Brak prądu? Cudownie! Cisza, spokój i zatrzymanie się w tym ciągłym biegu. Nareszcie można rzucić wszystko co jest do zrobienia w domu. Nie trzeba sprzątać,prać, prasować, zmywać, a telewizor wreszcie zamilkł. Zapalam świeczki, zapadam się z kawką w fotelu i mogę z czystym sumieniem oddać się czytaniu.
Ale najbardziej lubię brak prądu gdzieś w górach. Otulić się śpiworkiem, usiąść przed chatą i spoglądać w rozgwieżdżone niebo. Tego bardzo mi brakuje w mieście.

Brak prądu? Cudownie! Cisza, spokój i zatrzymanie się w tym ciągłym biegu. Nareszcie można rzucić wszystko co jest do zrobienia w domu. Nie trzeba sprzątać,prać, prasować, zmywać, a telewizor wreszcie zamilkł. Zapalam świeczki, zapadam się z kawką w fotelu i mogę z czystym sumieniem oddać się czytaniu.
Ale najbardziej lubię brak prądu gdzieś w górach. Otulić się...

Jeśli prąd wysiądzie wieczorem: zapalam świeczki, na gazie gotuję wodę na herbatę i czytam e-booka na podświetlanym czytniku :)

Jeśli prąd wysiądzie wieczorem: zapalam świeczki, na gazie gotuję wodę na herbatę i czytam e-booka na podświetlanym czytniku :)

Mi to może grozić naprawdę. Tym mi grozi ojciec, a więc wyłączeniem korków. Na szczęście zima powoli się kończy i jest już prawie wiosna i dni są dłuższe a ja dosyć sprawnie poruszam się po mieście. Mam bilet miesięczny i bardzo dużo czasu spędzam w różnych bibliotekach gdzie są nie tylko książki ale i prąd a nawet Internet, a więc sobie poradzę. Poza tym uważam, że mam naprawdę silną psychikę i osobowość przy czym jednocześnie naprawdę jestem kobietą co poświadcza moje zachowanie w piątek. Niemniej jak na kobietę radzę sobie i tak doskonale. Nie wiem czy można powiedzieć,ze jestem geniuszem ale na pewno jestem bardzo inteligentna i ja o tym wiem co mi w zasadzie pomaga w życiu. Mało tego myślę, że mi ktoś kibicuje i ja nie ładuję się w kłopoty a z sytuacji, które były tragiczne w moim życiu zawsze w końcu wychodziłam obronną ręką. Tak było zawsze a więc wiem że nawet teraz sobie poradzę i będzie tak jak ja chcę również ze światłem czy prądem i tym razem na korzyść działa czynnik na który już dawno temu zwróciłam uwagę czyli czas bo już tą wiosnę a co za tym i dłuższe dni widać i czuć. A poza tym nawet w ciemnościach można siedzieć, a najciemniej jest nocą a wtedy po prostu się śpi. To logiczne

Mi to może grozić naprawdę. Tym mi grozi ojciec, a więc wyłączeniem korków. Na szczęście zima powoli się kończy i jest już prawie wiosna i dni są dłuższe a ja dosyć sprawnie poruszam się po mieście. Mam bilet miesięczny i bardzo dużo czasu spędzam w różnych bibliotekach gdzie są nie tylko książki ale i prąd a nawet Internet, a więc sobie poradzę. Poza tym uważam, że mam...

Tak mocno uzależnienie od technologii naszego wieku, popadamy w niewyobrażalna panikę, bo gotowanie stanęło w połowie, pralka też, no i nie da się jej otworzyć, a co jak zaleje ? Ucieczki nie ma bo 10 piętro w bloku, tyle tych schodów, świeczek pod zlewem jak zwykle nie ma, bo na codzień to po co, walają się tylko niepotrzebne. Latarkę to ostatnio widziałem u teścia na wsi, bo on to zawsze przygotowany. Jeden wielki dramat, do sąsiadów nie pójdziesz w w dzisiejszych czasach nikt już z nikim nie rozmawia, nic tylko się odstrzelić ! Nic dodać nic ująć ! Człowiek siedzi na kanapie i czeka, bawi się telefonem bo gierki dalej działają, siedzi i czeka wytrwale, bo przecież XXI wiek to pewnie szybko naprawią.

