Przeczytałem tę książkę kilka lat po przeczytaniu "Gringo" i z tego, co pamiętam, to "Gringo" zrobiło na mnie jednak lepsze wrażenie. Co nie zmienia faktu, że "Rio Anakonda" też jak najbardziej jest godne polecenia.

Bardzo podoba mi się lekki oderwany od rzeczywistości styl autora, pełen niepotrzebnych z punktu widzenia całokształtu(ale jakże mile widzianych!)humorystycznych dygresji i dygresyjek.

Książka jest relacją nie tyle z wizyty u jakiegoś indiańskiego plemienia, ale raczej relacją z wizyty w indiańskiej duszy. Jak oni myślą, czym żyją, co zaprząta ich głowy, co jest dla nich ważne, jak organizują sobie życie, jakie jest ich podejście do niego? Spojrzenie na zupełnie inną kulturę jest fascynująca i trochę przypomina mi w tym "Pożegnanie z Afryką", gdzie mamy możliwość równie intensywnie spojrzeć w duszę mieszkańca Afryki.

Dla niektórych wadą książki może być to, że w tej czy tamtej wypowiedzi przebija się ten Cejrowski, którego nie każdy lubi - fanatyczny katol ze wszystkimi możliwymi poglądami charakterystycznymi dla fanatycznych katoli. Na mnie osobiście nie zrobiło to wrażenia, poza tym jest tego stosunkowo niewiele, ale z góry ostrzegam co bardziej wrażliwych na tę "gorszą twarz" Cejrowskiego.

Przeczytałem tę książkę kilka lat po przeczytaniu "Gringo" i z tego, co pamiętam, to "Gringo" zrobiło na mnie jednak lepsze wrażenie. Co nie zmienia faktu, że "Rio Anakonda" też jak najbardziej jest godne polecenia.

Bardzo podoba mi się lekki oderwany od rzeczywistości styl autora, pełen niepotrzebnych z punktu widzenia całokształtu(ale jakże mile...