Jestem humanistką. Zawsze lubiłam język polski. Odkąd pamiętam pisanie - pamiętnika, opowiadań, rozprawek, wypracowań (krótszych i dłuższych prac pisemnych) łatwo mi przychodziło, a mało tego - sprawiało radość. Lubiłam "przelewać" myśli na papier, formułować zdania, które razem tworzyły fajną całość. Od dziecka też ważnym elementem zabaw był papier i długopis, zabawa w biuro.
W związku z powyższym - informacja o tym, że potrafię pisać prace, wypełniać druczki i robić wszystko, co z pisaniem związane - szybko się rozeszła. A to pomogłam mamie w uzupełnieniu wniosku, a to napisałam cioci odpowiedź na ważne pismo, aż w końcu udzieliłam bratu kilka praktycznych porad związanych z pisaniem wypracowań (co zaowocowało na maturze). Choć za eksperta się nie uważam, to myślę, że jeśli coś mi dobrze wychodzi (zostało pozytywnie ocenione przez specjalistów), to mogę dzielić się tym z innymi. Moje umiejętności poprawnego i sprawnego formułowania wypowiedzi pisemnych były wykorzystywane wielokrotnie. Rodzina, przyjaciele - wiedzą, że posiadam taką zdolność i w razie potrzeby - walą do mnie jak w dym ;)

Jestem humanistką. Zawsze lubiłam język polski. Odkąd pamiętam pisanie - pamiętnika, opowiadań, rozprawek, wypracowań (krótszych i dłuższych prac pisemnych) łatwo mi przychodziło, a mało tego - sprawiało radość. Lubiłam "przelewać" myśli na papier, formułować zdania, które razem tworzyły fajną całość. Od dziecka też ważnym elementem zabaw był papier i długopis, zabawa w...

Na programistę zacząłem się kształcić po dniu otwartym na politechnice. Kupiłem wtedy kilka książek. Wszystko to jednak „na sucho”, bo w tamtych czasach komputery nie były powszechnie dostępne. Samokształcenie kontynuowałem na studiach kiedy zdobyłem kartę użytkownika komputera. Ośrodek obliczeniowy politechniki odwiedzałem przed i po zajęciach. Pierwszy program, którego używały inne osoby napisałem jako dodatkowe zadanie w ramach zajęć. Dostałem za to celujący. Program był napisany wprost w języku maszyny i wprowadzany do niej w kodzie ósemkowym. Mojego programu używano na zajęciach i przy pisaniu prac dyplomowych. Ale największą karierę zrobił napisany wiele lat później już pod WINDOWS program REFLEX 1.0. Zadebiutował medialnie recenzją w „Gazecie Poznańskiej”, a potem trafił do „Gazety Wyborczej”, „Superekspresu”,”PC-Kuriera”, „PC WORLD COMPUTER”, „CHIP”, a nawet niemieckiego „Die Welt”, francuskiego „La Croix” i amerykańskiego „The New York Times”. Był też prezentowany na antenach telewizji: TVN, TVP i POLSAT, a także w rozgłośniach radiowych Wlk.Brytanii(BBC), Niemiec(Deutsche Rundfunk) i Kanady(CRBC). . Niestety pomimo tego sprzedaż programu nie poszła mi nadzwyczajnie i szybko straciłem odzew o jego używaniu, ale wiele lat później podobne programy powstały np. na iPADa i budziły zainteresowanie. Napisałem też demo programu, który zrewolucjonizował nabór do szkół ponadgimnazjalnych, a później zainspirował powstanie podobnych programów dla innych szczebli edukacji.

Na programistę zacząłem się kształcić po dniu otwartym na politechnice. Kupiłem wtedy kilka książek. Wszystko to jednak „na sucho”, bo w tamtych czasach komputery nie były powszechnie dostępne. Samokształcenie kontynuowałem na studiach kiedy zdobyłem kartę użytkownika komputera. Ośrodek obliczeniowy politechniki odwiedzałem przed i po zajęciach. Pierwszy program, którego...

