Bardzo lubię książki tej autorki, ponieważ dzięki nim historia nabiera rumieńców a postacie historyczne zyskują ludzkie cechy. Więcej nauczyłam się z publikacji pani Kienzler, niż z licznych podręczników. Więcej, lektura jej książek zachęciła mnie do dalszych poszukiwań. Autorka ma rzadki dar przekazywania wiedzy w przystępny sposób, co sprawia, że czytam z przyjemnością wszystko, co wychodzi spod jej pióra.
W przypadku tej publikacji tytuł jest nieco na wyrost, ponieważ niektóre z opisywanych kobiet były religijne i nie w głowie im były romanse, niemniej jednak przyjemnie było zanurzyć się w epoce. Wiele z poruszanych wątków nie miało nic wspólnego z tytułem, ale było konieczne do nakreślenia kolorytu epoki. Tytuł zmieniłabym na "Życie seksualne polskich królów dobry baroku i oświecenia", ale poza tym nie mam zastrzeżeń do tej książki.

Bardzo lubię książki tej autorki, ponieważ dzięki nim historia nabiera rumieńców a postacie historyczne zyskują ludzkie cechy. Więcej nauczyłam się z publikacji pani Kienzler, niż z licznych podręczników. Więcej, lektura jej książek zachęciła mnie do dalszych poszukiwań. Autorka ma rzadki dar przekazywania wiedzy w przystępny sposób, co sprawia, że czytam z przyjemnością...

Pełna recenzja na http://karowisniewska.pl/romanse-zon-polskich-krolow/

Oczywiście książka jest dobra. W stylu autorki, która potrafi przekazać historyczne fakty, okraszone ciekawostkami w taki sposób, że człowiek żałuje, że tak nie wyglądały podręczniki do historii. Po prostu to była już któraś z kolei książka z cyklu Historia z alkowy.  Okazało się, że historie o bohaterach, których jeszcze niedostatecznie znałam są opisane pobieżnie, podczas gdy te, które były poruszane w poprzednich książkach i tym razem są dokładnie opisane. Chociażby Marysieńka i Sobieski. Zupełnie jakbym drugi raz czytała tę samą książkę. A ja nie czytam kilka razy jednej pozycji, bo to nużące. I tak było tym razem.

Pełna recenzja na http://karowisniewska.pl/romanse-zon-polskich-krolow/

Oczywiście książka jest dobra. W stylu autorki, która potrafi przekazać historyczne fakty, okraszone ciekawostkami w taki sposób, że człowiek żałuje, że tak nie wyglądały podręczniki do historii. Po prostu to była już któraś z kolei książka z cyklu Historia z alkowy.  Okazało się, że historie o...

Książka posiada mylący tytuł. Nie idzie w niej znaleźć opisów romansów żon królów elekcyjnych, bo królowe wybrane do książki takowych nie miały (chyba że były one dobrze ukryte). Wg mnie tytuł książki powinien brzmieć "Żony królów elekcyjnych Polski" bądź "Romanse królów elekcyjnych Polski", ponieważ to monarchowie wiedli prym w tej "dyscyplinie". Królowe zostawały na boku, albo oddając się wychowaniu dzieci bądź "dziczały" owładnięte religią. Niemniej jednak książka jest lekką lekturą, którą czyta się dobrze i szybko.

Książka posiada mylący tytuł. Nie idzie w niej znaleźć opisów romansów żon królów elekcyjnych, bo królowe wybrane do książki takowych nie miały (chyba że były one dobrze ukryte). Wg mnie tytuł książki powinien brzmieć "Żony królów elekcyjnych Polski" bądź "Romanse królów elekcyjnych Polski", ponieważ to monarchowie wiedli prym w tej "dyscyplinie". Królowe zostawały na boku,...

Potrafię w kilku zdaniach opisać najważniejsze fakty z życia królowej Bony, Barbary Radziwiłłówny, Marysieńki Sobieskiej i Jadwigi. A co z pozostałymi władczyniami? Nie wiedziałam o nich praktycznie nic, aż do teraz. Książkę polecam wszystkim, którzy chcą poznać sylwetki nie tylko tych kobiet, ale również bliżej poznać samych królów i obyczaje, zmieniające się na przestrzeni lat.

Potrafię w kilku zdaniach opisać najważniejsze fakty z życia królowej Bony, Barbary Radziwiłłówny, Marysieńki Sobieskiej i Jadwigi. A co z pozostałymi władczyniami? Nie wiedziałam o nich praktycznie nic, aż do teraz. Książkę polecam wszystkim, którzy chcą poznać sylwetki nie tylko tych kobiet, ale również bliżej poznać samych królów i obyczaje, zmieniające się na...

Ciekawa lektura, która pozwoli lepiej zrozumieć nie tylko obyczajowość polskiego dworu, ale też politykę europejską tamtego okresu. Przyznam, że nie znałam jej szczegółów i zaskoczyło mnie, w ile międzynarodowych intryg Polska była uwikłana.

