-zaplacza-cykady-ksiega-uroczystej-piesni-tom-9-12/

Miyoko Tanashi ma pecha, bo jej szczęśliwe dzieciństwo jedynaczki przerywa tragiczna śmierć rodziców. Nie mając z powodu wcześniejszej wojny żadnych krewnych, dziewczynka trafia do sierocińca. Jedyne wyjście widzi w ucieczce. I pomocy boskiej. Okazuje się, że odrobinkę udało jej się wymodlić i w końcu trafia pod skrzydła byłego profesora jej ojca pana Takano Hifumi....

Przeszłość Takano, na której koncentruje się ta część historii, jest jeszcze bardziej dramatyczna i nieszczęśliwa niż dzieciństwa głównych bohaterów i broniłaby się nawet jako osobna historia. Zdecydowanie zyskuje, kiedy zna się „Umineko” - dobór słów w monologach Takano, a szczególnie w jej swoistym odpowiedniku „Wielkiej Improwizacji”, jest bardzo przemyślany.

Przeszłość Takano, na której koncentruje się ta część historii, jest jeszcze bardziej dramatyczna i nieszczęśliwa niż dzieciństwa głównych bohaterów i broniłaby się nawet jako osobna historia. Zdecydowanie zyskuje, kiedy zna się „Umineko” - dobór słów w monologach Takano, a szczególnie w jej swoistym odpowiedniku „Wielkiej Improwizacji”, jest bardzo przemyślany.

Oto nadszedł czas na wielki finał! Przed nami ostatni, najdłuższy etap przygody w Hinamizawie – zapraszamy do wspólnej lektury ,,Księgi uroczystej pieśni”. Czy bohaterom w końcu uda wyrwać się z kręgu niekończących się tragedii?

,,Księga wielkiej rzezi” przyniosła ze sobą ujawnienie ,,głównego złego”, osoby stojącej za ciągiem tajemniczych zgonów powtarzających się co roku w Hinamizawie. Jednak co kierowało jej poczynaniami i jaki przyświeca jej cel wciąż pozostawało ukryte przed czytelnikami. Teraz nadszedł czas na ujawnienie pozostałych odpowiedzi.

Rozpoczyna się kolejny cykl przygody w Hinamizawie. Tym razem jednak cofamy się dużo dalej w przeszłość, aż do dzieciństwa Miyoko Tanashi (pani Takano). Jesteśmy świadkiem wypadku w których traci ona rodziców, a następnie trafia do sierocińca, gdzie staje się ofiarą przemocy. W końcu jednak trafia do Hinamizawy, gdzie rozpoczyna się jej własna walka z przeznaczeniem. Walka, która kosztować będzie wszystkich wiele łez i bólu, a której wynik pozostaje nieznany…

,,Księga uroczystej pieśni” przynosi ze sobą wiele nowości. Przede wszystkim początkowo cała akcja skupia się na bohaterach, którzy do tej pory mieli raczej epizodyczne role. Nie tylko poznajemy losy samej pani Takano, ale także dowiadujemy nieco więcej o pozostałych bohaterach, jak chociażby o doktorze Ire, który okazuje się być dość ciekawą i złożoną postacią. Sama Hanyuu, którą mieliśmy okazję poznać podczas lektury poprzedniej Księgi, porzuca rolę biernego obserwatora i staje się aktywnym uczestnikiem wydarzeń.

Tak więc choć jak na cztery opasłe tomy nasi główni bohaterowie zdają się być nieco zepchnięci na boczny tor, to bynajmniej nie wpływa to negatywnie na lekturę. Wręcz przeciwnie w końcu otrzymujemy pełen obraz wydarzeń rozgrywających się w Hinamizawie. Wszystkie tajemnice zostają odkryte, a my jesteśmy świadkami naprawdę emocjonującego finału, na który warto było czekać.

Nie będę więc nic więcej nikomu zdradzać i powiem tylko jedno: szaleństwo szerzące się w Hinamizawie w końcu osiąga apogeum, prowadząc czytelników do w pełni satysfakcjonującego zakończenia. ,,Gdy zapłaczą cykady” to seria niezwykła w każdym tego słowa znaczeniu, a jej finał na długo pozostaje w pamięci. I choć to już koniec naszej przygody, a przynajmniej głównej osi fabularnej, ogromnie się cieszę, że przyjdzie nam jeszcze powrócić do Hinamizway w dodatkach do serii. Także do zobaczenia ponownie w ,,Księdze ukojenia duszy” i pozostałych trzech historiach uzupełniających losy naszych bohaterów!

