Trzeci tom okazuje się być diametralnie różny od dwóch poprzednich. Wreszcie ku mojej radości autorzy przestali (mówiąc w skrócie myślowym, bo każdy tom serii ma innych autorów) jedynie opisywać poszczególne dzieła sztuki z jakimiś szerszymi uwagami zaledwie w tle, a zaczęli faktycznie opowiadać o dziejach malarstwa, architektury i rzeźby. Problem w tym, że robią to dość chaotycznie, bez jasno wyznaczonego, chronologicznego ciągu, jakby trochę przypadkowo, przez co książka wciąż nie zasługuje na swój tytuł "historii sztuki" - jest już opowieść, ale brakuje jeszcze usystematyzowania. Przez omawianie ogólnych prądów uszczuplona została też muzealna zaleta poprzednich tomów - tylko część prezentowanych na jak zwykle rewelacyjnych zdjęciach dzieł doczekała się obszerniejszej wzmianki. Wciąż jest to część zdecydowanie lepsza od "Sztuki przedromańskiej i romańskiej" i trochę lepsza od "Sztuki gotyckiej", wreszcie pozwalająca przynajmniej w pewnym stopniu zrozumieć epokę, a nie tylko zapoznać się z jej owocami.

7.5/10

Trzeci tom okazuje się być diametralnie różny od dwóch poprzednich. Wreszcie ku mojej radości autorzy przestali (mówiąc w skrócie myślowym, bo każdy tom serii ma innych autorów) jedynie opisywać poszczególne dzieła sztuki z jakimiś szerszymi uwagami zaledwie w tle, a zaczęli faktycznie opowiadać o dziejach malarstwa, architektury i rzeźby. Problem w tym, że robią to dość...