Kilka razy w życiu wypiłam kawę rozpuszczalną - niestety, ani mi nie smakowała, ani nie pobudziła, raczej wywróciła żołądek do góry nogami:)

Kilka razy w życiu wypiłam kawę rozpuszczalną - niestety, ani mi nie smakowała, ani nie pobudziła, raczej wywróciła żołądek do góry nogami:)

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

@LetMeRead - jasne:) Może po prostu nie miałam szczęścia, bo tą kawą zawsze mnie częstowano, sama nigdy jej sobie nie serwowałam; jeśli jednak wziąć pod uwagę, że wśród częstujących była moja teściowa, paskudny smak i efekt wcale mnie nie dziwi:))

@LetMeRead - jasne:) Może po prostu nie miałam szczęścia, bo tą kawą zawsze mnie częstowano, sama nigdy jej sobie nie serwowałam; jeśli jednak wziąć pod uwagę, że wśród częstujących była moja teściowa, paskudny smak i efekt wcale mnie nie dziwi:))

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Historia pewnej miłości............

Pewnego dnia, po kolejnym spotkaniu z nią.... postanowiłem zakończyć nasz związek. Definitywnie, owszem będzie bolało, ale mówi się trudno, jakoś to przeżyję w końcu czuje się silny i zdecydowany na ten ostateczny krok. Dorosłem do takiego rozwiązania. Decyzja została podjęta.
Następnego dnia spotkaliśmy się znowu i na odchodne po muśnięciu ust , kiedy jej smak pozostał mi jeszcze na języku postanowiłem , że powiem to szybko, bo inaczej nigdy się nie odważę i nigdy nic nie zmienię, więc zamknąłem oczy , powiedziałem jej. Nie chcę cię więcej znać. I wyszedłem.
Wieczorem martwiłem się co będzie rano kiedy.... Rano, rano mi brakowało jej, ale nie NIE ! Pomyślałem sobie, chłopie jesteś twardy czego tutaj będziesz skomlał , płakał i tęsknił to tylko jakieś mrzonki, dobre w filmach typu spotyka pań panią i tam jest wszystko inne. Dzień mijał, a ja dosłownie czułem jej smak na swoich ustach, tą gorąc przelewającą się mi aż do wnętrzności. Zamknąłem oczy , jeszcze gorzej, zobaczyłem ją w swoich myślach ,czułem jej zapach i drżenie rąk kiedy była obok. Chodziła za mną wszędzie , czułem jej obecność wokół siebie, ale.....jej nie było...a..ja ciągle w pokoju czułem jej zapach, czułem na ustach jej smak.....JEJ smak.
Dzień drugi okazał się jeszcze gorszy. Opadłem całkiem z sił. Mimowolnie chciałem rano się z nią znowu spotkać, poczuć to co dawniej ....zaraz zaraz przecież obiecałem sobie, że już NIGDY więcej i tak ma być! Dzień minął. Nastał trzeci. Rankiem było jako tako, ale , pamiętałem jesteś silny, silny silny, twardy, prawdziwy mężczyzna ! Po południu uświadomiłem sobie jednak, że ja nie potrafię bez niej żyć. Wszystkie myśli krążą wokół niej. Mam swoje przyzwyczajenia, małe prywatne Idaho i ona tam jest ONA> I to nie istotne co nas podzieliło, ale najważniejsze jest to co nas łączyło. Dobrze było mi z nią i było mi źle, ale summa summarum byłem szczęśliwy. Uświadomiłem sobie, że jej świat to mój świat, że mój świat to jej świat , TY i JA i więcej nikt. Kiedy jej zabrakło to jakby moja połowa nie istniała ….i zacząłem się panicznie śmiać. Wtem jakiś głos się odezwał w głowie. I to ma być mężczyzna ! Kpina. !!!!
A ja wtedy odpowiedziałem w myślach : a zamknij się ! Chcę i wrócę do niej , jestem w końcu albo tylko albo aż SOBĄ ! Dla niej zawsze byłem sobą. Nikogo nie udawałem i nie zamierzam tego robić. Udawać kogoś kim się nie jest. Powiem więcej, przy niej, byłem ten lepszy.

Wróć na swoją stronę mocy !- usłyszałem znowu.

Nic z tego ! Jestem byłem i będę zawsze po swojej stronie mocy, dla mnie jasną stroną mocy jest czas spędzony właśnie z nią i zamierzam tak zrobić. No i wtedy opadła mnie cała moc, siła opuściła i poczułem się jak dziurawa dętka. Dosłownie na kolanach , ale doczołgałem się i spotkałem się z nią. Kiedy poczułem jej zapach endorfiny zaczęły wariować, a kiedy poczułem jej smak na końcu języka i te upragnione ciepło przelewające się kropelka po kropelce do każdej dosłownie komórki mojego ciała poczułem się jak w niebie, tak teraz jestem po swojej jasnej stronie. Jestem Jedi. Byłaś ze mną kiedy było mi źle, byłaś kiedy było mi dobrze, byłaś kiedy się śmiałem, byłaś kiedy płakałem. Po prostu BYŁAŚ, a nie bywałaś i JESTEŚ. Ale nie muszę ci tego mówić, bo ty po prostu to wszystko wiesz.

