Czemu akurat to zdjęcie ? Przez świadomość, że była to ostatnia chwila tego człowieka i za każdym razem, odczuwam dokładnie to samo: strach, niepokój, pewien dyskomfort. Z drugiej strony, staram sobie wyobrazić siebie na miejscu Adamsa - jakie to uczucie, gdy uda ci się zatrzymać na kliszy ułamki sekund przed czyjąś śmiercią, którą później, zobaczyły i ponownie przeżyły miliony ludzi...

Czemu akurat to zdjęcie ? Przez świadomość, że była to ostatnia chwila tego człowieka i za każdym razem, odczuwam dokładnie to samo: strach, niepokój, pewien dyskomfort. Z drugiej strony, staram sobie wyobrazić siebie na miejscu Adamsa - jakie to uczucie, gdy uda ci się zatrzymać na kliszy ułamki sekund przed czyjąś śmiercią, którą później, zobaczyły i ponownie przeżyły...

Dlaczego akurat to zdjęcie wywiera na mnie ogromne wrażenie? Dlaczego budzi skrajne emocje, uczucia: smutek, żal oraz nadzieję?
Z jednej strony przyciąga mnie jego prostota. Widzimy na nim dwie ludzkie ręce. Z drugiej jednak strony jest to zdjęcie, które opisuje aktualne problemy świata, w którym żyjemy. Zauważmy, że te same na pozór dłonie diametralnie się różnią. Nie tylko wielkością czy kolorem skóry, ale również przedstawiają zupełnie inne historie ludzkiego życia, wyryte na rękach w postaci żył oraz linii papilarnych.
Smutne jest to, że nawet w XXI wieku na świecie znajdują się tak zwane Kraje Trzeciego Świata, gdzie panuje głód, przerażające ubóstwo oraz dziesiątkujące ludzi choroby cywilizacyjne. To wszystko, tę biedę, gorycz życia symbolizuje lewa dłoń czarnoskórego dziecka.
Ręka, którą widzimy po prawej stronie zdjęcia to moim zdaniem dłoń europejska. Być może i spracowana, ale zadbana. Patrząc na nią mam wrażenie, że jest to ręka dobrego, wrażliwego człowieka, który nie zaznał w życiu cierpienia.
Uważam również, że istotny jest fakt, że dziecko wkłada lewą rękę do prawej dłoni białego człowieka. Wszystko co kojarzy się z lewą stroną, to co jak mówimy „jest lewe” w naszej kulturze przyjęło się jako coś gorszego. Strona świata, z której pochodzi to małe dziecko potrzebuje pomocy bardziej rozwiniętych państw, by po długotrwałych procesach osiągnąć wyższy stopień cywilizacji.
Oprócz tych smutnych wniosków znajduję również pozytywny, który pozwala mi z nadzieją oczekiwać pewnych zmian. Biały człowiek podaje rękę czarnemu, obejmuje ją. W ten sposób okazuje dziecku wsparcie, współczucie oraz troskę.

Dlaczego akurat to zdjęcie wywiera na mnie ogromne wrażenie? Dlaczego budzi skrajne emocje, uczucia: smutek, żal oraz nadzieję?
Z jednej strony przyciąga mnie jego prostota. Widzimy na nim dwie ludzkie ręce. Z drugiej jednak strony jest to zdjęcie, które opisuje aktualne problemy świata, w którym żyjemy. Zauważmy, że te same na pozór dłonie diametralnie się różnią. Nie...

Na świecie jest tyle niesamowicie uzdolnionych, utalentowanych i wszechstronnych ludzi. Nie wiem jak popularne jest to zdjęcie, jednak pokazuje kreatywność i pomysł twórcy. Gdy patrzę na nie, mogę jedynie zazdrościć umiejętności i pragnąć, by tacy ludzie byli sławni, ponieważ jest zbyt wiele znanych osób, które tak naprawdę są znane z tego, że są znane... Tak niewielu dziś z artystów jest godnych uwagi. Tak cudowni ludzie zdarzają się tak niezwykle rzadko i tak niesamowicie ciężko jest im się wybić... To przykre jak kraj marnuje talent przez brak wiary w samego siebie, tudzież zwykłą i godną potępienie ignorancję dla kogoś lepszego od tych super "znanych, sławnych, bogatych"...

