Kolejna z pozycji wydanych w roku 500-lecia reformacji, tym razem jest to spojrzenie autora związanego z "Tygodnikiem Powszechnym" i miesięcznikiem "Więzi" czyli z kręgiem tzw. katolicyzmu otwartego. Książka nie jest typową biografią Lutra, przedstawia bowiem jego działalność na szerokim tle, przedstawiając zarówno przyczyny oraz skutki jego wystąpienia. Nie małą część książki zajmuje właśnie przedstawienie podłoża reformacji i jej sukcesu czyli przedstawienia kryzysu Kościoła (od soboru w Konstancji i spalenia Jana Husa), problemów teologicznych trapiących Lutra i jemu współczesnych, a także politycznych rozgrywek pomiędzy monarchami europejskimi, które również odegrały niebagatelną rolę dla rozłamu w Kościele Katolickim. Narracja książki jest doprowadzona do śmierci Lutra, w posłowiu Duda opisuje jeszcze bezpośrednie i bardziej długofalowe skutki reformacji, przybliżając jeszcze pokrótce działalność Jana Kalwina. Pomimo, że w spojrzeniu autora da się wyczuć co najmniej delikatne zrozumienie dla Lutra (przynajmniej do otwartego zerwania z Kościołem) to nie pomija się tutaj kwestii kontrowersyjnych i problematycznych w działalności niemieckiego reformatora (antysemityzm, pochwała polowań na czarownice). Generalnie muszę przyznać, że to najbardziej obiektywna i chyba też najbardziej wnikliwa pozycja z przeczytanych przeze mnie zeszłorocznych pozycji w temacie reformacji...

Kolejna z pozycji wydanych w roku 500-lecia reformacji, tym razem jest to spojrzenie autora związanego z "Tygodnikiem Powszechnym" i miesięcznikiem "Więzi" czyli z kręgiem tzw. katolicyzmu otwartego. Książka nie jest typową biografią Lutra, przedstawia bowiem jego działalność na szerokim tle, przedstawiając zarówno przyczyny oraz skutki jego wystąpienia. Nie małą część...