Nieoczekiwanie okazałam się specjalistką od domowego farbowania włosów seniorkom rodzinnym. Przy okazji pewnego wesela unieruchomiona prababcia przymuszona sytuacją oddała się w moje ręce. Efekt był widocznie zjawiskowy, gdyż wybredne ciotko-babki oraz ich kuzynki-piąta-woda-po-kisielu pragną odtąd moich usług. Wczoraj zostałam poproszona po raz kolejny o wykonanie drobnego zabiegu koloryzującego. Zamieniłam srebro w szaro-srebrny blond. Klientka zadowolona :)

Nieoczekiwanie okazałam się specjalistką od domowego farbowania włosów seniorkom rodzinnym. Przy okazji pewnego wesela unieruchomiona prababcia przymuszona sytuacją oddała się w moje ręce. Efekt był widocznie zjawiskowy, gdyż wybredne ciotko-babki oraz ich kuzynki-piąta-woda-po-kisielu pragną odtąd moich usług. Wczoraj zostałam poproszona po raz kolejny o wykonanie drobnego...

Wśród moich bliskich i znajomych uchodzę za specjalistkę w wyszukiwaniu prezentów. Myślą, że mam zdolności telepatyczne bądź świetne wyczucie,a tak naprawdę wystarczy tylko słuchać co inna osoba ma do powiedzenia. Z tego łatwo wywnioskować czego jej brakuje lub co się jej marzy :D

Wśród moich bliskich i znajomych uchodzę za specjalistkę w wyszukiwaniu prezentów. Myślą, że mam zdolności telepatyczne bądź świetne wyczucie,a tak naprawdę wystarczy tylko słuchać co inna osoba ma do powiedzenia. Z tego łatwo wywnioskować czego jej brakuje lub co się jej marzy :D

Studia polonistyczne zrobiły ze mnie specjalistę od naszego pięknego języka ojczystego. Od kiedy skończyłem naukę na uniwersytecie, nierzadko muszę rozwiązywać językowe problemy. Bardzo lubię sprawdzać teksty i poprawiać błędy. Często o pomoc w napisaniu zadania z polskiego prosi mnie moja siostra. Chyba jestem nie najgorszym pomocnikiem, bo siostra otrzymuje z tych zadań zwykle piątki lub czwórki. Satysfakcja z powodu wykorzystania naszej wiedzy - bezcenna.

Studia polonistyczne zrobiły ze mnie specjalistę od naszego pięknego języka ojczystego. Od kiedy skończyłem naukę na uniwersytecie, nierzadko muszę rozwiązywać językowe problemy. Bardzo lubię sprawdzać teksty i poprawiać błędy. Często o pomoc w napisaniu zadania z polskiego prosi mnie moja siostra. Chyba jestem nie najgorszym pomocnikiem, bo siostra otrzymuje z tych zadań...

Jestem specjalistką od wyszukiwania drogi. Kiedy znajduję się z kimś w nowym miejscu i nie za bardzo wiemy gdzie iść, to właśnie ja wskazuję gdzie „wydaje mi się, że powinniśmy skręcić” a następnie… idziemy w przeciwnym kierunku. Każdy wie, że gdy są dwie drogi do wyboru, ja zawsze wybieram tę złą. Prawie, że niezawodnie (w końcu od każdej reguły są wyjątki, prawda?).
Nie wiem dlaczego tak się dzieje, rozróżniam kierunki prawidłowo, a nie jako: „lewo” oraz „to drugie lewo”, z intuicją też nie jest najgorzej… Ale jednak pojęcie przestrzeni sprawia, że działam jak sklerotyczny przewodnik turystyczny. Cóż, przynajmniej znajomi mają źródło niekończących się docinek a ja mogę ćwiczyć cięte riposty. :)

Jestem specjalistką od wyszukiwania drogi. Kiedy znajduję się z kimś w nowym miejscu i nie za bardzo wiemy gdzie iść, to właśnie ja wskazuję gdzie „wydaje mi się, że powinniśmy skręcić” a następnie… idziemy w przeciwnym kierunku. Każdy wie, że gdy są dwie drogi do wyboru, ja zawsze wybieram tę złą. Prawie, że niezawodnie (w końcu od każdej reguły są wyjątki, prawda?).
Nie...