Na świecie jest tyle niesamowicie uzdolnionych, utalentowanych i wszechstronnych ludzi. Nie wiem jak popularne jest to zdjęcie, jednak pokazuje kreatywność i pomysł twórcy. Gdy patrzę na nie, mogę jedynie zazdrościć umiejętności i pragnąć, by tacy ludzie byli sławni, ponieważ jest zbyt wiele znanych osób, które tak naprawdę są znane z tego, że są znane... Tak niewielu...

http://kultura.gazeta.pl/kultura/51,114530,11121143.html?i=14
Mój wybór padł na to zdjęcie. Ktoś zapyta czemu? Przecież tu w zasadzie nic nie ma ciekawego. Ot jakieś ubrania pozostawione na brzegu rzeki czy jeziora i nic więcej. Ja na początku też pomyślałam, iż to fotografia jakich wiele. Dopiero gdy przeczytałam gdzie zostało zrobione przyszło zastanowienie. Zdjęcie to wykonał Niclas Hammerstrom dla gazety Aftonblandet i przedstawia ono wyspę Utoya, gdzie Anders Breivik zabił 69 osób. Przyglądając się tej fotografii zadaję sobie pytanie czy te osoby przeżyły, czy podły ofiarą szaleńca. Wolę myśleć iż te osoby przeżyły i teraz cieszą się życiem – choć jeżeli żyją na pewno nie jest im łatwo pogodzić się ze stratą znajomych, przyjaciół. A Breivik – no cóż posiedzi troszeczkę i wyjdzie na wolność.

http://kultura.gazeta.pl/kultura/51,114530,11121143.html?i=14
Mój wybór padł na to zdjęcie. Ktoś zapyta czemu? Przecież tu w zasadzie nic nie ma ciekawego. Ot jakieś ubrania pozostawione na brzegu rzeki czy jeziora i nic więcej. Ja na początku też pomyślałam, iż to fotografia jakich wiele. Dopiero gdy przeczytałam gdzie zostało zrobione przyszło zastanowienie. Zdjęcie to...

Nie potrafię stwierdzić, które z tych zdjęć jest piękniejsze, bo każde z nich wywarło na mnie ogromne wrażenie. Dwa pierwsze przedstawiają troje dzieci. Na pierwszym z nich trójka z nich bawi się balonami. Widać, że jest deszczowy, mglisty dzień. Na drugim trójka dzieciaków pozuje do zdjęcia. Obie te fotografie wywołują uśmiech na mojej twarzy. Nie ma przecież piękniejszej rzeczy na świecie, niż szczęśliwe dzieci, żyjące w świecie bez przemocy. Gdy czują się bezpieczne (może na drugim zdjęciu są trochę zdenerwowane?) i wolne. Uwielbiam te zdjęcia. Wykorzystało je National Geographic.





Fotografie dzieci z całego świata są naprawdę niesamowite. Uwielbiam je oglądać! W oczach dzieci kryje się cała prawd. Patrząc na nie, zastanawiamy się, co czuły. Wymyślamy sobie historie, w jaki sposób mogło powstać zdjęcie. Podziwiamy pracę fotografa, którego często nie znamy z nazwiska. Dlaczego fotografie dzieci tak bardzo do mnie przemawiają? Jak to powiedział Ryūnosuke Akutagawa - japoński pisarz: "Otóż głównie dlatego, że tylko dziecko nie potrafi zwodzić nas i oszukiwać.".

PS. Przepraszam, że wstawiłam, aż cztery, ale każde z nich jest inne i w inny sposób ujmuje za serce tak, że nie mogłam się powstrzymać.

