Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

fantastyczna
aneta
Kidaya
agnieszka2907
Daria

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

fantastyczna
aneta
Kidaya
agnieszka2907
Daria

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

"Rodzinne Tajemnice" - powieść o mojej rodzinie, gdyż są tajemnice,ale pełne pozytywnego smaku poznanego w trakcie wspólnych rozmów podczas spotkań rodzinnych.

Taki świat budzi zaciekawienie, a we mnie budzi dodatkowo chęci spojrzenia inaczej na rodzinę z perspektywy historii tajemnic.

Uśmiechnęłabym się, gdyby padły słowa wej treści: " To miała być tajemnica, a Ty powiedziałeś".

Odpowiedź na tą wypowiedź była by następująca: " Ups sorki, ale nie wiedziałem, wybacz".

"Rodzinne Tajemnice" - powieść o mojej rodzinie, gdyż są tajemnice,ale pełne pozytywnego smaku poznanego w trakcie wspólnych rozmów podczas spotkań rodzinnych.

Taki świat budzi zaciekawienie, a we mnie budzi dodatkowo chęci spojrzenia inaczej na rodzinę z perspektywy historii tajemnic.

Uśmiechnęłabym się, gdyby padły słowa wej treści: " To miała być tajemnica, a Ty...

"Familiada"
- chociaż to może banalne, moja rodzina idealnie wpisuje się w metaforę tego teleturnieju. W genach mamy suche żarty w stylu Karola S. (szczególnie tata i ja), spieramy się w każdej możliwej kwestii (czyli ciągniemy rzepkę z dwóch stron) i oczywiście na każde pytanie odpowiadamy inaczej niż ankietowani. Na szczęście, mimo wszystko, koniec końców i tak potrafimy stanąć ładnie razem i machać do obiektywu ;)

"Familiada"
- chociaż to może banalne, moja rodzina idealnie wpisuje się w metaforę tego teleturnieju. W genach mamy suche żarty w stylu Karola S. (szczególnie tata i ja), spieramy się w każdej możliwej kwestii (czyli ciągniemy rzepkę z dwóch stron) i oczywiście na każde pytanie odpowiadamy inaczej niż ankietowani. Na szczęście, mimo wszystko, koniec końców i tak potrafimy...

"Mężczyźni są z Marsa, kobiety z mojej rodziny"

Wspomniana Al. Róż wspaniale wkomponowałaby się w serię powieści o mojej rodzinie. W pewnym domu (na Alei Róż właśnie) odbyła się nie jedna, międzyplanetarna bitwa.
Każdą ze stron cechuje silny charakter. Mężczyźni waleczni i trochę obcy, kobiety silne i jedyne w swoim rodzaju, zawsze na miejscu. Do opisania byłyby spiski, zaskakujące zwroty akcji i nie jeden wątek miłosny. A wojna wciąż trwa!

"Mężczyźni są z Marsa, kobiety z mojej rodziny"

Wspomniana Al. Róż wspaniale wkomponowałaby się w serię powieści o mojej rodzinie. W pewnym domu (na Alei Róż właśnie) odbyła się nie jedna, międzyplanetarna bitwa.
Każdą ze stron cechuje silny charakter. Mężczyźni waleczni i trochę obcy, kobiety silne i jedyne w swoim rodzaju, zawsze na miejscu. Do opisania byłyby spiski,...

"Czasem słońce, czasem deszcz, ale najpierw kawa"

Czy się kłócimy, czy radujemy; czy jesteśmy blisko, czy daleko - łączy nas i jednoczy właśnie kawa. Możemy się nie odzywać do siebie, albo nie móc na siebie patrzeć. Wystarczy jednak zgrzypnięcie odkręcanej kawiarki, puk otwieranej puszki, ten delikatny szelest sypiących się, zmielonych ziaren i nagle wszystko jest dobrze. Wszyscy się kochamy. W zgiełku odnajdujemy przestrzeń dla rodziny. Gromadzimy się przy wspólnym stole w weekendowe poranki, w tygodniu dzwonimy znad parującego espresso. I zawsze, ale to zawsze przy pierwszym łyku myślimy o bliskich i cieszymy się sobą.

"Czasem słońce, czasem deszcz, ale najpierw kawa"

Czy się kłócimy, czy radujemy; czy jesteśmy blisko, czy daleko - łączy nas i jednoczy właśnie kawa. Możemy się nie odzywać do siebie, albo nie móc na siebie patrzeć. Wystarczy jednak zgrzypnięcie odkręcanej kawiarki, puk otwieranej puszki, ten delikatny szelest sypiących się, zmielonych ziaren i nagle wszystko jest dobrze....

