Jakiego wrażenia oczekujecie po przerzuceniu ostatniej strony książki? Ja lubię, kiedy zawarta w niej historia nastraja mnie pozytywnie do życia. Ostatnio czułam się tak po lekturze „Razem będzie lepiej" Jojo Moyes, a teraz po „Kołysance”. Obie nie są może powieściami z gatunku tych wybitnych, ale w moim odczuciu mają w sobie to niesamowite „coś”. :-)

"Kołysanka" jest przede wszystkim bardzo optymistyczna, a to za sprawą jednego z głównych bohaterów – Dextera. To niepoprawny marzyciel, widzący jedynie pozytywne strony życia. Jest uzdolnionym wokalistą, ale i niezdarnym chłopakiem, który nie potrafi prawidłowo zawiązać sobie sznurówek w trampkach, wykąpać psa ani zrobić prania bez zabarwienia białych rzeczy na różowo.

Zrządzeniem losu, pewnego dnia Dexter spotyka zorganizowaną, pedantyczną Remy, która jest jego dokładnym przeciwieństwem. Nauczona doświadczeniem matki, która właśnie piąty raz wychodzi za mąż, dziewczyna sceptycznie podchodzi do miłości i nie zamierza wikłać się w żadne poważne związki. Staje się przez to wręcz mistrzynią zrywania. Do czasu oczywiście...

Mimo że motyw niedobranej pary młodych ludzi znany jest z gatunku New Adult, „Kołysanka” bardziej przypomina mi dobrą powieść obyczajową, która może się spodobać wszystkim, bez względu na wiek. Rozterki miłosne Remy i Dextera nie są tu zresztą jedynym motywem. Dobrze nakreślony jest też wpływ rodziców na życiowe wybory dzieci oraz kwestia relacji głównej bohaterki z nadmiernie ekspresyjną matką-pisarką.

Sarah Dessen doskonale uchwyciła ulotny klimat ostatniego lata po skończeniu liceum, a przed rozpoczęciem studiów. Na przykładzie postaci Remy i jej przyjaciółek, na wesoło opowiedziała o dylematach, jakie pojawiają się u progu dorosłości. Co ważne, mimo natłoku bohaterów (trzy przyjaciółki Remy i ich rodziny, koledzy z zespołu Dextera, znajome z pracy Remy itd.), nie miałam problemu z rozróżnieniem kogokolwiek. A to sztuka stworzyć same charakterystyczne postaci.

Powieść jest dokładnie taka, jak jej okładka: kolorowa i optymistyczna. Śledzenie pełnego wzlotów i upadków związku głównych bohaterów, perypetii kochliwej matki oraz losów kilku młodych ludzi rozśmiesza i nastraja wyjątkowo pozytywnie. Dlatego jeśli szukacie lekkiej i niezobowiązującej książki na ponury dzień, może to być bardzo dobry wybór. :-)

Jakiego wrażenia oczekujecie po przerzuceniu ostatniej strony książki? Ja lubię, kiedy zawarta w niej historia nastraja mnie pozytywnie do życia. Ostatnio czułam się tak po lekturze „Razem będzie lepiej" Jojo Moyes, a teraz po „Kołysance”. Obie nie są może powieściami z gatunku tych wybitnych, ale w moim odczuciu mają w sobie to niesamowite „coś”. :-)

"Kołysanka" jest...