Gdy zobaczyłam tę książkę na stronie wydawnictwa MUZA, to stwierdziłam, że muszę ją mieć. Od 3 lat pasjonuję się sowami, zbieram wszystko co jest związane z tą tematyką. Dodatkowym atutem książki było to, że jest to jakby druga książka z serii Rzecz o... . Pierwsza była to Rzecz o ptakach, która bardzo mi się podobała. No właśnie... . Myślałam, że ta książka będzie w podobnym, naukowym stylu. I niestety pomyliłam się. Książka jest napisana w bardzo luźnym, typowo amerykańskim stylu i bez polotu. Informacje zawarte w książce są interesujące i zapadają w pamięć, ale styl autorki jest okropny. To jest autobiografia samotnej matki piszącej o przygodach z ornitologami, bo ona sama takowym nie jest. Muszę wspomnieć, że jest to trzecia książka autorki, więc był czas na poprawienie stylu pisania, ale jeśli się nie ma talentu, to takie są efekty.
Fajne w tej książce jest umieszczenie planszy z wielkością sów. Książka jest wydana w takim samym stylu jak poprzednia, czyli: każdy gatunek ma osobny rozdział, gdzie umieszczona jest podobizna sowy. Książka jest bardzo ładnie wydana, świetna, twarda okładka. Jeśli ktoś nie jest specjalistą od ptaków, spokojnie może przeczytać tę książkę. Polecam ją szczególnie młodszemu czytelnikowi, bo jest to opowiastką z życia fascynujących ptaków. Absolutnie nie żałuję,że mam tę książkę. Maa

Gdy zobaczyłam tę książkę na stronie wydawnictwa MUZA, to stwierdziłam, że muszę ją mieć. Od 3 lat pasjonuję się sowami, zbieram wszystko co jest związane z tą tematyką. Dodatkowym atutem książki było to, że jest to jakby druga książka z serii Rzecz o... . Pierwsza była to Rzecz o ptakach, która bardzo mi się podobała. No właśnie... . Myślałam, że ta książka będzie w...