Ciekawa i lekko napisana praca na temat działania Imperium Osmańskiego w latach jego świetności (czyli do 1650 r.; późniejsze dzieje Turcji nie zostały nawet wspomniane). Nie jest to typowy opis dziejów państwa, gdyż zostały one skondensowane do jednego rozdziału przypominającego bardziej kalendarium, ale opis działających w nim instytucji. Każde zagadnienie potraktowano chronologicznie, dlatego co rozdział zaczynamy w państwie Osmana i Orchana, przebywamy okres wielkich podbojów i kryzys w XVI w. Stwarza to wrażenie powtarzalności, choć ma swoje znaczenie przy zrozumieniu ewolucji różnych instytucji sułtańskich. Bardziej irytuje maniera wyjaśniania nowych pojęć dopiero w rozdziałach poświęconych temu zagadnieniu. Dlatego przez całą książkę czytałem o 6 dywizjach kawalerii, a dowiedziałem się, czym one właściwie były dopiero w przedostatnim rozdziale. Podobnych sytuacji miałem kilka.
Ogółem praca jest dosyć ciekawa (podobno zawiera jakieś błędy rzeczowe, ale mam zbyt małą wiedzę w tym temacie, aby je zlokalizować) i pozwala zrozumieć, jak niezwykłym tworem było imperium. Polecam, szczególnie osobom lubiącym historię, ale ogólnie mało zajmującym się dotąd tym zagadnieniem.

Ciekawa i lekko napisana praca na temat działania Imperium Osmańskiego w latach jego świetności (czyli do 1650 r.; późniejsze dzieje Turcji nie zostały nawet wspomniane). Nie jest to typowy opis dziejów państwa, gdyż zostały one skondensowane do jednego rozdziału przypominającego bardziej kalendarium, ale opis działających w nim instytucji. Każde zagadnienie potraktowano...

Jako miłośniczka historii Turcji (w szczególności Imperium Osmańskiego) sięgnęłam po tę pozycję z dużą chęcią. Jest to bardzo fajnie napisana książka, uważam że warta przeczytania. Irytowało mnie tylko tłumaczenie imion tureckich (np. Cem jako Dżem) ale pomijając to. Fajna książka i przyjemna w odbiorze, dobrze się czytało :)

Jako miłośniczka historii Turcji (w szczególności Imperium Osmańskiego) sięgnęłam po tę pozycję z dużą chęcią. Jest to bardzo fajnie napisana książka, uważam że warta przeczytania. Irytowało mnie tylko tłumaczenie imion tureckich (np. Cem jako Dżem) ale pomijając to. Fajna książka i przyjemna w odbiorze, dobrze się czytało :)

Z daleka książka wygląda może na niewiele wnoszące wprowadzenie w tematykę dla zupełnych laików, ale w rzeczywistości książka Imbera to bardzo dobre uzupełnienie niezastąpionej pracy Halila Inalcika. Samą władzę sułtańską, rolę niewolników padyszacha i sytuację w pałacu lepiej opisał nieżyjący już historyk turecki. Jednak Imber napisał bardzo dobre, naprawdę obfite w szczegóły rozdziały dotyczące władzy prowincjonalnej, praw obowiązujących w Imperium, polityki dynastycznej, a także armii i floty. Początek książki jest dość przeciętny, ale im dalej w las tym lepiej. Razi trochę słaba redakcja i tłumaczenie (kilka przykładów to niechlujne zwroty typu "metropolita Saloników" na str.174, czy złe daty, jak bitew pod Pelekanon na str. 130 i Plewną na str. 158).

Z daleka książka wygląda może na niewiele wnoszące wprowadzenie w tematykę dla zupełnych laików, ale w rzeczywistości książka Imbera to bardzo dobre uzupełnienie niezastąpionej pracy Halila Inalcika. Samą władzę sułtańską, rolę niewolników padyszacha i sytuację w pałacu lepiej opisał nieżyjący już historyk turecki. Jednak Imber napisał bardzo dobre, naprawdę obfite w...

Książka bardzo ciekawa i łatwo się ją czyta. Dobrze jest jednak doczytać kilka innych pozycji o Imperium Osmańskim do uzupełnienia.

