Książka znanego niemieckiego historyka i dziennikarza, korespondenta Die Welt w Jerozolimie, Rzymie i Watykanie nie jest powieścią lecz opowieścią, a dokładniej mówiąc, pątniczym dziennikiem. Z pielgrzymki po Ziemi Świetej śladami licznych miejsc biblijnych na fundamencie tajemnic Różańca.
Dla Autora Ziemia Święta- ikona Boga- od wielu dziesięcioleci jest jego pasją i miłością. Nie tylko pielgrzymuje po niej, ale nawet śni o niej, kiedy jest poza nią. Od dawna studiował jej historię, a szczególnie zbliżył się do niej dzięki Różańcowi.

Pięknie o Różańcu pisze, o mocy tej modlitwy, poetycznie określa czym jest w życiu człówieka i Kościoła. Umiłowaną Jerozolimę nazywa miastem różańcowym. Dowodzi, że regularne odmawianie przemienia nasze życie, a nawet naszą śmierć, uwalnia od różnych lęków i utrapień. Paradoksalnie, nie zabiera czasu, ale nim obdarza - jest spokojem i pokojem.
Przywołuje dwa poruszające przykłady błogosławionych skutków i natchnień Różańca. Pierwszy dotyczy włoskiego adwokata, Bartolo Longo, który zanim stał się gorliwym apostołem Różańca, był spirytystą i satanistą. Drugi przkład dotyczy rodzonego, starszego brata Autora, Karla Josepha. Na pół roku przed śmiercią prosił o objaśnienia, jak go się odmawia.
-" Przez dziesiątki poprzednich lat brat nawet mi ręki nie podał, a podczas choroby: " Pocałuj mnie w usta - powiedział ze śmiechem- Zrób to jak prawdziwy Rosjanin!" Umarł spokojnie pogodzony z Bogiem i bratem.

Paradoksem Autora jest także to, że pomimo niebezpieczeństwa trwających walk intifady, on, tam( z żoną Ellen) w biblijnej Krainie Ziemi Świętej czuł się bezpiecznie. I szczęśliwie:
-" Modliliśmy się Różańcem, kiedy kamienie fruwały jak roje ptaków i w gradzie pocisków. Nie ma nic lepszego. Każde słowo Ewangelii ma tu swoje miejsce, a myśmy się na tym poznali i dlatego właśnie Różaniec".

Przewodnikiem pisarza na szlaku pielgrzymim był Bargil Pixner, benedyktyński mnich, który znał Ziemię Świętą jak nikt inny, a w Jerozolimie się odnalazł. Ma w swoim archeologicznym dorobku wiele biblijnych odkryć. Osobiście, nie zgadzam się z jego tezą, że święty Józef był wdowcem z synami. Moje przeczenie opieram na wizjach św.Katarzyny Emmerich.

Paul Badde pragnie, aby ta Ziemia Boga z przepięknymi obrazami natury, stała się rajem, tymczasem, Betlejem otacza monstrualny mur.
Książka ma duże, zdumiewające wartości poznawcze, literackie i religijne( wzruszający wątek z JP2).
Słowami pisarz maluje topografię Jerozolimy, jak i miejsc, w których rozgrywała się Ewangelia. Dobrze by było, gdyby jednak załączył mapkę turystyczną. Plusem jest dołączone archiwum licznych, szarych zdjęć Baddego.
W manifeście tej książki, wykrzyknikami Autor wzmacnia wołanie:
" Przybywajcie! Zalejcie ten kraj!". Dlaczego?! Po to..."aby ruch pielgrzymkowy całego chrześcijaństwa zahamował straszliwy bieg wydarzeń w Ziemi Świętej", która pustoszeje turystami i pielgrzymkami. I jest permanentnie zagrożona!

Książka znanego niemieckiego historyka i dziennikarza, korespondenta Die Welt w Jerozolimie, Rzymie i Watykanie nie jest powieścią lecz opowieścią, a dokładniej mówiąc, pątniczym dziennikiem. Z pielgrzymki po Ziemi Świetej śladami licznych miejsc biblijnych na fundamencie tajemnic Różańca.
Dla Autora Ziemia Święta- ikona Boga- od wielu dziesięcioleci jest jego pasją i...