Tak zdecydowanie , świadomie mogę to przyznać, że nie mogę bez niej po prostu żyć. Może i jestem mięczak, ale z nią czuję się szczęśliwy , spełniony i mogę śnić i mieć marzenia i dzięki niej mam siłę i energię do ich realizacji A jak wygląda wasze życie z kawą ? :)

Historia pewnej miłości............

Pewnego dnia, po kolejnym spotkaniu z nią.... postanowiłem zakończyć nasz związek. Definitywnie, owszem będzie bolało, ale mówi się trudno, jakoś to przeżyję w końcu czuje się silny i zdecydowany na ten ostateczny krok. Dorosłem do takiego rozwiązania. Decyzja została podjęta.
Następnego dnia spotkaliśmy się znowu i na odchodne po...

@Fallenangelv Świetny tekst.
Jak już nie mam wyjścia to piję rozpuszczalną, ale to nie to.

@Fallenangelv Świetny tekst.
Jak już nie mam wyjścia to piję rozpuszczalną, ale to nie to.

Picie kawy rozpuszczalnej uważam za karę :)
Nie pasuje mi jej ani smak, ani wygórowana cena, ani skład chemiczny, bo nie wierzę, że tam nie ma ,, dodatków ''

Picie kawy rozpuszczalnej uważam za karę :)
Nie pasuje mi jej ani smak, ani wygórowana cena, ani skład chemiczny, bo nie wierzę, że tam nie ma ,, dodatków ''

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Zgadzam się, że kawa rozpuszczalna to sztuczny twór. Natomiast nie znoszę i kojarzy mi się z PRL, kawa sypana do szklanki i zalewana wrzątkiem. Mój żołądek tego nie toleruje.

Zgadzam się, że kawa rozpuszczalna to sztuczny twór. Natomiast nie znoszę i kojarzy mi się z PRL, kawa sypana do szklanki i zalewana wrzątkiem. Mój żołądek tego nie toleruje.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Z takiego ekspresu kawa jest świetna, ale bardzo mocna. Ja wtedy rozlewam do dwóch kubków i każdy dolewa sobie wrzątku według własnego gustu. Też mam i zabieram z sobą jak wiem , że nie będzie ekspresu. Natomiast mój Mąż jest miłośnikiem kawy rozpuszczalnej i pije ją w dużych ilościach.

Z takiego ekspresu kawa jest świetna, ale bardzo mocna. Ja wtedy rozlewam do dwóch kubków i każdy dolewa sobie wrzątku według własnego gustu. Też mam i zabieram z sobą jak wiem , że nie będzie ekspresu. Natomiast mój Mąż jest miłośnikiem kawy rozpuszczalnej i pije ją w dużych ilościach.

@Fallenangelv
Fajny tekst. Gratuluję pozostania po swojej stronie mocy.
A jakbyś kiedyś chciał usłyszeć gratulacje za wytrwałość i zwycięstwo, to proponuję odwyk wspomagany okolicznościami.
Ja pierwszy odwyk od herbaty zrobiłam niejako przypadkowo, wybrałam się na wakacje w dziczy, a odkąd jeździłam na wycieczki niezorganizowane, był to pierwszy raz bez nieuleczalnie uzależnionej od herbaty przyjaciółki i jakoś tak się złożyło, że prawdziwej herbaty nikt nie wziął. Przez ponad dwa tygodnie piliśmy głównie wodę źródlaną lub strumieniową, wieczorami zagotowane na niej rozmaite eksperymentalne wywary ziołowo-owocowe z tego, co po drodze nazbieraliśmy (zwykle mięta lub pokrzywa, ale często z dodatkami, niekiedy dziwnymi) doprawione dymem z ogniska i tylko niekiedy, tak raz na parę dni po odwiedzinach w jakimś sklepie, napoje alkoholowe lub gazowane w umiarkowanych ilościach (bo trzeba to było nosić na własnym grzbiecie!) - przez pierwsze 3-4 dni trochę mnie telepało, żyć nie mogłam i gdybym wtedy mogła odwyk przerwać, to pewnie bym to zrobiła, ale potem mi przeszło i jak już znaleźliśmy ten pierwszy sklep na trasie, to nie byłam na aż takim głodzie, żeby w desperacji kupić badziew w torebkach, a prawdziwej herbaty na tym zadupiu nie było.
Odkąd wiem już, że jestem uzależniona i jak nieprzyjemnie jest na odwyku, nie psuję już nim sobie wakacji, więc jeśli spodziewam się warunków bezherbacianych, to odwyk przeprowadzam jeszcze w domu, jakiś tydzień przed wyjazdem. I jakoś jest mi znacznie lżej niż za tym pierwszym razem, nie wiem czy dlatego, że pierwszy najgorszy, czy po prostu przeprowadzam to łagodniej, najpierw stopniowo ograniczam moc i ilość, dopiero potem całkowicie rezygnuję, ale nie rzucam już z dnia na dzień jak za tamtym pierwszym razem.

