6/10 – DOBRA

Kiedy w 1013 roku Thor starł się z Apocalypse’em, jedynym sposobem aby pokonać potężnego przeciwnika była magia zaklęta w Jarnbjorna – topór wojenny boga gromów. Tysiąc lat później zaczarowany oręż trafia w ręce Bliźniąt Apokalipsy i nie jest to wcale dobra wiadomość. Za jego pomocą Uriel i Eimin sprowadzają na Świat poważne niebezpieczeństwo. Czy Uncanny Avengers będą w stanie powstrzymać zagrożenie? Zadanie nie będzie łatwe, tym bardziej, że w zespole dochodzi do rozłamu. Wszystko wskazuje na to, że wielkimi krokami zbliża się Ragnarok!

Po przeczytaniu tego „Bliźniąt Apokalipsy”, doszedłem do wniosku, że historia przedstawiona w tym komiksie jest cholernie zagmatwana. Nie dość, że angażuje sporą liczbę postaci i przechodzi przez wiele różnych epok, to jeszcze zawiera w sobie mnóstwo odniesień do dawnych wydarzeń. Tak więc nie ma najmniejszych szans, aby niezaznajomiony z uniwersum Marvela czytelnik bezproblemowo ogarnął ten szalony miszmasz, jaki zaserwował mu scenarzysta Rick Remender. Całe szczęście, że z pomocą (krótkim tekstem objaśniającym najważniejsze kwestie) przybywa nieoceniony Oskar Rogowski, dzięki któremu komiks ten staje się nieco bardziej przystępny. Ja „Bliźnięta Apokalipsy” odbieram nawet pozytywnie, mimo że album ten zawiera w sobie kilka elementów, za którymi w komiksach superbohaterskich zwyczajnie nie przepadam. O nazbyt pokomplikowanych wątkach wspomniałem na wstępie, ale oprócz tego mamy tutaj do czynienia z podróżami w czasie, wielopłaszczyznową, ale jednocześnie trochę przekombinowaną intrygą, pradawnymi wszechpotężnymi istotami oraz kosmicznym zagrożeniem oznaczającym po raz kolejny konieczność ratowania całego Świata. Kombinacja wszystkich tych elementów sprawia, że fabuła robi się nieco mętna i pretensjonalna, a ja jestem fanem zdecydowanie prostszych i bardziej kameralnych opowieści. To co moim zdaniem ratuje ten komiks, to fakt, że ostatecznie mimo wszystko całość jakoś się klei (dobre nawiązania do „Ery Ultrona”), a historia posiada odpowiedni poziom dramatyzmu. Wpływ na to mają na pewno nieźle rozpisane dialogi, które budują ciekawe charakterystyki poszczególnych postaci. Remender kreuje różne postawy bohaterów, nieźle zarządza ich emocjami, tworząc tym powody do dyskusji, sporów, a nawet konfliktów, których punktem wyjścia jest oczywiście odwieczny konflikt między ludźmi a mutantami. To wszystko w ostatecznym rozrachunku dodaje temu albumowi nieco więcej głębi. Pod względem graficznym jest naprawdę dobrze, odpowiedzialny za większość ilustracji (jeden epizod narysował Adam Kubert) hiszpański rysownik Daniel Acuña prezentuje wysoką klasę rzemiosła, a jego prace ogląda się z przyjemnością.

Drugi tom „Uncanny Avengers” to komiks przynajmniej o klasę lepszy od swojego poprzednika. Może trochę zbyt efekciarski i za bardzo pokomplikowany w warstwie fabularnej, ale na tyle ciekawy, że warto po niego sięgnąć i z zainteresowaniem oczekiwać kolejnej części. Polecam.

6/10 – DOBRA

Kiedy w 1013 roku Thor starł się z Apocalypse’em, jedynym sposobem aby pokonać potężnego przeciwnika była magia zaklęta w Jarnbjorna – topór wojenny boga gromów. Tysiąc lat później zaczarowany oręż trafia w ręce Bliźniąt Apokalipsy i nie jest to wcale dobra wiadomość. Za jego pomocą Uriel i Eimin sprowadzają na Świat poważne niebezpieczeństwo. Czy Uncanny...