Lektura dwóch początkowych rozdziałów tego tomu (domknięcie pierwszego "rozdziału" historii) upewniła mnie, że chcę zbierać papierową Carciphonę. Kreska w scenach humorystycznych bywa przesadnie niechlujna, ale poza nimi trzyma poziom, a ewentualne drobne niedociągnięcia wynagradza wciągająca fabuła.

Niestety - na ile się orientuję - autorka tworzy powoli, a Yumegari wydaje jeszcze wolniej, do tego w nakładach, które szybko się rozchodzą (a na dodruk czeka się latami). W tym miejscu przerywam czytanie z nadzieją, że dożyję przynajmniej końca internetowej serializacji serii, by móc ją pochłonąć za jednym zamachem. Bo wciąga.

Mały update dla zainteresowanych: na stronie webkomiksu autorka poinformowała (w najczęściej zadawanych pytaniach), że planuje przynajmniej 15 tomów. Piąty, który jeszcze w zeszłym roku był w zapowiedziach Yumegari na czas bliżej nieokreślony, z planów na pierwsze półrocze 2019 zniknął. Przyszłość polskiego papierowego wydania jest więc niepewna, a szkoda.

Edit raz jeszcze: wszystko wskazuje, że polski wydawca Carciphony upadł. Cóż, zostaje mi wydanie anglojęzyczne, kiedyśtam. Szkoda.

Lektura dwóch początkowych rozdziałów tego tomu (domknięcie pierwszego "rozdziału" historii) upewniła mnie, że chcę zbierać papierową Carciphonę. Kreska w scenach humorystycznych bywa przesadnie niechlujna, ale poza nimi trzyma poziom, a ewentualne drobne niedociągnięcia wynagradza wciągająca fabuła.

Niestety - na ile się orientuję - autorka tworzy powoli, a Yumegari...