Paul M. Cobb

Zamysłem autora było stworzenie "islamskiej historii krucjat", czyli badanie dawnych ludów zamieszkujących świat islamski. Cobb skupił się raczej na działaniach wojennych pomiędzy muzułmanami a chrześcijanami na różnych terytoriach: Sycylii, Hiszpanii czy Bliskim Wschodzie. W zasadzie tutaj czytelnik powinien zadać sobie pytanie, co Sycylia ma wspólnego z tytułowymi krucjatami? Akademicka dyskusja o tym co jest krucjatą, a co nie jest, trwa już bardzo długo i szkoda, że autor praktycznie w ogóle nie porusza tego tematu. W tym wypadku "krucjatowy" tytuł jest trochę chwytem marketingowym. Autor rozpoczyna swoją wędrówkę od tego jak muzułmanie postrzegali Franków i Europę w ogóle, jakie były kontakty między nimi, jaką wiedzę o nich posiadali. Gros książki to natomiast wspomniana już przeze mnie historia konfliktów chrześcijańsko-muzułmańskich od podboju Sycylii przez Normanów w XI wieku do upadku Grenady w 1492 roku. O ile rozdziały o Sycylii i Hiszpanii jakoś się bronią, bo w Polsce na ten temat literatura jest dosyć skąpa, to jednak większość miejsca zajmują krucjaty do Ziemi Świętej. No i tutaj miały być fajerwerki, a niestety książka nie wprowadza nic odkrywczego, poza tym, że autor opisuje wydarzenia z trochę innej perspektywy. Zresztą przykładowo Cobb opisując pierwszą krucjatę wspomina, że i tak trzeba posługiwać się źródłami frankijskimi, bo muzułmańskie nie istnieją. Do tego trafiają się dość poważne błędy, jak ten dotyczący V krucjaty, autor uważa, że król Węgier Bela III przybył do Akki w 1217 roku, chociaż ten nie żył już od ponad 20 lat (na krucjatę wyruszył jego syn król Andrzej II). Jestem trochę rozczarowany pozycją, sama w sobie nawet nie jest ona taka zła, jednak w zalewie literatury dotyczącej krucjat, nie wyróżnia się ona niczym szczególnym.