Druga noga Neila Gaimana

Czytając prozę Neila Gaimana zawsze z łatwością potrafiłem sobie wyobrazić to, o czym pisze. To pisarz, który pisze obrazami, tworzy obrazami. Wystarczy, że zamkniemy oczy i zobaczymy ludzi czy sytuacje, które opisał autor. Dlatego też nie zdziwiło mnie, że Gaiman miał romans z komiksem - z pismem obrazkowym. Nawet nie wiem, czy jest to romans, czy raczej małżeństwo, bo to jednak z obrazami najbardziej kojarzy się autora. Ja oczywiście chciałbym, aby był kojarzony przede wszystkim z prozą, bo to moja miłość, a najlepiej z opowiadaniami, które to Gaimanowi wychodzą bardzo dobrze, ale przecież nie mogę przeciwstawiać się realiom. To jednak do tworzenia obrazów został stworzony Neil Gaiman.

Uwielbiam prozę Gaimana. To jeden z moich ulubionych autorów, moich pisarskich guru, ale doceniam go właśnie za to, co pchnęło go do tworzenia komiksów. Za malowniczość prozy, naturalność i obrazowość. Ale wiecie, „komiks to komiks, gdzie mu tam do ‘normalnych’ książek” - myślałem. Niech napisze coś równie rewelacyjnego jak ‘Amerykańscy bogowie’, a nie bawi się w te ‘historyjki obrazkowe’, jak za czasów mojej młodości mawiano o komiksie.
Co do komiksów, czytałem ich kiedyś bardzo dużo, potem była długa przerwa, jakiś czas temu wróciłem, zauważając, że to już jest coś innego, coś, co na pewno nie pasuje do mojej wizji komiksu (a jestem gościem wychowanym na Kajku i Kokoszu, Tytusie i Alfie, pamięta ktoś to czasopismo?). Było wiadomo, że w końcu muszę przeczytać (zobaczyć, pooglądać?) „Sandmana” - sztandarowe dzieło Neila Gaimana. Dzieło, co z przykrością stwierdzałem (proszę zauważyć tryb przeszły), w niektórych kręgach, niepokojąco rosnących, jest uważane za najlepsze osiągnięcie autora. Tak jakby nie napisał „Amerykańskich bogów”!

„Sandman” to cykl opowieści o Sandmanie - (na pewno trudno było się Wam domyślić, dopiero ja, bardzo mądry człowiek, musiałem przyjść i Wam wytłumaczyć!) - władcy snów. Seria wydawana przez DC Comics początkowo ukazała się w 75 odcinkach, następnie w 10 zbiorczych tomach. W Polsce, w pierwszych wydaniach większość tomów była podzielona na dwie części. Ale to było w latach 2002-2007, obecnie, od roku 2010 wychodzą naprawdę piękne wydania w twardej oprawie. Rzadko tak się rozpływam nad jakością edytorską, ale wydania w HC są naprawdę profesjonalnie zrobione. Bardzo duży plus dla wydawcy. W kwietniu ukazał się szósty tom – „Refleksje i przypowieści”, które właśnie próbuję zacząć Wam omawiać.

ciąg dalszy na stronie:
http://szortal.com/node/5252

Druga noga Neila Gaimana

Czytając prozę Neila Gaimana zawsze z łatwością potrafiłem sobie wyobrazić to, o czym pisze. To pisarz, który pisze obrazami, tworzy obrazami. Wystarczy, że zamkniemy oczy i zobaczymy ludzi czy sytuacje, które opisał autor. Dlatego też nie zdziwiło mnie, że Gaiman miał romans z komiksem - z pismem obrazkowym. Nawet nie wiem, czy jest to romans, czy...