@Fallenangelv
Fajny tekst. Gratuluję pozostania po swojej stronie mocy.
A jakbyś kiedyś chciał usłyszeć gratulacje za wytrwałość i zwycięstwo, to proponuję odwyk wspomagany okolicznościami.
Ja pierwszy odwyk od herbaty zrobiłam niejako przypadkowo, wybrałam się na wakacje w dziczy, a odkąd jeździłam na wycieczki niezorganizowane, był to pierwszy raz bez nieuleczalnie...

Ponoć bardzo smaczna kawa jest z tej zaparzarki, którą się wstawia na gaz i gotuje.
Ponoć jest smaczna, mama bardzo sobie chwali, a i ja, która kawy niemal nie pijam, a już nigdy czarnej i gorzkiej, czuję różnicę w aromacie pomiędzy taką a badziewiem rozpuszczalnym.

Ponoć bardzo smaczna kawa jest z tej zaparzarki, którą się wstawia na gaz i gotuje.
Ponoć jest smaczna, mama bardzo sobie chwali, a i ja, która kawy niemal nie pijam, a już nigdy czarnej i gorzkiej, czuję różnicę w aromacie pomiędzy taką a badziewiem rozpuszczalnym.

Ja jednak zawsze w plecaku miałam herbatę. Nawet przychodząc do schroniska kupowaliśmy tylko wrzątek (taniej) i samemu robiło się herbatę. Natomiast nigdy w górach nie odczuwałam braku kawy.

Ja jednak zawsze w plecaku miałam herbatę. Nawet przychodząc do schroniska kupowaliśmy tylko wrzątek (taniej) i samemu robiło się herbatę. Natomiast nigdy w górach nie odczuwałam braku kawy.

Ja teraz często herbatę mam, dawniej nie miałam, bo w grupie zawsze kto inny dbał o prowiant, ja do dźwigania miałam i nadal mam namiot.
Ale jak herbaty nie mam, to sobie radzę, tyle smakowitego zielska wszędzie rośnie, że jak mnie woda źródlana nie zadowala, jak chcę wypić coś gorącego, to mam co w tym schroniskowym wrzątku zaparzyć, co najmniej miętę, zależnie od warunków atmosferycznych i czasu zbioru świeżą, zwiędniętą lub suszoną (czasem wystarczy parę godzin wiszenia na plecaku), prócz mięty bywają rozmaite inne zioła, także liście malin, a prócz liści też rozmaite owoce, a spotkałam jednego zakręconego kolesia, który próbował parzyć wszystko, co jadalne i nie tylko, sprawdzał herbatkę z orzechów laskowych, owoców jałowca, igieł sosnowych i świerkowych, a nawet szyszek - z tej ostatniej nie był zadowolony, ale też wypił - mocny był gościu!

Kupowaliście wrzątek? Co to za zwyczaje! W porządnym schronisku wrzątek powinien być za darmo, oczywiście z wariantem "co łaska" do jakiejś puszki, ale bez takiego obowiązku. Wyjątek mogą stanowić schroniska bez bieżącej wody, ale i tam przyzwoitość nakazuje dać turyście możliwość odpracowania tej wody zamiast płacenia za nią - byłam kiedyś w takim schronisku, gdzie podstawą było przynieść wiadro wody ze źródła poniżej lub pięciolitrowy baniak wody pitnej z innego źródła i kto przyniósł, ten miał prawo do wrzątku, a opcja z płaceniem była drugim wyborem, dla leni, i to na tych wybierających płacenie patrzyło się jak na dziwnych, z politowaniem, jak na obcych wśród nas, "prawdziwych turystów".
Tatry jak dotąd omijam.

Ja teraz często herbatę mam, dawniej nie miałam, bo w grupie zawsze kto inny dbał o prowiant, ja do dźwigania miałam i nadal mam namiot.
Ale jak herbaty nie mam, to sobie radzę, tyle smakowitego zielska wszędzie rośnie, że jak mnie woda źródlana nie zadowala, jak chcę wypić coś gorącego, to mam co w tym schroniskowym wrzątku zaparzyć, co najmniej miętę, zależnie od warunków...

