Skusiła mnie piękna, kolorowa okładka i fakt, że jest to bajka o robakach, jak z radością podsumowała córeczka mojej koleżanki, dla której była ta książka. I ilustracje jak dla mnie są najmocniejszą stroną tego utworu. Przygody Głupcia, króla mrówek (?!), opisane są wierszem. I nawet całkiem zgrabny jest ten wierszyk, rymy są i w ogóle ;) Ale historyjka nie przypadła mi do gustu, Głupcio tym bardziej. Imię pasuje jak ulał do mrówki, która zamiast dbać o mrowisko, marzy o przygodach i pływa łódką z łupinki orzecha. Całe szczęście, że w momencie, gdy mrowisku zagraża groźny mrówkojad, Głupcio znajduje sojuszników i ratuje mrowisko. Żałowałam, że nie znalazłam innej bajki...Natomiast obdarowana książeczką pięciolatka przykleiła mi się do kolan i kazała sobie czytać to dzieło trzy razy pod rząd i słuchała wszystkiego albo radośnie rechocząc, albo pozostając na bezdechu z przejęcia. Byłby pewnie i czwarty raz, ale uratowała mnie bajka o kucykach na dvd...
Mi się bajka w ogóle nie podobała, ale dziecko było zachwycone, więc poznam Głupcia lepiej, bo zostałam zobowiązana do dostarczenia innych tomów przygód króla mrówek...

Skusiła mnie piękna, kolorowa okładka i fakt, że jest to bajka o robakach, jak z radością podsumowała córeczka mojej koleżanki, dla której była ta książka. I ilustracje jak dla mnie są najmocniejszą stroną tego utworu. Przygody Głupcia, króla mrówek (?!), opisane są wierszem. I nawet całkiem zgrabny jest ten wierszyk, rymy są i w ogóle ;) Ale historyjka nie przypadła mi do...