Tak mocno uzależnienie od technologii naszego wieku, popadamy w niewyobrażalna panikę, bo gotowanie stanęło w połowie, pralka też, no i nie da się jej otworzyć, a co jak zaleje ? Ucieczki nie ma bo 10 piętro w bloku, tyle tych schodów, świeczek pod zlewem jak zwykle nie ma, bo na codzień to po co, walają się tylko niepotrzebne. Latarkę to ostatnio widziałem u teścia na wsi,...

Kiedy brak prądu nadchodzi wieczorem jestem w 100% przygotowana. W szafce przy wannie mam pełno zapachowych świec. Lekko różany zapach rozchodzi się wtedy po łazience a ja mam chwilę dla siebie zanurzając się w gorącej kąpieli. To moja chwila relaksu a brak prądy całkowicie mi nie przeszkadza, czasami nawet mam nadzieję, że potrwa jak najdłużej. Za dnia natomiast praktycznie nie oglądamy telewizji więc z mężem robimy to co zawsze, spędzamy czas we dwoje, zimą pod kocem (idealny czas na odpoczynek) a latem na długim spacerze czy w ogrodzie.

Kiedy brak prądu nadchodzi wieczorem jestem w 100% przygotowana. W szafce przy wannie mam pełno zapachowych świec. Lekko różany zapach rozchodzi się wtedy po łazience a ja mam chwilę dla siebie zanurzając się w gorącej kąpieli. To moja chwila relaksu a brak prądy całkowicie mi nie przeszkadza, czasami nawet mam nadzieję, że potrwa jak najdłużej. Za dnia natomiast...

Witam!
Gdy chwilowo niea pradu zapalam swieczki w kilku miejscach i czytam ulubiona ksiazke. Ja,tam lubie takie chwilę a nie mega cywilizacja.

Witam!
Gdy chwilowo niea pradu zapalam swieczki w kilku miejscach i czytam ulubiona ksiazke. Ja,tam lubie takie chwilę a nie mega cywilizacja.

Czy jestem przygotowany na taką okoliczność jak awaria elektryczności?
Cha, cha, cha...
Gdy tylko zgaśnie światło...
Twarz mi blednie, włos mi rzednie,
Psują mi się zęby przednie.
Skręca mnie upiorny śmiech.
Dzwonię wtedy do..., nie, nie do dentysty. Nie do psychiatry. Dzwonię na pogotowie energetyczne.

Czy jestem przygotowany na taką okoliczność jak awaria elektryczności?
Cha, cha, cha...
Gdy tylko zgaśnie światło...
Twarz mi blednie, włos mi rzednie,
Psują mi się zęby przednie.
Skręca mnie upiorny śmiech.
Dzwonię wtedy do..., nie, nie do dentysty. Nie do psychiatry. Dzwonię na pogotowie energetyczne.

Tak się składa, że w rodzinnym domu mieliśmy licznik przedpłatowy (co oznacza ni mniej, ni więcej, że żeby był prąd, trzeba się było pofatygować do punktu i po prostu go kupić). A że z pamięcią bywa różnie i zazwyczaj zawodziła w piątkowe lub sobotnie wieczory, kiedy nie sposób było udać się po przysłowiowe "wiaderko" prądu, zdarzały się weekendy przy świecach. Najlepsze z możliwych weekendów!

Mama krzątała się w poszukiwaniu świec, ojciec sięgał po radyjko na baterie, a ja po ciemku leciałam po chińczyka. Nie po "jakąś planszówkę", ale chińczyka właśnie. To zawsze był on, i zawsze musiał być on.

Nie ważne czy miałam lat 5 czy 15. Zawsze siadaliśmy w trójkę przy stole i w blasku świec walczyliśmy o dominację nad planszą :). Brak prądu nigdy nie był dla nas tragedią, ale powodem do spędzenia wspólnie czasu i lekcją na całe życie: jakkolwiek się życie nie układa, choćby wydawało się fatalne, zawsze trzeba szukać dobrych stron :).

Tak się składa, że w rodzinnym domu mieliśmy licznik przedpłatowy (co oznacza ni mniej, ni więcej, że żeby był prąd, trzeba się było pofatygować do punktu i po prostu go kupić). A że z pamięcią bywa różnie i zazwyczaj zawodziła w piątkowe lub sobotnie wieczory, kiedy nie sposób było udać się po przysłowiowe "wiaderko" prądu, zdarzały się weekendy przy świecach. Najlepsze z...

