Macie czasami tak,że czytając jakąś książkę czujecie,że serce wyrywa wam się do innej tematyki i łaknie czegoś z goła odmiennego,niż to co trzymacie obecnie w rękach?
No właśnie...dopadł mnie taki czytelniczy kaprys.
Potrzebowałam czegoś z sercem,bez niespodzianek,czegoś co mnie uspokoi i połechta romantyczne brzmienie mego serca.

Czy dziwi mnie to,że wybrałam Norkę?
Nie.
Kobieta pisze tak jak lubię i cenię...z grubsza też wiem,czego mogę się spodziewać,więc po cóż przedzierać się przez nieznany las dla zaspokojenia kaprysu serca,skoro mogę osiągnąć ten stan z pewnością,bez pytajników i niewiadomych.
Dziś nie chciałam niespodzianek,oczekiwałam stałości i przewidywalności,i sięgnęłam po nią.

Byłam przekonana,że Ryder najstarszy z braci w połączeniu z wyrafinowaną i wybuchową panią menadżer doprowadzi do serii eksplozji,które porażą mnie swym blaskiem.
Jednak to nie to,nie z nimi,i nie teraz.
Spokój,subtelność wymieszane z lekką nutką pożądania,tym okazali się Ryder i Hope.
Trochę jakby brak pomysłu autorki na stworzenie postaci wyrazistych,pełnych,oddychających głęboko.
Nie dobiły mnie ich pastelowe odcienie,ale też nie porwały.

Nawet niedoprawione dania,tak jak lubimy są jak najbardziej zjadliwe i zdrowe,pamiętajcie o tym!

Hope i jej duchy przeszłości,prześladujące ją nawet wiele kilometrów od wielkiej metropolii.
Ryder i jego pies,w matni rodzinnych pomysłów na coraz to nowe remonty,budowy i demolki.
Rodzina,która zawsze trzyma się razem i duch kobiety,który czeka na pojawienie się ukochanego,który umarł wiele stuleci temu.
Słodka,gorzka i cierpka w smaku opowieść o miłości silniejszej niż śmierć,która nawet za grobu ma wiele do powiedzenia.

Z sentymentu i wierności zawsze przy Tobie N.R.

Macie czasami tak,że czytając jakąś książkę czujecie,że serce wyrywa wam się do innej tematyki i łaknie czegoś z goła odmiennego,niż to co trzymacie obecnie w rękach?
No właśnie...dopadł mnie taki czytelniczy kaprys.
Potrzebowałam czegoś z sercem,bez niespodzianek,czegoś co mnie uspokoi i połechta romantyczne brzmienie mego serca.

Czy dziwi mnie to,że wybrałam...