Kate ma siedemnaście lat i już po raz trzeci w swoim młodym wieku zaczyna walkę z białaczką - walkę na śmierć i życie. Podczas chemioterapii poznaje syna swojego lekarza - Damiana.
Uczucie pomiędzy tą dwójką pojawia się szybko, niestety nie wiedzą czy dostaną ze sobą kilka miesięcy czy długie lata.

Piękna, a zarazem też przygnębiająca, bo i temat nie lekki.
Nie potrafię zdystansować się przy książkach, w których bohaterowie walczą ze śmiertelną chorobą, a szanse na powodzenie są małe.
Jestem też po przeczytaniu tej książki zła na autorkę! Tak jest zła. A zwłaszcza za scenę pod sam koniec książki - UWAGA SPOILER - jak można było dać się przespać Damianowi z Ellie (czy jak jej tam), no cholera jak!? Naprawdę chciałam coś kopnąć. - KONIEC SPOILERA.
Nie zmienia to faktu, że się poryczałam, serce mnie boli i uważam, że mogliby nam tu dać szczęśliwy koniec. !SPOILER! Czemu te wyniki na zgodność Damian zrobił tak późno??!! Wiem, wiem - oczyszczenie, ale ile to miało trwać, mógł szybciej! I czemu ta zgodność była taka duża, mogli chociaż dać mały procent to mogłabym się łudzić, że i tak nic to nie dało !KONIEC SPOILERA!, a tak to dodatkowa frustracja. Ugh!
Nie będę pisała więcej, bo emocje mnie trzymają.

Kate ma siedemnaście lat i już po raz trzeci w swoim młodym wieku zaczyna walkę z białaczką - walkę na śmierć i życie. Podczas chemioterapii poznaje syna swojego lekarza - Damiana.
Uczucie pomiędzy tą dwójką pojawia się szybko, niestety nie wiedzą czy dostaną ze sobą kilka miesięcy czy długie lata.

Piękna, a zarazem też przygnębiająca, bo i temat nie lekki.
Nie potrafię...