Fabuła zdecydowanej większości opowieści superbohaterskich kręci się wokół jednego, koszmarnie oklepanego, schematu - bohater spotyka swego adwersarza, zaczyna z nim walczyć, dostaje niemiłosiernie w dupę, by następnie powstać i w niewiarygodnie przerysowanej (czytaj "epickiej") walce wreszcie zwyciężyć.
Schemacik można oczywiście modyfikować wprowadzając odpowiednie mnogości bohaterów, bądź adwersarzy. Około 90% opowiastek z wydawnictw Marvel, bądź DC jedzie niemiłosiernie na tym schemaciku. Dołóżmy do tego jeszcze ich odpowiedniki z Japonii, jak chociażby "Dragon Ball", "Naruto", czy też "Czarodziejka z Księżyca". Schemacik ów niestety wywołuje u mnie jedynie jedno uczucie... jedynie jedno, ale za to dość intensywne, uczucie potężnych torsji...
Wobec powyższego pojawienie się na naszym rynku mangi opowiadającej o superbohaterze, który łamie ów schemacik, jest swoistym objawieniem.
Saitama, gdyż tak zwie się nasz wspaniały bohater, spotkawszy swojego adwersarza, wali go w mordę i... wsio... pozamiatane. Koleś jest tak silny, iż jeden strzał wystarcza, by nawet najpotężniejszego wroga odesłać do krainy wiecznych łowów / na łono Abrahama / we wszelkie możliwe odpowiedniki raju/piekła/niebytu(*). Dlatego też zwie się on, jakże przewrotnie, "One-Punch Man". Saitama został One-Punch Manem, gdyż pewnego dnia trochę mu się nudziło, więc zaczął sobie trenować, no i aż tak się wytrenował. Bo dlaczegóż by nie? Efektem ubocznym było niestety totalne wyłysienie - ach, ten buzujący testosteron :] . Subtelność aluzje do Goku z Dragon Balla jest tak potężna, iż wali po mordzie niczym Saitoma swoich adwersarzy. Do tego jeszcze jednym z pierwszych przeciwników One-Punch Mana jest "Szatan Śmierdziuszko"...
Humor niezbyt wyszukany, ale mnie bawi...
Za scenariusz tej mangi odpowiedzialny jest Pan tworzący pod pseudonimem One. Rysunkami zajął się Yusuke Murata.
Niestety teraz muszę dołożyć do tej wielkiej beczki miodziku maluśką łyżeczkę dziegciu. Otóż scenarzysta zaliczył kilka wpadek... Fabuła czasami bywa banalna, a kolejne pojedynki sztampowe. Nie zapominajmy jednak, iż One-Punch Man zaczynał jako webkomiks, a jak na standardy webkomiksów jest wręcz rewelacyjnie.
Czy polecam? Oczywiście, ale osobom rozkochanym w superbohaterkowie niekoniecznie może się spodobać...

Przypisy:
(*) - niepotrzebne skreślić

Fabuła zdecydowanej większości opowieści superbohaterskich kręci się wokół jednego, koszmarnie oklepanego, schematu - bohater spotyka swego adwersarza, zaczyna z nim walczyć, dostaje niemiłosiernie w dupę, by następnie powstać i w niewiarygodnie przerysowanej (czytaj "epickiej") walce wreszcie zwyciężyć.
Schemacik można oczywiście modyfikować wprowadzając odpowiednie...