Podejrzewam schronisko na Wetlinie. Ktoś z grupy wpadł na pomysł, że musi się wieczorem umyć i został wyśmiany. Umyć się można, ale w źródle na dole. Jest ciemno i mgła, a GOPR-owcy mają ciekawsze zajęcie niż szukać czyścioszka. Teraz już mi się nie chce. Zresztą urlop spędzam zawsze u Córki w Alpach, a tam się inaczej chodzi.

Podejrzewam schronisko na Wetlinie. Ktoś z grupy wpadł na pomysł, że musi się wieczorem umyć i został wyśmiany. Umyć się można, ale w źródle na dole. Jest ciemno i mgła, a GOPR-owcy mają ciekawsze zajęcie niż szukać czyścioszka. Teraz już mi się nie chce. Zresztą urlop spędzam zawsze u Córki w Alpach, a tam się inaczej chodzi.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Ale dlaczego rzucać kawę? To nie papierosy, nie ma syndromu odstawienia. Piłam wyłącznie kawę, zupełnie z innych względów odstawiłam z dnia na dzień i przez ponad rok nie piłam kawy. Nie miałam żadnego syndromu odstawienia. Yerbę też nie mogłam pić bo zawiera kofeinę. Teina, która znajduje się w herbacie ma podobne właściwości i też działa pobudzająco.

Ale dlaczego rzucać kawę? To nie papierosy, nie ma syndromu odstawienia. Piłam wyłącznie kawę, zupełnie z innych względów odstawiłam z dnia na dzień i przez ponad rok nie piłam kawy. Nie miałam żadnego syndromu odstawienia. Yerbę też nie mogłam pić bo zawiera kofeinę. Teina, która znajduje się w herbacie ma podobne właściwości i też działa pobudzająco.

@jatymyoni
Nie trafiłaś, Chatka Puchatka na Wetlińskiej to jedyne schronisko, w którym kiedyś za wrzątek zapłaciłam - raz, bo za pierwszym pobytem nie byliśmy świadomi, jakie tam warunki panują. A z koleżanką i tak się umyłyśmy, jako jedyne z grupy, przy tym właśnie źródełku poniżej i nie tylko twarz i ręce, ale umyłyśmy się porządnie, nie przejmując się tym, że ktoś inny mógłby do źródełka zejść i coś sobie w świetle księżyca pooglądać. Ale to było lata temu, kiedy jeszcze niedźwiedzi nie było tyle, żeby ryzyko ich spotkania powstrzymywało mnie przed nocnymi spacerami.
Nie wiem jak teraz, bo dawno się tam nie zatrzymywałam nawet na kanapkę z plecaka, ale wtedy wrzątek był płatny i nie było innych opcji. A wiadra i baniaki to nosiliśmy kiedyś do Chaty Socjologa na Otrycie.

@Renax
Takie tam, naprzemiennie senność i pobudzenie, w fazie pobudzonej poszukiwanie czegoś, nie wiadomo czego, coś bym zjadła, coś wypiła, ale nie to, nie to, nie wiem, nie to, coś innego, wszystko nie to, i nawet jak smakuje, to chce się czegoś innego. Nawet wtedy nie wiedziałam, że to syndrom odstawienia, nie wiedziałam też, że chodzi o herbatę, później dopiero skojarzyłam, wtedy było mi po prostu niefajnie, nie wiadomo dlaczego.
Kolejne odwyki, a przeprowadziłam ich już ze 4-5, przebiegały niemal bezobjawowo, może z odrobiną senności, pewnie dlatego, że kontroluję warunki. Po pierwsze stopniowo zmniejszam dawkę, po drugie dawki brakujące zastępuję podobnym rytuałem, czyli kiedy mam ochotę na herbatę, to zaparzam jakieś inne zielsko i oszukuję nim swoje przyzwyczajenia tak, jak palacz łuskający słonecznika lub pogryzający orzeszki. Codziennie jedna herbata mniej i po paru dniach jestem zdolna do normalnej egzystencji nie tylko bez teiny, ale i bez jakiegokolwiek gorącego napoju, bo kiedy nie jestem na głodzie, to i rytuał trzymania gorącego kubka przestaje być potrzebny.

@jatymyoni
Nie trafiłaś, Chatka Puchatka na Wetlińskiej to jedyne schronisko, w którym kiedyś za wrzątek zapłaciłam - raz, bo za pierwszym pobytem nie byliśmy świadomi, jakie tam warunki panują. A z koleżanką i tak się umyłyśmy, jako jedyne z grupy, przy tym właśnie źródełku poniżej i nie tylko twarz i ręce, ale umyłyśmy się porządnie, nie przejmując się tym, że ktoś inny...