Moi dziadkowie - przeszli razem bardzo wiele chwil bardziej i mniej szczęśliwych. Wychowali wspólnie trzy córki, byli najlepszymi dziadkami dla szóstki wnucząt.
Z opowiadań wiem jak dziadka pomyłkowo zamknęli w więzieniu na dwa lata - babcia zawsze opowiadała jak psioczyła pod nosem na męża, że zawsze się w coś wpakuje, a ona sama z dzieckiem na ręku dom musi budować. A potem mówiła, że jak go wypuścili, to był jeden z najszczesliwszych dni w jej życiu, że znów miała go przy sobie.
Mama często wspomina jak jej rodzice się kłócili, ale w razie czego oboje stali za sobą murem.
Jako nastolatka jeździłam do dziadków na wieś, dlatego nieraz byłam świadkiem jak dziadek świętował z kolegami zakończenie żniw czy ubicie świniaka. Babcia zawsze wyzywała go wtedy w taki sposób, że brzmiało to jak rzucanie klątwy. A rano, kiedy dziadek wstał na ogromnym kacu, zawsze czekał na niego kwas chlebowy, sute śniadanie, kawa.
Dziadek tez potrafił dogadać babci, kiedy coś mu się nie podobało. I mimo, że robił to w sposób dosady, to między słowami dało się słyszeć ogrom czułości.
Dziadkowie pięćdziesiątą rocznicę ślubu obchodzili trzymając się za ręce, całując jak nastolatki. Tak samo dziadek trzymał babcię, kiedy odchodziła. Minęło pięć lat od jej śmierci, a dziadek mimo swoich lat często odwiedza jej grób i czule wspomina w rozmowach, zawsze mówi, że to była miłość jego życia, a lepszej żony nie mógł sobie nawet wymarzyć.

Moi dziadkowie - przeszli razem bardzo wiele chwil bardziej i mniej szczęśliwych. Wychowali wspólnie trzy córki, byli najlepszymi dziadkami dla szóstki wnucząt.
Z opowiadań wiem jak dziadka pomyłkowo zamknęli w więzieniu na dwa lata - babcia zawsze opowiadała jak psioczyła pod nosem na męża, że zawsze się w coś wpakuje, a ona sama z dzieckiem na ręku dom musi budować. A...

idealny związek to związek moich dziadków. dwoje ludzi po przejściach, on rozwodnik po nieudanym małżeństwie, ona wdowa (pierwszy dziadek zginął w wypadku motocyklowym). Doświadczenie, z dziećmi z poprzedniego związku, zrażeni i ostrożni do nowych miłości. Spotykają się w kawiarni i coś nagle zaiskrzyło. Tak rozpoczął się najpiękniejszy związek jaki widziałam. Dziadek zawsze pamiętał o wszystkich rocznicach, babcia zawsze chciała ładnie wyglądać dla dziadka. Nie dla siebie, ale dla niego. Z miłości dziadek przez całe życie jadł botwinkę (ulubiona zupa babci), a dziadek jej nienawidził. Ale z miłości co tydzień był cały talerz zjedzony i komplementy. Babcia zawsze najpierw myślała o dziadku, Na spacery zawsze szli za rękę, niczym para nastolatków na pierwszej randce. Mieli złotą zasadę nigdy nie iść spać pokłóconym i rozmawiać o problemach. Patrząc na nich dwoje widziałam prawdziwą miłość i wiarę w drugiego człowieka. Byli gotowi dla drugiej połówki wszystko poświęcić. Najważniejsze było szczęście małżonka.

idealny związek to związek moich dziadków. dwoje ludzi po przejściach, on rozwodnik po nieudanym małżeństwie, ona wdowa (pierwszy dziadek zginął w wypadku motocyklowym). Doświadczenie, z dziećmi z poprzedniego związku, zrażeni i ostrożni do nowych miłości. Spotykają się w kawiarni i coś nagle zaiskrzyło. Tak rozpoczął się najpiękniejszy związek jaki widziałam. Dziadek...

