Zanim Superman został „walczącym o prawdę, sprawiedliwość i amerykański styl życia” Supermanem, był nieśmiałym nastolatkiem o wyglądzie nieociosanego kamienia, którego wyraz twarzy nie świadczył o zachodzeniu w mózgu skomplikowanych procesów myślowych.Szczególnie bliska(choć nie staram się tego racjonalizować) jest memu sercu jedynie pierwsza część tej opowieści. „Wiosna” jest historią snutą przez uwalanego w ziemi Smallville i plonach kukurydzy ojca przyszłego superbohatera. I jak to wiosną bywa, świat zwierząt i roślin staje się rozbuchany, odważnie manifestując swoje zwycięstwo nad ciemnością i wegetacją.A ta wiosna w życiu Clarka Kenta jest rewolucyjna, bo to, co potężne i od dawna przeczuwane domaga się właśnie nazwania,nowych ram, kształtu oraz rozstań z tym co bezpieczne i znane.Uchwycenie momentu przepoczwarzania się zagubionego nastolatka w herosa jest naprawdę epickie. I jakieś znajome, co? Jedną nogą zniecierpliwieni i zachłanni świata wyleźliśmy z rodzinnego gniazda, a drugą wystraszeni badamy bagno nieznanego. By przy pierwszym osamotnieniu wracać i wyznawać „tato, boję się”, a wyznaniu temu obowiązkowo powinna towarzyszyć sceneria bezmiaru jak: rozległe pola, pustka nieba, ocean;niech będzie to w każdym razie coś absolutnie totalne. Poza tym sympatyzuję z różowymi firankami, które wiszą w oknie pokoju nastoletniego Clarka oraz z jego szalenie niegustownymi garniturami. Och! I z dialogiem, który wybrzmiał między chłopcem i Supermanem podczas jednej z szycht w Metropolis :”- Super kostium” – stwierdziło dziecko . –„ Dzięki mama mi go zrobiła”. Chociaż na miejscu Lany Lang byłabym zaniepokojona.
Reszta historii to po prostu amerykański styl. Tych akurat czterech pór roku nie stworzyłby Vivaldi.
…
A skąd wiesz użytkowniku portalu, jeden z drugim, że podczas gdy spijacie sobotnie alkohole Superman właśnie nie zmienia gdzieś nurtu rzeki, żebyście jutro rano skacowani mogli w suchej skarpecie po chałupie chodzić? My tu sobie bajdurzymy, a on właśnie targa przez galaktykę meteoryt, niebezpiecznie zbliżający się w kierunku Ziemi – tylko po to, żebyś ty – jedna z drugą – i ja mogły w spokoju łyknąć kolejny odcinek ulubionego serialu?
No? Skąd wiecie?!

Zanim Superman został „walczącym o prawdę, sprawiedliwość i amerykański styl życia” Supermanem, był nieśmiałym nastolatkiem o wyglądzie nieociosanego kamienia, którego wyraz twarzy nie świadczył o zachodzeniu w mózgu skomplikowanych procesów myślowych.Szczególnie bliska(choć nie staram się tego racjonalizować) jest memu sercu jedynie pierwsza część tej opowieści. ...