Panie Dehnel, widzę, że się nie zgadzamy, ale to dobrze. Myśli są niczym struga światła- w pośpiesznym wiecznym ruchu lecz tak jak światło są trwałe i raz wykluta myśl istnieć będzie aż po kres czasów choćby nawet była niewyartykułowana. A Tekst cóż to tylko droga która ma doprowadzić idei czy jak wolą niektórzy sedna treści. A ścieżek jest wiele, jedna wiedzie wprost po twardym zimnym, suchym bruku inna zaś przez leśne gęstwiny a jeszcze inna po krętych stokach. I właśnie tym dla mnie jest tłumaczenie - budową nowej ścieżki. Cóż widzę, że tłumaczy Pan Jamesa cóż niezwykły autor szkoda tylko, że tak mało popularny w Polsce. I pamiętam świetnie jeszcze z moich młodych brytyjskich lat "The Turn of the Scerw", ale chyba widziałem parę lat temu polskie wydanie o tytule: "W kleszczach lęku".

Co do wiązania muchy. W dzisiejszych czasach wiązanie krawatu bądź muchy to sztuka gdyż niewielu musi na co dzień nosić, zaś ci co muszą często zakładają wiązane fabrycznie.

Panie Dehnel, widzę, że się nie zgadzamy, ale to dobrze. Myśli są niczym struga światła- w pośpiesznym wiecznym ruchu lecz tak jak światło są trwałe i raz wykluta myśl istnieć będzie aż po kres czasów choćby nawet była niewyartykułowana. A Tekst cóż to tylko droga która ma doprowadzić idei czy jak wolą niektórzy sedna treści. A ścieżek jest wiele, jedna wiedzie wprost po...

"Myśli są niczym struga światła- w pośpiesznym wiecznym ruchu lecz tak jak światło są trwałe i raz wykluta myśl istnieć będzie aż po kres czasów choćby nawet była niewyartykułowana. " - no, powiedzmy, że to jest mambodżambo, którego nie kupuję :)

Nie wiem, czy James jest niepopularny, nie mam takiego wrażenia, prawdę mówiąc. Ukazuje się go całkiem sporo, ostatnio nawet przekład opowiadań został uhonorowany nagrodą LnŚ.

Jest, owszem, straszny polski przekład pod takim właśnie tytułem (skopany od tytułu począwszy).

Ja, na szczęście, niczego nie muszę nosić.

"Myśli są niczym struga światła- w pośpiesznym wiecznym ruchu lecz tak jak światło są trwałe i raz wykluta myśl istnieć będzie aż po kres czasów choćby nawet była niewyartykułowana. " - no, powiedzmy, że to jest mambodżambo, którego nie kupuję :)

Nie wiem, czy James jest niepopularny, nie mam takiego wrażenia, prawdę mówiąc. Ukazuje się go całkiem sporo, ostatnio nawet...

No cóż ja niczego nie każę kupować ani przyjmować, to tylko(aż) moje zdanie, które komuś może wydać się śmieszne, straszne, kuriozalne, mądre, głupie co w gruncie nie ma znaczenia.

Więc powodzenia przy przekładzie, ale ja jednak pozostanę przy oryginale, gdyż podskórnie nie lubię przekładów(no może tylko tłumaczenia Antoniego Langego jakoś mi nie przeszkadzają).

I dobrze, że są ludzie, którzy "chcą".

No cóż ja niczego nie każę kupować ani przyjmować, to tylko(aż) moje zdanie, które komuś może wydać się śmieszne, straszne, kuriozalne, mądre, głupie co w gruncie nie ma znaczenia.

Więc powodzenia przy przekładzie, ale ja jednak pozostanę przy oryginale, gdyż podskórnie nie lubię przekładów(no może tylko tłumaczenia Antoniego Langego jakoś mi nie przeszkadzają).

I...