Denerwującym dla mnie było poprawianie sobie w myślach nazw (gdzie imię Cem napisane jest Dżem-czytane jak po polsku, co oczywiście nie jest złe, ale obok mamy na przykład Yenişehir już nie przetłumaczone jak się czyta po polsku, a jeszcze obok mamy Szehinszah (tur. ŞEHİNŞAH))- może to moje czepialstwo ale strasznie mnie to irytowało podczas czytania tejże pozycji.

Książka bardzo ciekawa i łatwo się ją czyta. Dobrze jest jednak doczytać kilka innych pozycji o Imperium Osmańskim do uzupełnienia.

Denerwującym dla mnie było poprawianie sobie w myślach nazw (gdzie imię Cem napisane jest Dżem-czytane jak po polsku, co oczywiście nie jest złe, ale obok mamy na przykład Yenişehir już nie przetłumaczone jak się czyta po polsku, a jeszcze...

Początkowo dąłem 7, ale ostatecznie zmienił na 6 - przeważyła spora ilość błędów/niedociągnięć:-). Książka dobra ale nie wybitna, plusem jest to że czyta się w miarę przyjemnie.
Tematyka ciekawa ponieważ w j. polskim jest mało książek o historii Imperium Osmańskiego, jednak zostaje niedosyt. Wiele kwestii jest potraktowanych dość ogólnie, inne zdawkowo jeszcze inne są pomijane (prawie nie ma informacji o Bliskim wschodzie, Arabii, Egipcie, wojnach na Oceanie Indyjskim z Portugalczykami, mało jest o Chanacie Krymskim),no ale może wtedy książka powinna mieć ze 3, 4 tomy. Temat pozyskiwania niewolników też został pominięty, a bez tej części ciężko mieć pełen ogląd na funkcjonowanie tego Państwa. Wbrew temu co podaje autor niewolnicy często byli "główna siłą napędową galer" co często podczas bitew obracało się przeciwko Turkom.
Jest tez trochę innych drobnych niedociągnięć, widać to na przykładzie odniesień do Władysława Warneńczyka, niby nie są to wielkie uchybienia, ale dają do myślenia, czy Autor aby na pewno dogłębnie zgłębił tematykę..

Podsumowując, książka dobra ale dość powierzchowna, raczej trzeba ją potraktować jako wstęp do wiedzy o Imperium Osmańskim niż ostateczna wyrocznię.

Początkowo dąłem 7, ale ostatecznie zmienił na 6 - przeważyła spora ilość błędów/niedociągnięć:-). Książka dobra ale nie wybitna, plusem jest to że czyta się w miarę przyjemnie.
Tematyka ciekawa ponieważ w j. polskim jest mało książek o historii Imperium Osmańskiego, jednak zostaje niedosyt. Wiele kwestii jest potraktowanych dość ogólnie, inne zdawkowo jeszcze inne są...

W założeniu Colin Imber chciał stworzyć książkę, która będzie wprowadzać przeciętnego śmiertelnika w świat Imperium Osmańskiego. Czy mu się to udało? Pewnie tak, chociaż pozycja posiada kilka wad. Książka jest podzielona na 9 rozdziałów: chronologia, dynastia, rekrutacja, pałac, prowincje, prawo, podatki, armia, flota. Pierwszy z nich to typowy rozdział wprowadzający, który w skrócie przybliża czytelnikowi historię Imperium Osmańskiego w latach 1300-1650. Jest to rozdział konieczny w takiej książce, jednak irytujące jest, że autor co jakiś czas w kolejnych częściach powtarza już napisane stwierdzenia, co powoduje, że często o jednej rzeczy czytamy po kilka razy. Autor do tego popełnia sporo błędów faktograficznych, jednak tutaj na straży dzielnie czyhała redakcja, prostując najistotniejsze błędy. Z pewnością książka w ciekawy i przystępny sposób przedstawia jak działała imperialna machina, czytelnik dowie się jak wyglądał pobór do wojska, sułtański pałac czy jak rozrastała się turecka flota. Dzieło zawiera pięć map oraz indeks.

W założeniu Colin Imber chciał stworzyć książkę, która będzie wprowadzać przeciętnego śmiertelnika w świat Imperium Osmańskiego. Czy mu się to udało? Pewnie tak, chociaż pozycja posiada kilka wad. Książka jest podzielona na 9 rozdziałów: chronologia, dynastia, rekrutacja, pałac, prowincje, prawo, podatki, armia, flota. Pierwszy z nich to typowy rozdział wprowadzający, który...