5/10 – PRZECIĘTNY

Scenariusz – 5/10
X-Men zostają uprowadzeni przez organizację S.W.O.R.D. na rodzimą planetę Orda, aby zapobiec tam międzyplanetarnemu konfliktowi, który może doprowadzić do unicestwienia Ziemi. Zarzewiem sporu jest przepowiednia mówiąca o rzekomej odpowiedzialności Colossusa za zagładę Breakworldu. „Niepowstrzymani” to nieźle rozplanowana epicka space opera, która bazuje na szybkim tempie, kilku twistach fabularnych oraz naprawdę mocnym finale. Standardowo dla runu Whedona dobrze rozpisane są dialogi, oraz charakterystyka poszczególnych postaci (szczególnie Kitty Pryde, która szybko stała się jednym z moich ulubionych członków X-Men). Na pierwszy rzut oka wszystko wygląda bardzo dobrze, niestety kiedy zacząłem wchodzić w szczegóły, zauważyłem, że kilka elementów tej historii zaczyna nieco zgrzytać. Sposób rozumowania oraz mentalność kosmitów z Breakworldu są bardzo specyficzne i nie potrafiłem odnaleźć w nich większego sensu. Również motywacje Danger wydawały mi się być zbyt chwiejne. Jak na sztuczną inteligencję za dużo w niej chaosu i niezdecydowania. Osobne słowa należy poświęcić finałowi, który jak wspomniałem wcześniej był bardzo intensywny, ale chyba jednocześnie trochę przekombinowany i nieco nazbyt patetyczny.

Ilustracje – 6/10
Fajnie, że wszystkie cztery tomy tego runu były rysowane przez jednego ilustratora, dzięki czemu zachowana została koncepcyjna spójność ogółu. Tym bardziej się cieszę, że był to tak dobry rysownik jak John Cassaday, chociaż śmiem twierdzić, że design kosmitów z Breakworldu akurat mu nie wyszedł.

Wydanie i dodatki – 7/10
Identyczne jak poprzednie trzy tomy. Bardzo ładnie wydany komiks, ale praktycznie bez żadnych bonusów.

Podsumowanie
Zakończenie runu Jossa Whedona rozwiązuje ostatecznie wątek, który przewijał się w nim od pierwszego tomu serii. O ile poprzednie historie były bardziej kameralne, to „Niepowstrzymani” mają już zdecydowanie bardziej epicki rozmach. Wygląda na to, że scenarzysta chciał zakończyć swoja sagę naprawdę mocnym uderzeniem, ale w moim przekonaniu troszeczkę przeszarżował. Już samo umiejscowienie akcji na obcej planecie odebrało temu komiksowi nieco klimatu, dodatkowo doszło kilka drobnych niedociągnięć fabularnych. Ogólnie cały run autorstwa Whedona (scenariusz) i Cassadaya (rysunki) jest naprawdę dobry, uważam jednak, że jego finalny tom był nieco słabszy od swoich poprzedników.

***

ZAWARTOŚĆ
The Astonishing X-Men vol. 3 #19-24 (luty 2007 – marzec 2008)
Giant Size Astonishing X-Men vol. 3 #1 (lipiec 2008)

SCENARIUSZ
Joss Whedon

ILUSTRACJE
Szkic: John Cassaday
Tusz: John Cassaday
Kolor: Laura Martin

DODATKI
Okładki wydań zeszytowych plus jedna czarno-biała grafika z Wolverine’em.

WYDANIE
Wydawca: Mucha Comics
Wydawca oryginału: Marvel Comics
Cykl: -
Seria: The Astonishing X-Men
Data wydania: 3 grudzień 2008
Tłumacz: Tomasz Sidorkiewicz
Format: 170 x 260 mm
Liczba stron: 200
Okładka: Twarda
Papier: Kredowy
Druk: Kolor
ISBN-13: 9788361319108
Cena okładkowa: 79,00 zł

5/10 – PRZECIĘTNY

Scenariusz – 5/10
X-Men zostają uprowadzeni przez organizację S.W.O.R.D. na rodzimą planetę Orda, aby zapobiec tam międzyplanetarnemu konfliktowi, który może doprowadzić do unicestwienia Ziemi. Zarzewiem sporu jest przepowiednia mówiąca o rzekomej odpowiedzialności Colossusa za zagładę Breakworldu. „Niepowstrzymani” to nieźle rozplanowana epicka space...

Zakończenie opowieści o X-men ze scenariuszem Jossa. Whedona. Bohaterowie wbrew własnej woli trafiają na Breakworld. Tam przyjdzie im zapobiec katastrofie, a także odkryć, kto tak naprawdę jest winny całej aferze.