O, wiadomo, że lepiej pozostać przy oryginale, problem w tym, że nawet wielcy poligloci, jak kardynał Mezzofanti, znają jedynie kilkadziesiąt jezyków, a większość z nas poza rodzimym jeszcze jeden, dwa lub trzy.Pozostaje zatem całe mnóstwo książek, których w oryginale nie przeczytamy i dlatego tworzy się tłumaczenia. :)

O, wiadomo, że lepiej pozostać przy oryginale, problem w tym, że nawet wielcy poligloci, jak kardynał Mezzofanti, znają jedynie kilkadziesiąt jezyków, a większość z nas poza rodzimym jeszcze jeden, dwa lub trzy.Pozostaje zatem całe mnóstwo książek, których w oryginale nie przeczytamy i dlatego tworzy się tłumaczenia. :)

W kwestii poliglotów, to nie można zapominać, że jest jeszcze Ireneusz Kania - on sobie wszystko w oryginale przeczyta;)

W kwestii poliglotów, to nie można zapominać, że jest jeszcze Ireneusz Kania - on sobie wszystko w oryginale przeczyta;)

Nie chcę się mądrzyć, ale mój świętej pamięci pradziadek biegle posługiwał się pięcioma językami obcymi(francuski, niemiecki, angielski, włoski i hiszpański) a nie był jakimś geniuszem. Tata opowiadał mi, że pradziadek kochał czytać i rozmawiać z ludźmi a jako, że służył Cesarzowi parlamencie Austro-Węgierskim miał wiele sposobności do rozmów z różnymi notablami. Przy czym wiem, że żadnym geniuszem nie był. Potem jeszcze zgłębiałem temat nauki języków i przekonałem się, że nawet zwyczajny szarak może te 5 czy 6 języków opanować zwłaszcza gdy są do siebie TAK podobne jak języki europejskie.

Więc kibicuję tym bardziej jeśli chodzi o przekład Jamesa.

Nie chcę się mądrzyć, ale mój świętej pamięci pradziadek biegle posługiwał się pięcioma językami obcymi(francuski, niemiecki, angielski, włoski i hiszpański) a nie był jakimś geniuszem. Tata opowiadał mi, że pradziadek kochał czytać i rozmawiać z ludźmi a jako, że służył Cesarzowi parlamencie Austro-Węgierskim miał wiele sposobności do rozmów z różnymi notablami. Przy czym...

Zapewne - ale też nie był w żadnym razie typowy; przechowało się o nim to akurat wspomnienie, bo nie było zwyczajne. Miał Pan, jak my wszyscy, ośmioro pradziadków - i ile z tych czterech kobiet i czterech mężczyzn władało pięcioma językami obcymi? :)

A, dziękuję, tłumacz się stara.

Zapewne - ale też nie był w żadnym razie typowy; przechowało się o nim to akurat wspomnienie, bo nie było zwyczajne. Miał Pan, jak my wszyscy, ośmioro pradziadków - i ile z tych czterech kobiet i czterech mężczyzn władało pięcioma językami obcymi? :)

A, dziękuję, tłumacz się stara.

Cóż jeden władał 4 językami(ale to było związane z profesją wykładowcy filologii klasycznej), o kobietach wiem, że wszystkie znały standardowo francuski i język zaborców oraz polski. A o tych dwóch pozostałych mężczyznach wiem, że na pewno znali niemiecki, rosyjski a jeden znał turecki a drugi angielski(jednak ci nie znali polskiego)

Cóż jeden władał 4 językami(ale to było związane z profesją wykładowcy filologii klasycznej), o kobietach wiem, że wszystkie znały standardowo francuski i język zaborców oraz polski. A o tych dwóch pozostałych mężczyznach wiem, że na pewno znali niemiecki, rosyjski a jeden znał turecki a drugi angielski(jednak ci nie znali polskiego)

Czyli jednak tak, jak mówiłem: "większość z nas poza rodzimym jeszcze jeden, dwa lub trzy". :)

Czyli jednak tak, jak mówiłem: "większość z nas poza rodzimym jeszcze jeden, dwa lub trzy". :)

Cóż to może jeszcze dostanę odpowiedź czemu tak jest?

Cóż to może jeszcze dostanę odpowiedź czemu tak jest?

