Po tę pozycję sięgnęłam ze względu na osobę jej (współ)autora – profesora Wojciszke, którego pamiętam z wykładów i bardzo lubię. Książka napisana jest w formie rozmowy (bo chociaż profesor wiedzie tu oczywisty prym, to jednak jest to bardziej rozmowa niż wywiad) i podzielona na króciutkie rozdzialiki-zagadnienia (niektóre mają 2 strony), uszeregowane w kolejności alfabetycznej. Poruszane są (stereo)typowe problemy miłosne - dla przykładu: znaczenie pieniędzy, różnice między płciami w podejściu do seksu czy przyjaźń między kobietą i mężczyzną.
Wojciszke jest psychologiem społecznym, więc czuć tutaj zdecydowanie inne podejście, niż w książkach pisanych przez psychologów – psychoterapeutów. Np. na pytanie, co decyduje o tym, że dwie konkretne osoby stają się dla siebie atrakcyjne, psychologia społeczna odpowiada, że to zupełnie przypadkowe, a psycholodzy zajmujący się m.in. terapią par dość dokładnie tłumaczą ten mechanizm.

Książkę czyta się bardzo lekko i przyjemnie, ale jestem nią trochę rozczarowana... Jest niewielka objętościowo, wiele zagadnień zostało potraktowanych trochę po macoszemu, tak ogólnikowo, czyżby nie było na ich temat więcej do powiedzenia...? Ale największy zawód sprawił mi fakt, że z książki nie dowiedziałam się specjalnie niczego nowego; profesor powołuje się na te same przykłady i wyniki badań, co w innych swoich publikacjach czy wywiadach. A niektóre z nich są już dość stare... Więc dla mnie lektura ta była raczej powtórzeniem i może jeszcze usystematyzowaniem, nie mniej jednak miło spędziłam czas i polecam.

Po tę pozycję sięgnęłam ze względu na osobę jej (współ)autora – profesora Wojciszke, którego pamiętam z wykładów i bardzo lubię. Książka napisana jest w formie rozmowy (bo chociaż profesor wiedzie tu oczywisty prym, to jednak jest to bardziej rozmowa niż wywiad) i podzielona na króciutkie rozdzialiki-zagadnienia (niektóre mają 2 strony), uszeregowane w kolejności...