Stanisław Lem - mistrz...;)

Stanisław Lem - mistrz...;)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

 [authorPhoto]22694|Dorota Masłowska[/authorPhoto] Dorota Masłowska[authorLink]22694|Dorota Masłowska[/authorLink]
Czyli doskonałe naśladownictwo stylów wypowiedzi charakterystycznych dla różnych grup społecznych

i  [authorPhoto]5951|Witold Gombrowicz[/authorPhoto] Witold Gombrowicz[authorLink]5951|Witold Gombrowicz[/authorLink] chyba nie ma potrzeby tłumaczenia, dlaczego.

 [authorPhoto]22694|Dorota Masłowska[/authorPhoto] Dorota Masłowska[authorLink]22694|Dorota Masłowska[/authorLink]
Czyli doskonałe naśladownictwo stylów wypowiedzi charakterystycznych dla różnych grup społecznych

i  [authorPhoto]5951|Witold Gombrowicz[/authorPhoto] Witold Gombrowicz[authorLink]5951|Witold Gombrowicz[/authorLink] chyba nie ma potrzeby tłumaczenia, dlaczego.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Zusak, Pratchett, Zafon... zgadzam się z powyższymi opiniami. :D
Od siebie dodam jeszcze Neila Gaimana i Harukiego Murakamiego.

Gaiman potrafi za pomocą słowa wzbudzić deszcz emocji: zaniepokoić czytelnika, rozbawić, przestraszyć, a przede wszystkim zaintrygować.

Natomast Murakami choć ma specyficzny styl pisania, to on nadaje głębi jego tekstom, wprowadzając nutkę tajemniczości i niepewności.

Zusak, Pratchett, Zafon... zgadzam się z powyższymi opiniami. :D
Od siebie dodam jeszcze Neila Gaimana i Harukiego Murakamiego.

Gaiman potrafi za pomocą słowa wzbudzić deszcz emocji: zaniepokoić czytelnika, rozbawić, przestraszyć, a przede wszystkim zaintrygować.

Natomast Murakami choć ma specyficzny styl pisania, to on nadaje głębi jego tekstom, wprowadzając nutkę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

 [authorPhoto]14463j|James Frey[/authorPhoto]
James Frey[authorLink]14463j|James Frey[/authorLink]
Ujął mnie chyba przede wszystkim swoim stylem pisania. :) Zdania często pozbawione znaków przestankowych pędzą jak szalone, jak gdyby podekscytowany narrator bardzo się spieszył, by nam opowiedzieć daną historię, jednocześnie na nowo ją sobie przypominając i nie mając czasu na uporządkowanie jej na chłodno. Dialogi, co było dla mnie nowością, nie rozpoczynają się od myślnika, ale po prostu od nowego zdania. Jego Jasny słoneczny poranek[bookLink]21191|Jasny słoneczny poranek[/bookLink] ma specyficzny, ale miły klimat dzięki tym i paru innym zabiegom.

 [authorPhoto]14463j|James Frey[/authorPhoto]
James Frey[authorLink]14463j|James Frey[/authorLink]
Ujął mnie chyba przede wszystkim swoim stylem pisania. :) Zdania często pozbawione znaków przestankowych pędzą jak szalone, jak gdyby podekscytowany narrator bardzo się spieszył, by nam opowiedzieć daną historię, jednocześnie na nowo ją sobie przypominając i nie mając czasu...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bolesław Prus - czytałam "Lalkę" i jego styl pisania wydał mi się bardzo przystępny, a poza tym podoba mi się to jak wtedy ludzie pisali i humor Prusa tez jest świetny.
Reymont - miałam przyjemność (i w sumie będę kontynuować) z "Chłopami" i zdążyłam polubić jego stylizację gwarową, choć początki były trudne, bo musiałam się przyzwyczaić do tego języka.
Janusz Wiśniewski - on też stosuje różne stylizacje i każda postać ma indywidualny sposób wypowiadania się. Bardzo mi się to podoba, bo wtedy jego książki są takie naturalne.
Jodi Picoult - ta to ma styl! Ona potrafi pisać o rzeczach zupełnie nieistotnych w taki sposób, że zaciekawia tym czytelnika. Rzadko kto to potrafi.
Piekara Jacek - miałam do czynienia z jedną jego książką, ale odniosłam wrażenie, że narrator opowiada mi daną historię w cztery oczy. PO za tym, opisuje bardzo realistycznie rzeczywistość. Jonathan Foer - jego styl jest bardzo specyficzny przez co atmosfera książki jest magiczna.
Zafon - pisze bardzo pięknym i ubogaconym językiem.