1. Bo żyjemy w państwie jednokulturowym i jednonarodowym (w wyniku działań Hitlera, Stalina i Gomułki).

2. Bo nie jesteśmy skolonizowani przez zaborcę, który narzuca język.

3. Bo angielszczyzna jako wspólny język-narzędzie porozumienia na ogół wystarcza.

1. Bo żyjemy w państwie jednokulturowym i jednonarodowym (w wyniku działań Hitlera, Stalina i Gomułki).

2. Bo nie jesteśmy skolonizowani przez zaborcę, który narzuca język.

3. Bo angielszczyzna jako wspólny język-narzędzie porozumienia na ogół wystarcza.

Ciekawa teoria, acz według mnie nazbyt wydumana. USA to wielokulturowy kraj, gdzie angielski bardzo często nie wystarcza jednakże według ONZ amerykanie to nacja, która zna najmniejszą ilość języków obcych. Francja wieku XIX(oczywiście Francja metropolitalna) to wybitnie monokulturowe państwo, ale patrząc po programie szkolnym(2 języki obce nowożytne 1 starożytny) i uniwersyteckim(kontynuacja dodatkowo 1 język nowożytny obcy) wymagania dotyczące znajomości języków obcych były wręcz niewyobrażalne. Zaborca. Dobrym przykładem są tu Boerowie podbici przez Brytyjczyków nigdy nie stali się obiektem indoktrynacji językowej. Rosja na na dalekim wschodzie nigdy nie narzucała języka urzędowego żółtym.

Ciekawa teoria, acz według mnie nazbyt wydumana. USA to wielokulturowy kraj, gdzie angielski bardzo często nie wystarcza jednakże według ONZ amerykanie to nacja, która zna najmniejszą ilość języków obcych. Francja wieku XIX(oczywiście Francja metropolitalna) to wybitnie monokulturowe państwo, ale patrząc po programie szkolnym(2 języki obce nowożytne 1 starożytny) i...

Ale w Polsce narzucała i miało to konkretne skutki.

Program szkoły wyższej i uniwersytetu w XIX-wiecznej Francji dotyczył niewielkiej części społeczeństwa.

USA natomiast to kraj z dość kiepskim szkolnictwem powszechnym. W dodatku główny język jest językiem globalnym, co też zniechęca do nauki.

Ale w Polsce narzucała i miało to konkretne skutki.

Program szkoły wyższej i uniwersytetu w XIX-wiecznej Francji dotyczył niewielkiej części społeczeństwa.

USA natomiast to kraj z dość kiepskim szkolnictwem powszechnym. W dodatku główny język jest językiem globalnym, co też zniechęca do nauki.

To podobnie jak w przypadku tłumaczenia swoich myśli, emocji na słowa, tak mi się wydaje. Nic nie jest doskonałe.

To podobnie jak w przypadku tłumaczenia swoich myśli, emocji na słowa, tak mi się wydaje. Nic nie jest doskonałe.

Oh, ale czy ja mówię, że cokolwiek jest doskonałe? Napisałem jedynie, iż tekst tłumaczony staje się inny, traci swoją pierwotną ideę ukształtowaną przez twórcę a przywdziewa szaty utkane przez tłumacza.

Oh, ale czy ja mówię, że cokolwiek jest doskonałe? Napisałem jedynie, iż tekst tłumaczony staje się inny, traci swoją pierwotną ideę ukształtowaną przez twórcę a przywdziewa szaty utkane przez tłumacza.

Jeśli tekst traci swą pierwotną ideę, to przekład jest wadliwy.

Jeśli tekst traci swą pierwotną ideę, to przekład jest wadliwy.

Mój błąd źle się wyraziłem. Samo przesłanie pozostaje, oczywiście. po prostu tekst staje się inny już o przetłumaczeniu mimo, że jego jądro pozostaje niezmienione.

Mój błąd źle się wyraziłem. Samo przesłanie pozostaje, oczywiście. po prostu tekst staje się inny już o przetłumaczeniu mimo, że jego jądro pozostaje niezmienione.

Dobry przekład, jak sądzę, polega na tym, że zachowuje się to, co ważne, a pomija lub zastępuje to, co pomijalne lub zastępowalne. Dlatego mamy jednak pewną światową wspólnotę w postrzeganiu arcydzieł, myślę sobie.

