Radykalizm tej książki (i jednocześnie Autorki) zapiera dech w piersiach. Obnaża bezlitośnie zgniliznę współczesnego świata i miałkość - wcale nie aż tak współczesnej - kultury. Skłania do refleksji nad życiem własnym i swojego środowiska. Wnioski nie są przyjemne. Gdybyśmy próbowali choć częściowo aspirować do opisywanych przez dr Półtawską ideałów, mielibyśmy za życia raj na ziemi. Upieram się przy tym, że znakomita większość zasad doskonale by się sprawdzała w praktyce po odwirowaniu religijnych pierwiastków. Są po prostu zdroworozsądkowe i mają na względzie dobro - fizyczne i psychiczne - człowieka. Godność ludzka, harmonijny rozwój, poczucie bezpieczeństwa, prawo do szacunku i miłości to hasła noszone na sztandarach przez ludzi o skrajnie różnych światopoglądach.
"Nieszczęściem" tej książki jest tytuł, marka Autorki i treść. Nawet liczba zainteresowanych nią tutaj czytelników (2 łącznie z piszącą te słowa w momencie pisania) świadczy o tym, że to pozycja hermetyczna, która głównie będzie przekonywać już przekonanych. Wiem jednak, że gdyby tak wyrwać z Bożego kontekstu niektóre zdania i opakować je, przykładowo, na modłę wschodnią, spowijając dymem kadzidełek z India Shop, nawet najwierniejsze czytelniczki i felietonistki "Wysokich obcasów" zatęskniłyby za tak idealnym światem damsko-męskich relacji.

Radykalizm tej książki (i jednocześnie Autorki) zapiera dech w piersiach. Obnaża bezlitośnie zgniliznę współczesnego świata i miałkość - wcale nie aż tak współczesnej - kultury. Skłania do refleksji nad życiem własnym i swojego środowiska. Wnioski nie są przyjemne. Gdybyśmy próbowali choć częściowo aspirować do opisywanych przez dr Półtawską ideałów, mielibyśmy za życia raj...