Ja jestem specjalistką od słuchania. Chyba każdy mój bliski znajomy przyzna mi rację w tym stwierdzeniu. Niejednokrotnie zostawałam z kimś przez całą noc online lub jechałam do niego, by po prostu z nim pobyć w trudnych chwilach. W przyszłym roku kończę studia na kierunku psychologia i coraz częściej zastanawiam się nad karierą w interwencji kryzysowej... :)

Ja jestem specjalistką od słuchania. Chyba każdy mój bliski znajomy przyzna mi rację w tym stwierdzeniu. Niejednokrotnie zostawałam z kimś przez całą noc online lub jechałam do niego, by po prostu z nim pobyć w trudnych chwilach. W przyszłym roku kończę studia na kierunku psychologia i coraz częściej zastanawiam się nad karierą w interwencji kryzysowej... :)

Wybierałam film na naszą pierwszą randkę. Przejrzałam repertuar wzdłuż i wszerz w poszukiwaniu najlepszej propozycji, biorąc pod uwagę nasze różne gusta. Wybrałam film, wydawać by się mogło ambitny. Przecież nie chciałam być odebrana jako zbyt prosta, jednowymiarowa na pierwsze randce! Polsko-czeska produkcja (w odróżnieniu ode mnie) okazała się jednowymiarowa, nieskomplikowana, ale bardzo stereotypowa i przerysowana. To był pierwszy raz w moim życiu, kiedy nie dotrwałam do końca seansu. Niestety, moja próba rekompensaty spaliła na panewce. Kolejny film – kolejna klapa. Może już nie tak spektakularna, ale wielokrotnie mi wypominana. Od tamtej pory – ja jako specjalista wybieram, ale ostatecznie, ufając moim instynktom ciągnącym mnie do złych produkcji, zawsze oglądamy zupełnie inny film…

Wybierałam film na naszą pierwszą randkę. Przejrzałam repertuar wzdłuż i wszerz w poszukiwaniu najlepszej propozycji, biorąc pod uwagę nasze różne gusta. Wybrałam film, wydawać by się mogło ambitny. Przecież nie chciałam być odebrana jako zbyt prosta, jednowymiarowa na pierwsze randce! Polsko-czeska produkcja (w odróżnieniu ode mnie) okazała się jednowymiarowa,...

Jestem specjalistką w komunikacji z innymi ludźmi. Uwielbiam ich wysłuchiwać i pomagać w rozwiązywaniu problemów. Nie bez przyczyny zdecydowałam się na studia powiązane z tą dziedziną. Bardzo lubię w sobie daną cechę, gdyż ułatwia mi ona życie. Znajomość komunikacji interpersonalnej oraz intrapersonalnej jest bardzo pomocna w rozumieniu rzeczywistości i ukazuje jak wiele można się dowiedzieć o człowieku. Cieszę się, że robię to co lubię i mam z tego wiele satysfakcji. Ludzie często zwierzają mi się ze swoich kłopotów a ja zawsze ich wysłuchuję. Doskonale wiem, że daje im to ulgę a mnie to nic nie kosztuje. Jestem dobrym słuchaczem i bardzo się z tego cieszę.

Jestem specjalistką w komunikacji z innymi ludźmi. Uwielbiam ich wysłuchiwać i pomagać w rozwiązywaniu problemów. Nie bez przyczyny zdecydowałam się na studia powiązane z tą dziedziną. Bardzo lubię w sobie daną cechę, gdyż ułatwia mi ona życie. Znajomość komunikacji interpersonalnej oraz intrapersonalnej jest bardzo pomocna w rozumieniu rzeczywistości i ukazuje jak wiele...

Nie tylko drugi. I nie trzeci. Czasem nawet dziesiąty.

"ej, a napisałabyś mi pracę na psychologieeee? pls" - współlokatorka
"masz kochana czas żeby mi poprawić błędy w rozprawce?" - młodsza koleżanka
"Karolinko moja przyjaciółko najdroższa obczaisz mi CV i list czy mam dobry? bo ty się na tym znasz a wiesz że ja to nie znam się wcale" - kolega informatyk
"dziecko weź mi napisz to podanie bo tobie słów nie brakuje" - mamuśka
"Karolciu, bo wiesz co, tu jest taki konkurs dziennikarski i ja pomyślałam, że skoro w tamtym roku wygrałaś to może i w tym roku masz ochotę coś napisać żeby reprezentować szkołę? zawsze powtarzam, że idzie ci to świetnie, więc może znajdziesz czas na reportaż? :)" - swego czasu polonistka z liceum

Za. Każdym. Razem.

Nie tylko drugi. I nie trzeci. Czasem nawet dziesiąty.

"ej, a napisałabyś mi pracę na psychologieeee? pls" - współlokatorka
"masz kochana czas żeby mi poprawić błędy w rozprawce?" - młodsza koleżanka
"Karolinko moja przyjaciółko najdroższa obczaisz mi CV i list czy mam dobry? bo ty się na tym znasz a wiesz że ja to nie znam się wcale" - kolega informatyk
"dziecko weź mi...