Niestety okazuje się, że nasze królowe były raczej cnotliwymi, zdradzanymi żonami, więc jeśli ktoś oczekuje ujawnionych skandali i nieznanych, kompromitacjach ciekawostek na temat naszych władczyń, raczej się rozczaruje. Nie jest to też historia w żaden sposób sfabularyzowana, a jedynie opis faktów.

Niemniej - książka ciekawa, szczerze polecam!

Ciekawa lektura, która pozwoli lepiej zrozumieć nie tylko obyczajowość polskiego dworu, ale też politykę europejską tamtego okresu. Przyznam, że nie znałam jej szczegółów i zaskoczyło mnie, w ile międzynarodowych intryg Polska była uwikłana.

Niestety okazuje się, że nasze królowe były raczej cnotliwymi, zdradzanymi żonami, więc jeśli ktoś oczekuje ujawnionych skandali i...

A mi tak książka bardzo się spodobała i czytanie jej dało mi wiele przyjemności.
Nie wiem, czy autorka "ściąga" z Jasiennicy i czy faktycznie tak było, jak to opisuje, a jednak przybliżyła mi te odlegle, a tak bardzo ciekawe czasy i ludzi, którzy przeżywali uczucia takie same, jak my przeżywamy dziś:)
No i książka ta potwierdza teorię, z którą zgadzam się od pewnego czasu: nasz kraj nie od dziś ma problem ze swoimi elitami.

Opisane są losy:
Anny Jagiellonki, żony ZygmuntaIII Wazy, Władysława IV (niezły numer był z tego Władysława, a mi zawsze - dzięki kolumnie i świetnemu gimnazjum i liceum - tak się dobrze kojarzył),Michała Korybuta Wiśniowieckiego, Jana III Sobieskiego, Augusta II Mocnego, Stanisława Leszczyńskiego, Augusta III Sas
Niemal wszyscy mieli problem z wiernością i zdrowymi relacjami z innymi. Godna współczucia drużyna często słabych ludzików:)

A mi tak książka bardzo się spodobała i czytanie jej dało mi wiele przyjemności.
Nie wiem, czy autorka "ściąga" z Jasiennicy i czy faktycznie tak było, jak to opisuje, a jednak przybliżyła mi te odlegle, a tak bardzo ciekawe czasy i ludzi, którzy przeżywali uczucia takie same, jak my przeżywamy dziś:)
No i książka ta potwierdza teorię, z którą zgadzam się od pewnego czasu:...

Czytając o królowych brytyjskich czy francuskich nie sposób zauważyć, że szczęście to był produkt na wagę złota. Kobiety, które koronę przywdziały musiały liczyć się z tym, że będą musiały walczyć, nie tylko o swoje krótkie, kruche życie. Najczęściej celem było zatrzymanie przy sobie męża, władcy, który miał mentalność typu: "mogę robić co chcę, bo w końcu jestem królem". Romanse żon polskich królów elekcyjnych pokazują, że tego typu dylematy miały również nasze swojskie królowe.

Wśród omawianych postaci kobiecych, znajdziemy m. in: Marię Leszczyńską, żonę króla Francji, jedyną królową, o której nie ma filmów czy Marysieńkę, najukochańszą kobietę Jana III Sobieskiego. Autorka w każdej biografii przedstawia nie tylko samą historię lecz również domniemania historyków na temat np: romansów, po czym przedstawia swoją opinię i ją logicznie uzasadnia. Historie królowych, dobre bądź złe, są przedstawione klarownie i chronologicznie, przez co czytelnik przypomina sobie po trosze historię Polski.

Autorka wplata w biografie również teraźniejsze zwroty, najwidoczniej mające czytelnika nie znudzić starszą odmianą języka polskiego. Ten zabieg również rozluźnia troszeczkę te historie, co może niektórych denerwować. Jednakże to w pełni wynagradza zaangażowanie autorki w dane życiorysy. Widać, że z każdym tematem wnikliwie się zapoznawała i sama wyciągała swoje wnioski, co jest zdecydowanie na plus.

Książka ta jest pozycją lekką, dobrą na wolną chwilę. Pozwala na to lekkie pióro autorki i płynność, z jaką opisuje poszczególne biografie. Książka jest jak najbardziej dla wszystkich, którzy chcieliby w wolnej chwili zagłębić się w historię. W końcu, cóż szkodzi zapoznać się z królowymi z Polski?

swiatyzpolki.blogspot.com

Czytając o królowych brytyjskich czy francuskich nie sposób zauważyć, że szczęście to był produkt na wagę złota. Kobiety, które koronę przywdziały musiały liczyć się z tym, że będą musiały walczyć, nie tylko o swoje krótkie, kruche życie. Najczęściej celem było zatrzymanie przy sobie męża, władcy, który miał mentalność typu: "mogę robić co chcę, bo w końcu jestem...

Tytuł mylący - powinien brzmieć "Romanse polskich królów elekcyjnych".

Tytuł mylący - powinien brzmieć "Romanse polskich królów elekcyjnych".