Ona lat osiemdziesiąt osiem. On lat dziewięćdziesiąt. Pokolenie drugiej wojny światowej. Ona córka niemieckiego policjanta, który spędził dwa lata w amerykańskim obozie. Z jej niezupełnie składnych opowiadań wynika, że z matką została wywieziona do rolnika, gdzie musiała pracować. Będąc dzieckiem z dobrego, bogatego domu, nie zdawała sobie sprawy, w jak trudnej sytuacji się znajdują. Jako delikatna dziewczynka nie nadawała się do żadnych prac. Nawet nie próbowała. Z dumą opowiada, jak to wymigywała się od wykonania każdego zadania. Wyszła za człowieka z wieloledzietnej rodziny. Urodziła piątkę dzieci. Mąż musiał zakasać rękawy i wyżywić siedmioosobową rodzinę. Niby walczymy o równouprawnienie, ale może ona powinna być księżniczką, a on mężczyzną? Tak nas stworzyła natura. Siedemdziesiąt lat po ślubie nic się u nich nie zmieniło. Ona jest duszą towarzystwa. Oszczędzona przez życie, z podniesioną dumnie głową, z uśmiechem na twarzy i migocącymi ze szczęścia oczkami opowiada o przyjemnych sprawach tego świata. On w milczeniu trwa u jej boku, gotowy nieść pomoc w każdej chwili. Jest przekonany, że taka jest jego rola.

Ona lat osiemdziesiąt osiem. On lat dziewięćdziesiąt. Pokolenie drugiej wojny światowej. Ona córka niemieckiego policjanta, który spędził dwa lata w amerykańskim obozie. Z jej niezupełnie składnych opowiadań wynika, że z matką została wywieziona do rolnika, gdzie musiała pracować. Będąc dzieckiem z dobrego, bogatego domu, nie zdawała sobie sprawy, w jak trudnej sytuacji się...

Najbardziej udanym związkiem, który znam, jest mój własny. Poderwałam mojego obecnego partnera dlatego, że był całkiem przystojny, a ja potrzebowałam zabawy. Gdy jednak zaczęliśmy ze sobą randkować, okazało się, że oboje posiadamy wiele cech, które nam wzajemnie odpowiadają. Aby sprawdzić, czy na pewno do siebie pasujemy, przeprowadziliśmy eksperyment: po ledwie miesiącu znajomości zamieszkaliśmy razem na dwa tygodnie. Wiedzieliśmy, że będzie to ostateczna próba, która ujawni, czy dobrze nam ze sobą, czy może zupełnie się „pogryziemy”. Eksperyment jednak wyszedł pomyślnie, więc wszem i wobec ogłosiliśmy, że jesteśmy ze sobą z związku.
Trwa to już ponad rok i zanosi się na to, że będzie trwało jeszcze długo. Oboje szanujemy się nawzajem, obdarzamy miłością i czułością, ale też zachowujemy między sobą nieco dystansu – każde z nas prowadzi własne życie, realizując swoje pasje i marzenia. Wspieramy się w tym oboje i codziennie zapewniamy o wzajemnej miłości.
Jest to udany związek, gdyż oboje czerpiemy z niego potrzebne nam korzyści. Partner zapewnia mi poczucie bezpieczeństwa i stabilizacji, obdarza mnie czułością i zrozumieniem, on zaś, dzięki mnie, czuje się o wiele bardziej pewny siebie, atrakcyjny i męski.

Najbardziej udanym związkiem, który znam, jest mój własny. Poderwałam mojego obecnego partnera dlatego, że był całkiem przystojny, a ja potrzebowałam zabawy. Gdy jednak zaczęliśmy ze sobą randkować, okazało się, że oboje posiadamy wiele cech, które nam wzajemnie odpowiadają. Aby sprawdzić, czy na pewno do siebie pasujemy, przeprowadziliśmy eksperyment: po ledwie miesiącu...

Biuro M[bookLink]4847719|Biuro M[/bookLink]

Biuro M[bookLink]4847719|Biuro M[/bookLink]

 [bookCover]4847719|Biuro M[/bookCover]