Miałem dosyć duże oczekiwania związane ze światem antagonistów tej historii. Okazuje się on jednak głównie jednym wielkim polem bitwy bez szczególnie wymyślnych pomysłów na przyrodę czy technologię. Jednakże już od pierwszych stron uderza wręcz przygnębiający klimat, gdzie nawet mieszkańcy mówią, że nie trzeba interwencji z zewnątrz, by zniszczyć ich świat. Dobrze też, że pod względem moralnym nie wszystko jest tu takie oczywiste.

Podobało mi się jak rozwijani tu są znani bohaterowie. Konieczne tu jest zawarcie rozejmu z dotychczasowymi przeciwnikami, którzy okażą się bardziej złożeni niż można byłoby się wydawać. Dla części postaci jest to też okazja, by nareszcie naprawić problemy w ich wzajemnych relacjach. Powtarza tu się też ograny motyw Wolverine’a jako nauczyciela młodej mutantki – ograny chwyt, ale budzi uśmiech.

Sam finał tomu jest zaskakujący. Zastosowano tutaj bardzo oczywiste, ale z drugiej strony nieoczekiwane rozwiązanie. Można się tu nawet wzruszyć. Trochę może drażnić gościnny występ wielu bohaterów uniwersum Marvela, ale było to zapewne spowodowane koniecznością zachowania spójności świata przedstawionego. Bardzo dobrze wyjaśniono czemu są oni bezradni wobec zbliżającego się zagrożenia.

Rysunki Johna Cassadaya w dalszym ciągu nie rozczarowują. Jest to styl realistyczny i dość dokładny. Rysownik nie unika spektakularnych i dynamicznych scen.

Moim zdaniem jest to godny finał historii, którą chciał opowiedzieć Joss Whedon. Poprzednie tomy były moim zdaniem bardziej pomysłowe i bardziej przypadły mi do gustu, ale ten też sensownie domyka historię Zarówno pod względem scenariuszowym, jak i graficznym jest to rozrywka z klasą.

Zakończenie opowieści o X-men ze scenariuszem Jossa. Whedona. Bohaterowie wbrew własnej woli trafiają na Breakworld. Tam przyjdzie im zapobiec katastrofie, a także odkryć, kto tak naprawdę jest winny całej aferze.

Miałem dosyć duże oczekiwania związane ze światem antagonistów tej historii. Okazuje się on jednak głównie jednym wielkim polem bitwy bez szczególnie wymyślnych...

Pamiętam, że to właśnie od pierwszego tomu "Astonishing X-Men" zaczęła się moja miłość do X-Menów, za którymi wcześniej w ogóle nie przepadałem. Nudziły mnie te wszystkie historie o ratowaniu ludzi, którzy i tak nienawidzą mutantów i o walkach ze złymi mutantami oraz przybyszami z innych światów, kontinuów czasowych.

W trakcie czytania poprzednich tomów miałem obawy, czy seria utrzyma swój bardzo dobry poziom pełen zaskakujących zwrotów akcji, solidnie wykreowanych postaci i bardzo dobrych ilustracji. Nie zawiodłem się i stwierdzam, że czwarty, ostatni tom jest godnym zakończeniem "Astonishing X-Men".

Pamiętam, że to właśnie od pierwszego tomu "Astonishing X-Men" zaczęła się moja miłość do X-Menów, za którymi wcześniej w ogóle nie przepadałem. Nudziły mnie te wszystkie historie o ratowaniu ludzi, którzy i tak nienawidzą mutantów i o walkach ze złymi mutantami oraz przybyszami z innych światów, kontinuów czasowych.

W trakcie czytania poprzednich tomów miałem obawy, czy...

Wspaniałe zakończenie świetnej serii. Na Astonishing X-Men natrafiłem w sumie przypadkiem. Na jednym ze stanowisk na Polconie zauważyłem ten komiks i kupiłem. Przyciągnęło mnie oczywiście nazwisko Jossa Whedona, twórcy kilku moich ulubionych seriali. Nie jestem zbyt wielkim fanem X-Menów, zawsze mi w tych historiach brakowało czegoś co przyciągałoby mnie do czytania. Astonishing X-Men ma to coś. Świetnie wykreowane postaci. Fabuła, która jest w miarę oryginalna i zaskakująca. Ten komiks tak mnie wciągnął, że te 200 stron przeczytałem jednym ciągiem. Polecam!

Wspaniałe zakończenie świetnej serii. Na Astonishing X-Men natrafiłem w sumie przypadkiem. Na jednym ze stanowisk na Polconie zauważyłem ten komiks i kupiłem. Przyciągnęło mnie oczywiście nazwisko Jossa Whedona, twórcy kilku moich ulubionych seriali. Nie jestem zbyt wielkim fanem X-Menów, zawsze mi w tych historiach brakowało czegoś co przyciągałoby mnie do czytania....