Dobry przekład, jak sądzę, polega na tym, że zachowuje się to, co ważne, a pomija lub zastępuje to, co pomijalne lub zastępowalne. Dlatego mamy jednak pewną światową wspólnotę w postrzeganiu arcydzieł, myślę sobie.

Serię znam, a książeczkę - przepięknie przełożoną przez Rutkowskiego - o onanizmie recenzowałem jeszcze w lipcu 2011 w Wirtualnej Polsce. Cieszę się jednak bardzo, że pani się cieszy! :)

Serię znam, a książeczkę - przepięknie przełożoną przez Rutkowskiego - o onanizmie recenzowałem jeszcze w lipcu 2011 w Wirtualnej Polsce. Cieszę się jednak bardzo, że pani się cieszy! :)

Dziękuję, Miłowieckiego poszukam! A co do młynarza, to piękny wiersz o nim autorstwa Jacka Mączki: http://www.nieszuflada.pl/klasa.asp?idklasy=88113&rodzaj=1

Dziękuję, Miłowieckiego poszukam! A co do młynarza, to piękny wiersz o nim autorstwa Jacka Mączki: http://www.nieszuflada.pl/klasa.asp?idklasy=88113&rodzaj=1

http://lubimyczytac.pl/dyskusja/433/8874/ogolna-teoria-szpargalow/1#p391342

Wiersza nie znałem, dziękuję.
Swoją przygodę z Miłowickim zaczynałem od "Pięknych samic ludzkich". Samego autora poznałem, gdy błąkał się po Krakowskim Przedmieściu i próbował sprzedawać przechodniom swoją powieść "Dolar". Żałuję, że nie miałem wtedy przy sobie gotówki.

http://lubimyczytac.pl/dyskusja/433/8874/ogolna-teoria-szpargalow/1#p391342

Wiersza nie znałem, dziękuję.
Swoją przygodę z Miłowickim zaczynałem od "Pięknych samic ludzkich". Samego autora poznałem, gdy błąkał się po Krakowskim Przedmieściu i próbował sprzedawać przechodniom swoją powieść "Dolar". Żałuję, że nie miałem wtedy przy sobie gotówki.

Wszystkie książki wychodzą z niepamięci, wszyscy poeci i prozaicy kiedyś debiutowali i byli nikomu nieznani, więc właściwie dokładnie z taką sytuacją mamy do czynienia :) Owszem, czasem zdarza się jakiś dodatkowy układ - jak choćby w systemach totalitarnych, gdzie na normalną dyskusję o literaturze nakłada się dojmujący wpływ władzy. Ale mimo tego z literatury rosyjskiej czytamy Mandelsztama, Jerofiejewa i Brodskiego, a nie laureatów radzieckich nagród państwowych, prawda? I co ich tam wyniosło? Czytelnicy.

Wszystkie książki wychodzą z niepamięci, wszyscy poeci i prozaicy kiedyś debiutowali i byli nikomu nieznani, więc właściwie dokładnie z taką sytuacją mamy do czynienia :) Owszem, czasem zdarza się jakiś dodatkowy układ - jak choćby w systemach totalitarnych, gdzie na normalną dyskusję o literaturze nakłada się dojmujący wpływ władzy. Ale mimo tego z literatury rosyjskiej...

Ciekawe wydaje mi się nie to, które z arcydzieł utrzymałyby ten status, gdyby wymazać efekt wieloletniego treningu estetycznego, jaki przechodzi w młodym wieku każdy miłośnik literatury, ale to, że pewni autorzy, hołubieni za życia, popadają szybko w zapomnienie. Niektóre książki przez wieki torują sobie mozolnie drogę na literacki parnas, a inne niemal z dnia na dzień giną w niepamięci lub pod warstwą kurzu i pajęczyn na półkach starych antykwariatów.