Nie potrafię stwierdzić, które z tych zdjęć jest piękniejsze, bo każde z nich wywarło na mnie ogromne wrażenie. Dwa pierwsze przedstawiają troje dzieci. Na pierwszym z nich trójka z nich bawi się balonami. Widać, że jest deszczowy, mglisty dzień. Na drugim trójka dzieciaków pozuje do zdjęcia. Obie te fotografie wywołują uśmiech na mojej twarzy. Nie ma przecież...

http://www.markpower.co.uk/Photographic-projects/SOUND-OF-TWO-SONGS

Mark Power często fotografuje Polskę. Nie są to zdjęcia, które oglądają miliony ludzi i nawet w naszym kraju niezbyt podobają się. Ja uważam, że mają w sobie to coś. Takie miejsca często widzę i mają dla mnie swój urok. Podoba mi się, że ktoś dostrzegł opony na parkingu, które ciekawie komponują się z budką drewnianą i chaszczami w tle. Jest to niebanalne i niespotykane w zalewie fotografii pięknych zakątków. Artysta uchwycił chwilę w ruchu, trudno powiedzieć co będzie dalej, czy całkowity chaos a może uporządkowanie. :) Patrząc na ten obrazek będziemy mogli wspominać, to że tak kiedyś wyglądał nasz kraj, bo przecież tak było...Głosuję na fotografię numer 8.

http://www.markpower.co.uk/Photographic-projects/SOUND-OF-TWO-SONGS

Mark Power często fotografuje Polskę. Nie są to zdjęcia, które oglądają miliony ludzi i nawet w naszym kraju niezbyt podobają się. Ja uważam, że mają w sobie to coś. Takie miejsca często widzę i mają dla mnie swój urok. Podoba mi się, że ktoś dostrzegł opony na parkingu, które ciekawie komponują się z...

W czasach, gdzie pojęcie bezinteresowności jest coraz mniej znane, przyjaźń to często zwykła koalicja tworzona dla korzyści obu stron i w ogóle, jak mawiamy, nic nie trwa wiecznie, http://www.pomorska.pl/apps/pbcsi.dll/bilde?Site=PO&Date=20110118&Category=KRAJSWIAT&ArtNo=325412495&Ref=AR&border=0&MaxW=666 (miałam problem z wstawieniem) zdjęcie dosłownie rozłożyło mnie na łopatki. Jeden obrazek, a wyzwala wiele uczuć. Z jednej strony jest małym zalążkiem wiary w to, że (jakkolwiek głupio to zabrzmi) jednak można jeszcze dziś spotkać taką czystą, bezinteresowną miłość z całkowitym oddaniem w pakiecie. Nawet jeśli nadawcą tego uczucia jest... zwierzę. No i właśnie to jest ta druga- nieco dobijająca strona medalu- że w dzisiejszych czasach bywa tak, że to czworonogi mają w sobie czasem więcej człowieka niż sam człowiek. Ta psina po tym, gdy jej właścicielka tragicznie zmarła, przesiadywała przy grobie godzinami. Smutne, ale też pokrzepiające. Demotywujące i motywujące jednocześnie. Ta fotografia uświadomiła mi, jak wiele pojęć dziś zdewaluowaliśmy my sami i jak wiele z nich całkowicie nabiera nowego sensu, bo... doprawdy, po głębszym zastanowieniu i wpatrywaniu się w tę fotografię, życzyłabym wszystkim, żeby świat zszedł na psy...

W czasach, gdzie pojęcie bezinteresowności jest coraz mniej znane, przyjaźń to często zwykła koalicja tworzona dla korzyści obu stron i w ogóle, jak mawiamy, nic nie trwa wiecznie, http://www.pomorska.pl/apps/pbcsi.dll/bilde?Site=PO&Date=20110118&Category=KRAJSWIAT&ArtNo=325412495&Ref=AR&border=0&MaxW=666 (miałam problem z wstawieniem) zdjęcie dosłownie rozłożyło mnie na...

