Ed Brubaker zakończył pisanie komiksów bardzo mocnym akcentem i zostawił spore pole do popisu dla kolejnych scenarzystów. Andy Diggle, który od tej pory zaczął zajmować się fabułą kolejnych zeszytów serii postanowił rozdmuchać nowy status quo Darededevila do rozmiarów małego wydarzenia komiksowego z udziałem ulicznych superbohaterów i tak oto powstała miniseria „Kraina cienia”. Czy większa skala historii sprawia, że dorównuje ona najlepszym komiksom ze zbiorów „Daredevil – Nieustraszony”?

W wyniku starcia Daredevila z Bullseyem zostaje zniszczony spory budynek mieszkalny. Na jego miejsce bohater wznosi wielką twierdzę czyli tytułową Krainę Cieni, której jako przywódca Hand jest niepodzielnym władcą. Szybko niewidomy heros staje się coraz bardziej bezwzględny, a inni superbohaterowie muszą zdecydować czy popierają takie podejście do walki z przestępczością czy przeciwstawią się dawnemu towarzyszowi broni.

Początkowo bardzo wiarygodnie przedstawiona jest przemiana moralna Matta Murdocka. Biorąc pod uwagę jego dotychczasowe doświadczenia można zrozumieć czemu uznał, że jego dotychczasowy sposób działania był zbyt łagodny. Niestety bardzo szybko ewoluuje tu we wręcz przerysowanego potwora, którego ciężko brać na poważnie. Na dodatek wprowadzenie tu nadnaturalnego wyjaśnienia sprawia, że z bohatera spada wszelka odpowiedzialność.

Dużo sobie obiecywałem po udziale wielu bohaterów ulicznych w tej opowieści. Wielu z nich reprezentuje różnorodny światopogląd moralny i interesujące byłoby obserwowanie ich rozterek moralnych. Na dodatek już na początku część z nich podejmuje kontrowersyjne decyzje współpracy z jednym z wrogów Daredevila. Mogło być z tego coś na miarę historii „Wojna domowa”, ale na mniejszą skalę. Niestety zbyt szybko dochodzi do bezsensownej bitki i nie ma specjalnie czasu na zastanowienie się czy wybieranie stron.

Za warstwę graficzną odpowiada tu Billy Tan. Bardzo dobrze wychodzą mu sceny akcji, które są tu dynamiczne i efektowne. Szkoda tylko, że w bardziej spokojniejszych momentach wyraźnie brakuje mu pomysłu. Całkiem klimatyczny jest czarny kostium Daredevila podkreślający, że stał się bardziej brutalnym superbohaterem w stylu Punishera.

Tom ten pokazuje jak zmarnować bardzo ciekawy pomysł. Fani poszczególnych postaci mogą czuć się smutni, że ich ulubieni bohaterowie nie zostają tu sensownie wykorzystani. Naprawdę jest to smutny epilog do tego do czego zdążyli nas przyzwyczaić Ed Brubaker i Brian Michael. Na obronę Andy’ego Diggle’a chcę napisać, że zeszyty serii „Daredevil” pisane przez niego są lepsze niż „Krainia cieni” i polecam na nie poświęcić czas zamiast na tę co najwyżej przeciętną miniserię.

Ed Brubaker zakończył pisanie komiksów bardzo mocnym akcentem i zostawił spore pole do popisu dla kolejnych scenarzystów. Andy Diggle, który od tej pory zaczął zajmować się fabułą kolejnych zeszytów serii postanowił rozdmuchać nowy status quo Darededevila do rozmiarów małego wydarzenia komiksowego z udziałem ulicznych superbohaterów i tak oto powstała miniseria „Kraina...