"Rosemary and Rue" to pierwsza część serii October Daye autorstwa Seanan McGuire. Przenosząc nas do światów fae i ludzi, książka przedstawia niezwykłe przygody bohaterki o imieniu Toby Daye. Toby, będąca pół-krwi fae i byłą detektyw, zostaje zamieniona w rybkę na dwadzieścia lat, a po powrocie do świata ludzi odkrywa, że wiele się zmieniło.

Autor, Seanan McGuire, jest znany z tworzenia fascynujących światów urban fantasy i "Rosemary and Rue" nie jest wyjątkiem. Jej narracja jest płynna i wciągająca, a kreacja postaci pełna głębi i zaskakujących zwrotów. McGuire łączy elementy magii, tajemnicy i niebezpieczeństwa, tworząc barwną i pełną emocji opowieść.

Mimo to książka ma swoje wady. Tempo akcji czasami wydaje się zbyt powolne, a niektóre wątki mogą być przewidywalne. Również główna bohaterka, Toby, może wydawać się nieco nieodpowiednia, a jej wybory czasami frustrujące. Niemniej jednak, dla miłośników urban fantasy, "Rosemary and Rue" może stanowić interesujące i przyjemne doświadczenie.

Podsumowując, "Rosemary and Rue" to początek wciągającej serii, która oferuje mieszankę magii, przygody i intrygi. Choć nie jest to perfekcyjna lektura, ma swój urok i potencjał, który sprawia, że warto jej się przyjrzeć. Seanan McGuire wraz z tą serią udowadnia, dlaczego jest uznawana za mistrza gatunku urban fantasy.

"Rosemary and Rue" to pierwsza część serii October Daye autorstwa Seanan McGuire. Przenosząc nas do światów fae i ludzi, książka przedstawia niezwykłe przygody bohaterki o imieniu Toby Daye. Toby, będąca pół-krwi fae i byłą detektyw, zostaje zamieniona w rybkę na dwadzieścia lat, a po powrocie do świata ludzi odkrywa, że wiele się zmieniło.

Autor, Seanan McGuire, jest...

Niby powinna to być książka idealnie w moim guście, ale...
Autorka nie ma tej lekkości w posługiwaniu się językiem co np. L.Hamilton (no chyba, że winne jest fanowskie tłumaczenie). Jej opisy, zwłaszcza opisy postaci, nie są wystarczająco plastyczne i sugestywne. W ogóle odniosłam wrażenie, jakby przy większości gł. bohaterów założyła sobie, że zdradzi czytelnikowi tylko po 2-3 cechy, przez co trudno ich sobie wyobrazić. Ciężko mi więc widzieć gł. bohaterkę jako realną postać, kiedy wiem o niej tylko tyle, że ma szpiczaste uszy i rozczochrane, brązowe włosy (tu trochę jak u Hamilton, gdzie przesadnie dużo bohaterów ma włosy kasztanowe, a u McGuire brązowe). Brakuje mi tam też jakiegoś klimatu, jak np. w książkach A.Rice, gdzie niemal czuło się zapach opisywanego miejsca. Jednak największy problem mam z gł. bohaterką. Wszyscy ją wielbią i kochają, ale tak naprawdę nie wiadomo dlaczego i za co. Do tego nie wydaje się szczególnie przenikliwa. Co chwila wpada w jakieś pułapki, jak ostatnia ofiara losu, kiedy nawet czytelnik już moment wcześniej wie, że coś jest nie tak i powinna zachować się inaczej.
Z zalet mogę wymienić szybkie tempo akcji, dość intrygującą fabułę i poprawny język. Wszystko jest w miarę spójne i logiczne

Niby powinna to być książka idealnie w moim guście, ale...
Autorka nie ma tej lekkości w posługiwaniu się językiem co np. L.Hamilton (no chyba, że winne jest fanowskie tłumaczenie). Jej opisy, zwłaszcza opisy postaci, nie są wystarczająco plastyczne i sugestywne. W ogóle odniosłam wrażenie, jakby przy większości gł. bohaterów założyła sobie, że zdradzi czytelnikowi tylko po...

