Koniec. Śmierć Supermana.
I o ile okazało się, że śmierć Supermana była pozorna, to tym numerem zakończyłem moją wybiórczą przygodę z Supermanem w latach 90-tych.
Co do samego komiksu, to jest on zrealizowany co najwyżej przyzwoicie. Ostatni numer zawiera serię one-shotowych ujęć na całą stronę, co ma podkreślać wyjątkowość chwili. Pojedynek jest jednak miałki i sprowadza się do naparzanki, w wyniki której obydwaj wojownicy padają. Nic nadzwyczajnego.
Za stronę graficzną ostatnich chwil Supermana odpowiada Dan Jurgens, który wykonał swoją robotę bez szczególnego pietyzmu.

Podsumowując całą historię o Doomsday, wypada mi sie zgodzić z przed-przedmówcą że cała historia jest banalna, a postać Doomsdaya wyciągnięta z kapelusza. Można, a nawet powinno się zrobić to dużo lepiej.

Koniec. Śmierć Supermana.
I o ile okazało się, że śmierć Supermana była pozorna, to tym numerem zakończyłem moją wybiórczą przygodę z Supermanem w latach 90-tych.
Co do samego komiksu, to jest on zrealizowany co najwyżej przyzwoicie. Ostatni numer zawiera serię one-shotowych ujęć na całą stronę, co ma podkreślać wyjątkowość chwili. Pojedynek jest jednak miałki i sprowadza...

No i Jezus umarł, wspaniała bitwa, wspaniała walka, polecam gorąco, świetny komiks, chyba najlepszy z tych o supermanie!!!

No i nie można zapominać, że za dzieciaka byłem wielkim fanem komiksów!
Batman, Supermen i inni wchodzili jak złoto.
Z tego co widzę sporo osób oprócz książek wrzuca oceny komiksów i poezji, więc ja też tak będę robił :)
To pozycja z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

No i Jezus umarł, wspaniała bitwa, wspaniała walka, polecam gorąco, świetny komiks, chyba najlepszy z tych o supermanie!!!

No i nie można zapominać, że za dzieciaka byłem wielkim fanem komiksów!
Batman, Supermen i inni wchodzili jak złoto.
Z tego co widzę sporo osób oprócz książek wrzuca oceny komiksów i poezji, więc ja też tak będę robił :)
To pozycja z mojej półki...

Niewątpliwy klasyk i komiks historyczny. Ale czy dobry? Śmierć amerykańskiej ikony sama w sobie wstrząsnęła czytelnikami, ale czy naprawdę autorzy nie mogli lepiej podejść do tego tematu? Po co kombinować z wymyślaniem jakiejś ciekawej intrygi, skoro można wszystko sprowadzić do chaotycznej rozpierduchy i nawalanki, w której obaj adwersarze ponoszą śmierć. Jeżeli ktoś liczył, że za zgonem Supermana będzie stał któryś z jego sztandarowych przeciwników, to się srodze zawiódł. Na tę wyjątkową okazję Dan Jurgens stworzył jednego z najgłupszych antagonistów "eSa" - Doomsdaya - tajemniczą, bezmyślną i niszczycielską kreaturę (będącą karykaturą marvelowskiego Hulka). A najlepszy sposób, żeby powstrzymać niezniszczalnego potwora to tłuc się z nim do upadłego. Zaiste, inwencja amerykańskich twórców komiksów nie ma granic... Dobra, nie będę już się znęcał nad tzw. scenariuszem, bo od strony graficznej jest nawet nieźle. W finale całej historii Jurgens nie wyszedł ponad średnią krajową, ale też nie odwalił fuszery. Ostatnie dwa panele (oba dwustronicowe) przedstawiające umierającego Supermana w ramionach Lois Lane naprawdę robią wrażenie. Do tego świetna, minimalistyczna okładka. Niestety, włodarze DC postanowili wkrótce zepsuć ten piorunujący efekt przywróceniem "eSa" do życia. Nagminna praktyka w amerykańskich komiksach superbohaterskich... Podsumowując: saga o śmierci Człowieka ze Stali jest po prostu słaba, zarówno od strony scenariuszowej, jak i graficznej. Na uwagę zasługuje tylko ostatni, omawiany zeszyt (przede wszystkim ze względu na rysunki i wartość historyczną). Rzecz tylko dla kolekcjonerów. A jeżeli ktoś chciałby się przekonać jak można było w ciekawy sposób przedstawić ostatnie dni Supermana, to niech sięgnie po dzieła Alana Moore lub Granta Morrisona.
PS niby taki ważny komiks, tak był reklamowany, a TM-Semic wydało go jak zawsze... czyli byle jak.

Niewątpliwy klasyk i komiks historyczny. Ale czy dobry? Śmierć amerykańskiej ikony sama w sobie wstrząsnęła czytelnikami, ale czy naprawdę autorzy nie mogli lepiej podejść do tego tematu? Po co kombinować z wymyślaniem jakiejś ciekawej intrygi, skoro można wszystko sprowadzić do chaotycznej rozpierduchy i nawalanki, w której obaj adwersarze ponoszą śmierć. Jeżeli ktoś...

Co tu dużo pisać, zeszyt, w którym "ginie" Człowiek ze Stali... Klasyk jakich mało. W latach 90. byłem po ten numer w kiosku o 6 rano :-)

Co tu dużo pisać, zeszyt, w którym "ginie" Człowiek ze Stali... Klasyk jakich mało. W latach 90. byłem po ten numer w kiosku o 6 rano :-)