Obrazek

Haiti, styczeń 2010. Sześć dni po trzęsieniu ziemi, które pochłonęło 200 tys. ofiar. Śmierć, przerażenie klęską żywiołową i jej żniwem, zdjęcia relacjonujące dzień po dniu co się działo na Haiti. Przeraziło mnie wszystko. To jak w jednej chwili może zostać zniszczony świat setek tysięcy ludzi. Życie, domy, dobytek. Nie mogłam patrzeć na te bolesne zdjęcia, ale to jedno przykuło moją uwagę. Mężczyzna wyciągający zwłoki z trumny, bo trumna to cenny towar. Można na niej zarobić. Wokół śmierć i trwoga i na tym zdjęciu: groteska przedsiębiorczości człowieka, którego nic nie pokona. Paradoksalnie to zdjęcie wcale nie musi świadczyć o znieczulicy, braku wrażliwości czy litości dla zmarłego. Odniosłam wrażenie, że po raz kolejny życie triumfuje nad śmiercią. Bo ten złodziej pewnie też stracił wszystko, ale przeżył i teraz próbuje odbudować swoje życie. Potworne? Tak. Wstrząsające? Owszem. Bardzo. Jednocześnie jednak mówiące o sile życia. Mimo, że widziałam to zdjęcie przez chwilę, ponad dwa lata temu, nie mogłam o nim zapomnieć.

Obrazek

Haiti, styczeń 2010. Sześć dni po trzęsieniu ziemi, które pochłonęło 200 tys. ofiar. Śmierć, przerażenie klęską żywiołową i jej żniwem, zdjęcia relacjonujące dzień po dniu co się działo na Haiti. Przeraziło mnie wszystko. To jak w jednej chwili może zostać zniszczony świat setek tysięcy ludzi. Życie, domy, dobytek. Nie mogłam patrzeć na te bolesne zdjęcia, ale to...

Jest to zdjęcie chłopaka, który przeżył ludobójstwo Tutsi zapoczątkowane przez ekstremistów Hutu.
W ciągu około 100 dni od 6 kwietnia do lipca 1994 roku. Jej ofiarą padło, według szacunków, od 800 000 do 1 071 000 ludzi.
To zdjęcie pokazuje rany jednego człowieka, które jednak symbolizują blizny pozostawione na całej społeczności Tutsi. Tak jak rany na ciele, tak rany na duszy nigdy nie znikną. I to tak naprawdę pokazuje to zdjęcie.

Jest to zdjęcie chłopaka, który przeżył ludobójstwo Tutsi zapoczątkowane przez ekstremistów Hutu.
W ciągu około 100 dni od 6 kwietnia do lipca 1994 roku. Jej ofiarą padło, według szacunków, od 800 000 do 1 071 000 ludzi.
To zdjęcie pokazuje rany jednego człowieka, które jednak symbolizują blizny pozostawione na całej społeczności Tutsi. Tak jak rany na ciele, tak rany na...

Zdjęcie z koncertu zespołu Within Temptation.
Kiedy tylko je zobaczyłam od razu "poruszyła się" we mnie jakaś wewnętrzna siła. Coś co dało mi siłę do działania, do pogoni za marzeniami. Zrozumiałam, że mimo przeszkód mogę wiele osiągnąć i daleko zajść.
Zrobiło na mniej piorunujące dobre wrażenie !
http://sphotos-a.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-prn1/523286_10151023655817986_525162681_n.jpg


http://sphotos-f.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash4/304543_468077829880574_1599699699_n.jpg
Małe dziecko, kruszynka która potrafi dać człowiekowi tyle radości.
Dla mnie to zdjęcie pokazuje miłość między rodzicem,a dzieckiem przez gest dłoni. Pokazuje to, że będą ze sobą bez względu na los, bez względu na to co się stanie. Odwzorowuje troskę i opiekę.

Zdjęcie z koncertu zespołu Within Temptation.
Kiedy tylko je zobaczyłam od razu "poruszyła się" we mnie jakaś wewnętrzna siła. Coś co dało mi siłę do działania, do pogoni za marzeniami. Zrozumiałam, że mimo przeszkód mogę wiele osiągnąć i daleko zajść.
Zrobiło na mniej piorunujące dobre wrażenie !
...