Męczyłam tę książkę równy miesiąc. Ja wiem, że biografie nie są zbyt porywającymi lekturami, bo zazwyczaj pisane są suchym językiem i stanowią swoistą wyliczankę faktów z życia danej osoby, ale to była chyba najgorsza biografia jaką w życiu przeczytałam! Autorka zaprzecza samej sobie (np. wymienia dzieci wnuczki Kazimierza pisząc, że cesarzowa urodziła trzech synów: Zygmunta, Jana i Karola. Po czym pisze, że ostatni zmarł zaledwie po roku życia, czyli wychodzi na to, że to Karol zmarł w niemowlęctwie. Potem rodzi się córka, a ostatnim dzieckiem jest Henryk, który miał umrzeć po niespełna roku podobnie jak Jan...to w końcu Karol żył krótko czy Jan?), powołuje się na wikipedię, powtarza te same fakty kilka razy w ciągu rozdziału, pisząc o Esterce (żydowskiej kochance króla Kazimierza, co do której istnienia historycy mają wątpliwości) przedstawia nam historię Żydów na ziemiach Polskich, ich sytuację w czasach panowania ostatniego Piasta etc. I dobrze, rozumiem nakreślenie takiego tła, aby czytelnik lepiej zrozumiał realia, ale zajmuje to mnóstwo stron, podczas gdy wszystkie legendy i podania na temat Esterki (np. kilka miast uważa, że owa Żydówka właśnie tam żyła/mieszkała) są przedstawione na kilku stronicach. No i autorka gdyba sobie, co by było, gdyby Kazimierz jednak miał syna, bo "nie jest to poważna rozprawa historyczna".
Po prostu jedno wielkie NIE.

Męczyłam tę książkę równy miesiąc. Ja wiem, że biografie nie są zbyt porywającymi lekturami, bo zazwyczaj pisane są suchym językiem i stanowią swoistą wyliczankę faktów z życia danej osoby, ale to była chyba najgorsza biografia jaką w życiu przeczytałam! Autorka zaprzecza samej sobie (np. wymienia dzieci wnuczki Kazimierza pisząc, że cesarzowa urodziła trzech synów:...