Pierwszy raz czytałam o wróżkach, dziwnie na początku się czytało, ale jak przywykniesz , to naprawdę szybko wciąga. Dobra zagadka i fajne wprowadzenie w świat wróżek i ich detektywa- rycerza w damskim wydaniu ;)

Pierwszy raz czytałam o wróżkach, dziwnie na początku się czytało, ale jak przywykniesz , to naprawdę szybko wciąga. Dobra zagadka i fajne wprowadzenie w świat wróżek i ich detektywa- rycerza w damskim wydaniu ;)

Bardzo przyjemna niespodzianka. Po raz pierwszy sięgnęłam po "Rosemary and Rue" kilka lat temu i po paru stronach - mało zainteresowana - odłożyłam na bok. Przez ten czas udało mi się usłyszeć kilka dobrych opinii na temat twórczości Seanan McGuire od znajomych, którzy mają podobny gust czytelniczy do mojego, no i przeczytałam "Feed", trylogię napisaną przez tę autorkę pod pseudonimem Mira Grant. Teraz w poszukiwaniu weny na nowe, dobre urban fantasy po skończeniu przygody z ukochaną Rachel Morgan, postanowiłam poznać bliżej October Daye.

I cóż, na razie jestem naprawdę pod wrażeniem. Przede wszystkim ciekawa narracja, dobrze poprowadzona akcja oraz interesująco wykreowany świat przedstawiony - "Rosemary and Rue" stworzyło dobre podstawy pod resztę części, teraz tylko trzymam kciuki, aby następne tomy nie były dla mnie rozczarowaniem. Polubiłam Sylvestra, Lunę oraz Tybalta i czekam na kolejnych bohaterów. October wpisuje się we wzór silnych i potrafiących wzbudzić sobą zainteresowanie bohaterek urban fantasy, a fakt, że ma rodzinę, którą w wyniku pewnego wypadku niestety straciła na kilkanaście lat, dodaje jej historii pewnej świeżości. Większość obecnych bohaterek to samotne dwudziestolatki. Tutaj mamy do czynienia z czymś odrobinę innym, co cieszy i wybija się poza schemat.

Bardzo przyjemna niespodzianka. Po raz pierwszy sięgnęłam po "Rosemary and Rue" kilka lat temu i po paru stronach - mało zainteresowana - odłożyłam na bok. Przez ten czas udało mi się usłyszeć kilka dobrych opinii na temat twórczości Seanan McGuire od znajomych, którzy mają podobny gust czytelniczy do mojego, no i przeczytałam "Feed", trylogię napisaną przez tę autorkę pod...

Lepsza niż się spodziewałam.

Lepsza niż się spodziewałam.

Wróżkowa pani detektyw w akcji. Naprawdę czułam sie jak detektyw razem rozwiązując z October tą zagadkę. Na pewno sięgnę po kolejne części. Już nie mogę sie doczekać :)

Wróżkowa pani detektyw w akcji. Naprawdę czułam sie jak detektyw razem rozwiązując z October tą zagadkę. Na pewno sięgnę po kolejne części. Już nie mogę sie doczekać :)

Lekka i przyjemna. O ile fabule trochę brakuje, to postaci zdecydowanie te braki nadrabiają - czytanie to czysta przyjemność. Do tego widać silną inspirację Szekspirem, która dodaje smaku całości. Z pewnością sięgnę po następne tomy.

Lekka i przyjemna. O ile fabule trochę brakuje, to postaci zdecydowanie te braki nadrabiają - czytanie to czysta przyjemność. Do tego widać silną inspirację Szekspirem, która dodaje smaku całości. Z pewnością sięgnę po następne tomy.

Sama już nie wiem co sądzić.
Początkowo nudziło, za dużo opisów i myśli bohaterki. Lanie wody zamiast akcji.
Potem zaczęło się coś dziać i wsiąkłam. Jednak czasami przypływały "te" momenty, wybijały mnie z rytmu i odkładałam czytanie.
Ogólnie bardzo dobra książka, tylko czy sięgnę po kolejne tomy?

Sama już nie wiem co sądzić.
Początkowo nudziło, za dużo opisów i myśli bohaterki. Lanie wody zamiast akcji.
Potem zaczęło się coś dziać i wsiąkłam. Jednak czasami przypływały "te" momenty, wybijały mnie z rytmu i odkładałam czytanie.
Ogólnie bardzo dobra książka, tylko czy sięgnę po kolejne tomy?