Bolesław Prus - czytałam "Lalkę" i jego styl pisania wydał mi się bardzo przystępny, a poza tym podoba mi się to jak wtedy ludzie pisali i humor Prusa tez jest świetny.
Reymont - miałam przyjemność (i w sumie będę kontynuować) z "Chłopami" i zdążyłam polubić jego stylizację gwarową, choć początki były trudne, bo musiałam się przyzwyczaić do tego języka.
Janusz Wiśniewski...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

 [authorPhoto]30241|Margaret Mitchell[/authorPhoto] Margaret Mitchell[authorLink]30241|Margaret Mitchell[/authorLink]
przecież jej debiutancka książka jest niesamowita! <3

 [authorPhoto]30241|Margaret Mitchell[/authorPhoto] Margaret Mitchell[authorLink]30241|Margaret Mitchell[/authorLink]
przecież jej debiutancka książka jest niesamowita! <3

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Charlotte Brontë[authorLink]13282|Charlotte Brontë[/authorLink]: Co prawda czytałam jedynie "Jane Eyre", ale jej językiem byłam urzeczona... Chociaż w XIX wieku zupełnie inaczej się pisało niż teraz :)
Podobnie Sławomir Mrożek[authorLink]15913|Sławomir Mrożek[/authorLink] - miałam do czynienia jedynie z "Tangiem", ale uśmiałam się do rozpuku z jego gier słownych.
Wymienię jeszcze Paulo Coelho[authorLink]14849|Paulo Coelho[/authorLink]... Mam nadzieję, że nie zostanę zlinczowana ;)

Charlotte Brontë[authorLink]13282|Charlotte Brontë[/authorLink]: Co prawda czytałam jedynie "Jane Eyre", ale jej językiem byłam urzeczona... Chociaż w XIX wieku zupełnie inaczej się pisało niż teraz :)
Podobnie Sławomir Mrożek[authorLink]15913|Sławomir Mrożek[/authorLink] - miałam do czynienia jedynie z "Tangiem", ale uśmiałam się do rozpuku z jego gier słownych.
Wymienię...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pierwszy pisarz wyróżniający się charakterystycznym stylem, który przyszedł mi na myśl, to Markus Zusak[authorLink]6092|Markus Zusak[/authorLink]. Nie muszę chyba tłumaczyć dlaczego, ten pan pojawił się już w dyskusji.
Nie wiem jak to możliwe, ale obok prostego, acz niezwykle trafnego języka pana Zusaka, w moim prywatnym rankingu wysoko znajduje się ktoś z zupełnie innej bajki - Bruno Schulz[authorLink]30856|Bruno Schulz[/authorLink]. „W sobotnie popołudnie wychodziłem z matką na spacer. Z półmroku sieni wstępowało się od razu w słoneczną kipiel dnia. Przechodnie, brodząc w złocie, mieli oczy zmrużone od żaru, jakby zalepione miodem, a podciągnięta górna warga odsłaniała im dziąsła i zęby. I wszyscy brodzący w tym dniu złotym mieli ów grymas skwaru." Skomplikowane, ale piękne. To się kocha lub nienawidzi, ja akurat należę do tych, którzy chłoną każde słowo i nie czują się przytłoczeni.

Pierwszy pisarz wyróżniający się charakterystycznym stylem, który przyszedł mi na myśl, to Markus Zusak[authorLink]6092|Markus Zusak[/authorLink]. Nie muszę chyba tłumaczyć dlaczego, ten pan pojawił się już w dyskusji.
Nie wiem jak to możliwe, ale obok prostego, acz niezwykle trafnego języka pana Zusaka, w moim prywatnym rankingu wysoko znajduje się ktoś z zupełnie innej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jak dla mnie najbardziej charakterystycznym sposobem pisania wyróżnia się Terry Pratchett[authorLink]3221|Terry Pratchett[/authorLink] i Andrzej Sapkowski[authorLink]3291|Andrzej Sapkowski[/authorLink] :)

Jak dla mnie najbardziej charakterystycznym sposobem pisania wyróżnia się Terry Pratchett[authorLink]3221|Terry Pratchett[/authorLink] i Andrzej Sapkowski[authorLink]3291|Andrzej Sapkowski[/authorLink] :)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Najciekawszy styl? Odpowiedź przychodzi sama: Lemony Snicket[authorLink]6242|Lemony Snicket[/authorLink] Jego styl nie każdemu się spodoba, ale jest on genialny!

Najciekawszy styl? Odpowiedź przychodzi sama: Lemony Snicket[authorLink]6242|Lemony Snicket[/authorLink] Jego styl nie każdemu się spodoba, ale jest on genialny!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post