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami:
https://koszzksiazkami.pl/gdy-zaplacza-cykady-ksiega-uroczystej-piesni-recenzja/

Oto nadszedł czas na wielki finał! Przed nami ostatni, najdłuższy etap przygody w Hinamizawie – zapraszamy do wspólnej lektury ,,Księgi uroczystej pieśni”. Czy bohaterom w końcu uda wyrwać się z kręgu niekończących się tragedii?

,,Księga wielkiej rzezi” przyniosła ze sobą ujawnienie ,,głównego złego”, osoby stojącej za ciągiem tajemniczych zgonów powtarzających się co roku...

KSIĘGA URAZÓW Z PRZESZŁOŚCI

Oto zaczyna się ostatni akt opowieści znanej jako „Gdy zapłaczą cykady”. Po pełnym odpowiedzi poprzednim, zastanawiałem się co w ogóle może znaleźć się na łamach tej części. Nie wątpiłem, że twórcy jeszcze mnie zaskoczą, jak robili to przez cały czas do tej pory, z drugiej jednak strony, finałowy rozdział wyraźnie zapowiadał powtórkę z rozrywki. I co z tego wyszło? Oczywiście znakomite zaskoczenie, pójście w nieoczekiwaną stronę i odsłonięcie przed nami wydarzeń i tajemnic, o jakich istnieniu nie mieliśmy dotąd pojęcia. Gotowi na nowy, znakomity wątek „Cykad”, w którym ma się wreszcie wszystko wyjaśnić?

Akcja tego tomu zaczyna się na kilkanaście lat przed wydarzeniami tragicznego lata w Hinamizawie. Miyoko Tanashi wiedzie typowe życie małej dziewczynki. Nie jest to szczególnie szczęśliwa egzystencja, bo w tych czasach o to trudno, ale jest na tyle dobrze, by mała nie miała na co narzekać. Jak jednak wiadomo, życie nie znosi, kiedy jest zbyt dobrze. Gdy pewnego dnia Miyoko w wypadku pociągu traci na raz oboje rodziców, wydaje się, że zawalił się cały jej świat. Załamana, nie mogąc znaleźć jedynego człowieka, który według ostatnich słów jej ojca byłby w stanie pomóc jej w obecnej sytuacji, zostaje umieszczona w sierocińcu. Ale dopiero tu zaczyna się jej prawdziwe piekło. W tym swoistym obozie koncentracyjnym, jakim okazje się to miejsce, życie sierot nie jest wiele warte. Liczy się bezwzględne posłuszeństwo, wymuszane metodami, które są gorsze od niejednych tortur. Pewnego dnia Miyoko i jej koleżanki decydują się na ucieczkę, wiedząc, że jeśli zostaną załapane, najprawdopodobniej nie przeżyją…
Akcja przenosi się do teraźniejszości. Badania nad syndromem Hinamizawy popychają bohaterów do działań, jakich nigdy nie chcieliby przeprowadzić. Sytuacja z każdą chwilą staje się coraz dziwniejsza, a my poznajemy przeszłość zarówno kierownika, jak i pielęgniarki. Gdy na scenę wkracza też Satoshi, wszystko zaczyna prowadzić nas nieubłaganie ku tragedii, odsłaniając nieznane dotąd fakty…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/05/gdy-zapacza-cykady-12-ksiega-uroczystej.html

KSIĘGA URAZÓW Z PRZESZŁOŚCI

Oto zaczyna się ostatni akt opowieści znanej jako „Gdy zapłaczą cykady”. Po pełnym odpowiedzi poprzednim, zastanawiałem się co w ogóle może znaleźć się na łamach tej części. Nie wątpiłem, że twórcy jeszcze mnie zaskoczą, jak robili to przez cały czas do tej pory, z drugiej jednak strony, finałowy rozdział wyraźnie zapowiadał powtórkę z rozrywki....

Czas na poznanie genezy zła. Dobry, psychologiczny motyw.

Czas na poznanie genezy zła. Dobry, psychologiczny motyw.