Interesująca książka. Widać, że autor czerpał całymi garściami z Herodota. Przypadł mi do gustu fakt, że historia przedstawiona w powieści ukazuje nam perspektywę perską, że nie idzie utartym tropem filohelleńskim. Trochę szkoda, że brakuje opisów przyrody i budowli achemenidzkich. Ok. są... ale zbyt krótkie i pobieżne. Zabrakło mi również namiętności targających bohaterami - poza samym Kambyzesem. Dariusz po wstąpieniu na tron jakby zatracił swego ducha, stał się zbyt wycofany, wręcz posągowy. Szkoda, że w książce zabrakło głębszych opisów scen batalistycznych, a jeśli są, to zbyt krótkie i zwięzłe. Niemniej książka jest świetna, warta polecenia.

Hmm... po głębszym zastanowieniu, obraz Persów chyba nie całkiem jest filoperski, a raczej taki, jakim mogli postrzegać swych wschodnich sąsiadów Grecy. Niemniej Persowie zostali ukazani jak zwykli ludzie, a nie barbarzyńcy...

Interesująca książka. Widać, że autor czerpał całymi garściami z Herodota. Przypadł mi do gustu fakt, że historia przedstawiona w powieści ukazuje nam perspektywę perską, że nie idzie utartym tropem filohelleńskim. Trochę szkoda, że brakuje opisów przyrody i budowli achemenidzkich. Ok. są... ale zbyt krótkie i pobieżne. Zabrakło mi również namiętności targających...

Książka składa się z trzech części. Pierwsza to panowanie Kambyzesa, a właściwie opis podboju Egiptu i "szaleństwa" władcy. Druga zaczyna się zaraz po śmierci Kambyzesa, od spisku magów, uzurpacji tronu, sprzysiężenia siedmiu i dojścia Dariusza do władzy oraz jego nieudana wyprawa na Scytów. W trzeciej mamy wojny z Helladą - powstanie jońskie i docieramy z historią do bitwy pod Maratonem.

Rzecz powstała pół wieku temu z okładem. Mamy tu typową książkę historyczną tamtych czasów. Nie ma tu żadnej wydumanej fabuły przewijającej się pomiędzy wydarzeniami historycznymi. Jest jedynie fabularyzowany przekaz historyczny. Autor w zasadzie w całości oparł się na przekazie Herodota z Halikarnasu. Zaletą pozycji jest duże bogactwo i rzetelność historyczna (oczywiście w kontekście rzetelności Herodota, bo dziś wiemy, że nie raz i nie dwa się myli).

Początek był trudny, nie działo się zbyt wiele :) , nudziłem się, ale mniej więcej w 1/4 tekstu zaskoczyłem i dalej lektura szła wartko, z dużą przyjemnością. Autor żadnym mistrzem pióra co prawda nie jest, niemniej utrzymuje przyzwoity poziom. Postacie, chociaż wyraźne i zróżnicowane, mają jednak teatralny rys, lubią przemawiać i wygłaszać kwestie.

Pozycja wyłącznie dla fascynatów tematu, dla pozostałych może być nie do przełknięcia.
8/10

Książka składa się z trzech części. Pierwsza to panowanie Kambyzesa, a właściwie opis podboju Egiptu i "szaleństwa" władcy. Druga zaczyna się zaraz po śmierci Kambyzesa, od spisku magów, uzurpacji tronu, sprzysiężenia siedmiu i dojścia Dariusza do władzy oraz jego nieudana wyprawa na Scytów. W trzeciej mamy wojny z Helladą - powstanie jońskie i docieramy z historią do bitwy...