Początkowo mnie to nawet śmieszyło. Ta panika w jej odbijających blask płomienia o dziwo szybko znalezionych świec. To wypatrywanie w oknie tej jednej jedynej iskierki elektryczności w ciemnej jak okiem sięgnąć ulicy. To nerwowe przypominanie sobie, czy gdzieś nie podano informacji o planowanym wyłączeniu prądu. Teraz już się tego nie sprawdzi. Brak prądu nierozerwalnie łączy się z brakiem internetu. I właśnie w tej kwestii pojawiła się następna tragedia.
-Dziś się nie zalogowałam
-I co z tego? Raz nie musisz – próbowałem ją uspokoić
-Ale bonusy za codzienne logowanie
-Słuchaj! – przerwałem jej – Dziś zrobimy sobie romantyczny wieczór. Otworzymy wino. Zjemy kolację przy blasku świec.
Zgodziła się. Tyle że kuchenkę mamy elektryczną. Tak jak i piekarnik, mikrofalę i wszystko co uchroniło by nas przed jedzeniem surowych warzyw. A prawdę mówiąc nic nie zdążyłem zjeść od przyjścia z pracy i chętnie wrzuciłbym na ruszt coś ciepłego. Chleba też nie kupiłem. Moja wina. Zapomniałem. Ale za to wpadłem na pomysł.
-Zamówmy sobie chińszcyznę, albo pizzę. Jeszcze lepiej!
No i na winie się jednak skończyło, bo telefon, zaraz po wybraniu numeru się rozładował. Ta przeklęta awaria prądu!!

Początkowo mnie to nawet śmieszyło. Ta panika w jej odbijających blask płomienia o dziwo szybko znalezionych świec. To wypatrywanie w oknie tej jednej jedynej iskierki elektryczności w ciemnej jak okiem sięgnąć ulicy. To nerwowe przypominanie sobie, czy gdzieś nie podano informacji o planowanym wyłączeniu prądu. Teraz już się tego nie sprawdzi. Brak prądu nierozerwalnie...

Dzień jak codzień, z pozoru się mogło wydawać, telewizor gra choć nikt go nie ogląda, każdy zajęty swoimi sprawami. Aż tu nagle... nie ma prądu, tragedia, panika, wewnętrzny strach... nie, nie przed ciemnością, ale strach jak wytrzymać bez tv, internetu itd. Nerwowo patrzymy na stan naładowania baterii w smartfonie, ostatnia kreska, dramat. Trzeba zapalić świeczki, ale nie ma świeczek, bo w XXI wieku to archaiczny produkt, są gdzieś podgrzewacze do kominka, małe bo małe ale zawsze coś. Rozstawiamy gdzie sie da, blask zaczyna rozświetlać pokój niczym klasztor Shaolin wypełniony modlącymi się mnichami. Po kwadransie powoli przechodzi złość, siedzimy na kanapie, milkną rozmowy o braku prądu, zapada cisza. Cisza brzmi dziwnie, patrze w okna sąsiadów, też nie mają prądu, ale dwa bloki dalej wszystko rozświetlone. Siedzimy, powoli oswajamy sie ze świeczkami, w sumie jest nawet fajnie, plotkujemy ile wujek maniek zjadł pączków w tłusty czwartek, apetyt wzrasta więc sięgamy po czekolade, nawet romantycznie jest. Nagły błysk rozświetla pokój zwężając jednocześnie źrenice w oku, telewizor rypie powodując palpitacje serca, chociaż w sumie był cicho ustawiony. Jest prąd, ale czuje się nieswojo, gaszę świeczki, wszystko powoli wraca do normy. I wraca myśl, że było nawet fajnie...

Dzień jak codzień, z pozoru się mogło wydawać, telewizor gra choć nikt go nie ogląda, każdy zajęty swoimi sprawami. Aż tu nagle... nie ma prądu, tragedia, panika, wewnętrzny strach... nie, nie przed ciemnością, ale strach jak wytrzymać bez tv, internetu itd. Nerwowo patrzymy na stan naładowania baterii w smartfonie, ostatnia kreska, dramat. Trzeba zapalić świeczki, ale nie...