Ciekawe wydaje mi się nie to, które z arcydzieł utrzymałyby ten status, gdyby wymazać efekt wieloletniego treningu estetycznego, jaki przechodzi w młodym wieku każdy miłośnik literatury, ale to, że pewni autorzy, hołubieni za życia, popadają szybko w zapomnienie. Niektóre książki przez wieki torują sobie mozolnie drogę na literacki parnas, a inne niemal z dnia na dzień giną...

Prawda. A z drugiej strony można się zastanowić i nad naszym kanonem lektur... że jeden wielkim poetą był, bo tak. Wstyd, że się nie trawi tego, czy owego. Jak np. ja nie trawię Mickiewicza z Sienkiewiczem. I nieprzypadkowo w jednym zdaniu. Wolę Norwida i co z tego, skoro w szkole nie można mówić, bo nie w kanon. Chwalić Boga, że człowiek normalną maturę zdawał, a nie celował w klucz odpowiedzi, bo dziś pewnie nie udałoby się...

Prawda. A z drugiej strony można się zastanowić i nad naszym kanonem lektur... że jeden wielkim poetą był, bo tak. Wstyd, że się nie trawi tego, czy owego. Jak np. ja nie trawię Mickiewicza z Sienkiewiczem. I nieprzypadkowo w jednym zdaniu. Wolę Norwida i co z tego, skoro w szkole nie można mówić, bo nie w kanon. Chwalić Boga, że człowiek normalną maturę zdawał, a nie...

No tak, ale czym innym jest kanon, czym innym - osobiste sympatie. To jak z matematyką w szkole, jedni lubią ułamki, inni lubią stereometrię, ale program wiedzy matematycznej to program. :) Ja akurat Mickiewicza uwielbiam, a Słowackiego niekoniecznie. No i nie wiem, jak Sienkiewicz z Mickiewiczem w jednym zdaniu, skoro pierwszy był twórcą mitów narodowych, a drugi je (vide "Pan Tadeusz") wykpiwał?
:)

No tak, ale czym innym jest kanon, czym innym - osobiste sympatie. To jak z matematyką w szkole, jedni lubią ułamki, inni lubią stereometrię, ale program wiedzy matematycznej to program. :) Ja akurat Mickiewicza uwielbiam, a Słowackiego niekoniecznie. No i nie wiem, jak Sienkiewicz z Mickiewiczem w jednym zdaniu, skoro pierwszy był twórcą mitów narodowych, a drugi je (vide...

A matematykę lubię;) ogólnie rzecz biorąc.
Nieprzypadkowo w jednym zdaniu, ze względu na specyfikę języka obu panów. Mniej ze względu na treść, więcej - na formę. Jestem oczywiście laikiem, ale aż człowieka swędzi, żeby wziąć szpilkę i poprzekłuwać balony. Tak mi się to jakoś kojarzy...

A matematykę lubię;) ogólnie rzecz biorąc.
Nieprzypadkowo w jednym zdaniu, ze względu na specyfikę języka obu panów. Mniej ze względu na treść, więcej - na formę. Jestem oczywiście laikiem, ale aż człowieka swędzi, żeby wziąć szpilkę i poprzekłuwać balony. Tak mi się to jakoś kojarzy...

Prawdę mówiąc, uważam, że język Sienkiewicza i Mickiewicza są diametralnie różne. Sienkiewicz nasiąkał polszczyzną na Mazowszu, Mickiewicz - na Litwie, jeden był romantykiem, drugi pozytywistą, i tak można mnożyć... Ale przede wszystkim zupełnie inny stosunek do świata, przejawiający się w języku właśnie.

Prawdę mówiąc, uważam, że język Sienkiewicza i Mickiewicza są diametralnie różne. Sienkiewicz nasiąkał polszczyzną na Mazowszu, Mickiewicz - na Litwie, jeden był romantykiem, drugi pozytywistą, i tak można mnożyć... Ale przede wszystkim zupełnie inny stosunek do świata, przejawiający się w języku właśnie.

Ja w podobny sposób kupiłem "Czytanie 'Kapitału'" Althussera za 2 zł.

Ja w podobny sposób kupiłem "Czytanie 'Kapitału'" Althussera za 2 zł.

Zapewne był to Zoszczenko.

Zapewne był to Zoszczenko.