Dziesięcioletni Harry Potter nie ma łatwego życia. Jest sierotą i mieszka u swojego wujostwa, które go nienawidzi. Jego pokój znajduje się w maleńkiej komórce pod schodami, a chłopak jest stale obrażany przez swojego okropnego kuzyna Dydley'a i traktowany jak ktoś gorszy. Wszystko zmienia się w dniu jedenastych urodzin Harry'ego, kiedy to odwiedza go Rubeus Hagrid, gajowy Hogwartu, wręczając mu list z zaproszeniem do szkoły magii i czarodziejstwa. Teraz zaczyna się wielka przygoda Pottera, którą przeżyje wraz z Ronem i Hermioną.

Nie wiem, jak odebrałabym tę książkę kilka lat temu, ale teraz jestem nią wprost zachwycona. Chociaż nie jestem wielką fanką fantastyki i rzadko sięgam po tytuły z tego gatunku, to Harry Potter zdobył moje serce. Ta historia jest po prostu taka magiczna i w tym tkwi jej urok. To to jedna z tych książek, którą mimo wszystko powinno się poznać i samemu przekonać, co w niej takiego jest, że tyle osób się nią zachwyca. A jest się czym zachwycać, gwarantuję. Przede wszystkim są tutaj świetni bohaterowie, ale o nich za chwilę, ciągle się coś dzieje i nie ma tutaj miejsca na nudę. Ten tajemniczy świat naprawdę przyciąga do siebie czytelnika, a ja z chęcią w Hogwarcie jeszcze zagoszczę. I oby jak najszybciej!

Sądzę także, że jest to niezwykle mądra powieść, która może czegoś nauczyć. Autorka przekazuje za jej pomocą wartości, które powinny być obecne w życiu każdego człowieka. Mamy tutaj przyjaźń, ale taką prawdziwą, wymagającą często poświęceń oraz męstwo i odwagę. I fakt, że warto być dobrym, bo kłamstwo zawsze wyjdzie na jaw.

Harry Potter zdobył moje serce. Tak po prostu. Zaimponowała mi jego odwaga, wytrwałość i zaangażowanie.Wyjątkowo nie przeszkadzała mi Hermiona Granger, która jest zarozumiałą i miejscami naprawdę denerwującą kujonką, ale potrafiła mnie też rozbawić swoimi wysokimi ambicjami. Z kolei Ron Wesley jest dla mnie takim uroczym rudzielcem, którego nie da się nie polubić. Na uwagę zasługuje też Rubeus Hagrid, który jest olbrzymim mężczyzną pełniącym funkcję gajowego w Hogwarcie. Jego język jest naprawdę bardzo zabawny i można się pośmiać. O bohaterach można by było wiele pisać, ale najlepiej poznać ich samemu. Tutaj każda postać jest dobrze dopracowana, charakterystyczna, a nie tylko Harry Potter i jego najbliżsi. Za to ogromny plus.

Kurcze, teraz mogę jedynie żałować, że nie poznałam tej książki jakieś 10 lat temu. Sądzę, że miałabym dzisiaj co wspominać.

kingaczyta.blogspot.com

Dziesięcioletni Harry Potter nie ma łatwego życia. Jest sierotą i mieszka u swojego wujostwa, które go nienawidzi. Jego pokój znajduje się w maleńkiej komórce pod schodami, a chłopak jest stale obrażany przez swojego okropnego kuzyna Dydley'a i traktowany jak ktoś gorszy. Wszystko zmienia się w dniu jedenastych urodzin Harry'ego, kiedy to odwiedza go Rubeus Hagrid, gajowy...