"Dom Cecylii" - dom mojej już nieżyjącej babci, przechodził z pokolenia na pokolenie, wcześniej mieszkali tam rodzice babci, a jeszcze wcześniej jej dziadkowie. To zawsze był dom wielopokoleniowy. Babcia Cecylia, była o tyle specyficzna, że zawsze dbała, aby w domu tym zbierała się cała rodzina, zarówno ta bliższa jak i dalsza. Jej dom był dla nas ostoją. Nadawałby się na sagę rodzinną, ponieważ przewinęło się przez niego wiele radości, smutków, miłości, rozstań, rozczarowań, narodzin i śmierci. Wynikało to również z tego, że była to osoba wyjątkowa, do której każdy przybywał ze swoimi radościami i smutkami życia. Ona zawsze wysłuchała, pochwaliła, szczerze pokazała, że jest dumna, albo otarła łzy, dała słowa otuchy i dobrą radę.

"Dom Cecylii" - dom mojej już nieżyjącej babci, przechodził z pokolenia na pokolenie, wcześniej mieszkali tam rodzice babci, a jeszcze wcześniej jej dziadkowie. To zawsze był dom wielopokoleniowy. Babcia Cecylia, była o tyle specyficzna, że zawsze dbała, aby w domu tym zbierała się cała rodzina, zarówno ta bliższa jak i dalsza. Jej dom był dla nas ostoją. Nadawałby się na...

"Wstęp wolny, ale ryzykowny"
Moja babcia zawsze powtarza, że przy jej stole zawsze znajdzie się miejsce, a wody na herbatę nigdy nie braknie. To podejście towarzyszy mi odkąd pamiętam. Być może to dlatego mój dom rzadko jest cichy i spokojny, a jeszcze rzadziej pusty. Niemal co weekend mamy mini zjazd rodzinny. Dla innych może 20 osób w domu to dużo, ja jednak przywykłam do tego od maleńkości. Czasami kiedy zdarzy się, że nikt nie przyjedzie ogarnia mnie wrażenie pustki. A przecież to o taką chwilę wytchnienia modlę się tak często!
W mojej rodzinie każdy jest mile widziany. Każdy znajdzie tu swoje miejsce. Nikt nigdy nie usłyszał, że tu nie pasuje. A stało się tak z jednego prostego powodu. Moja rodzina to taki galimatias charakterów, że nikt nie pasuje do nikogo, dzięki czemu jesteśmy idealnie dopasowani. Dziwne? Nie w tej rodzinie! Tu każdy jest dziwny, każdy ma swoje dziwactwa i to one tworzą tą niesamowitą rodzinkę. One i ciepło, na jakie może liczyć każdy przekraczający próg naszego domu!

"Wstęp wolny, ale ryzykowny"
Moja babcia zawsze powtarza, że przy jej stole zawsze znajdzie się miejsce, a wody na herbatę nigdy nie braknie. To podejście towarzyszy mi odkąd pamiętam. Być może to dlatego mój dom rzadko jest cichy i spokojny, a jeszcze rzadziej pusty. Niemal co weekend mamy mini zjazd rodzinny. Dla innych może 20 osób w domu to dużo, ja jednak przywykłam do...

"Każdy inny,ale taki sam"
w mojej rodzinie każdy inaczej wygląda, mamy tez różne charaktery. Lecz poszczegamy świat tak samo.

"Każdy inny,ale taki sam"
w mojej rodzinie każdy inaczej wygląda, mamy tez różne charaktery. Lecz poszczegamy świat tak samo.

"Pod szczęśliwą trzynastką"
Dom mojego dzieciństwa stoi na ulicy P. pod numerem 13. To zwykły dom w starym budownictwie, otoczony działką porośniętą starymi drzewami owocowymi. W środku jednak zawsze mieszkała moja niezwykła rodzina mająca w nosie wszelkie konwenanse oraz przesądy.
Był w domu czarny jak węgiel kot przynoszący szczęście, a każdy totolotek miał skreśloną szczęśliwą dla nas trzynastkę.
Była z nami wszędzie! Na wakacjach w domku letniskowym o numerze 13, w dzienniku klasowym w szkole podstawowej, w ulubionej sali języka polskiego, na konkursie ortograficznym, podczas zawodów biegowych... a gdy poznałam w piątek, 13 maja, mojego obecnego męża zrozumiałam, że do końca życia trzynastka będzie dla mnie szczęśliwa. Teraz ja napiszę kolejne zdania do historii mojej rodziny, naznaczone liczbą trzynaście...

"Pod szczęśliwą trzynastką"
Dom mojego dzieciństwa stoi na ulicy P. pod numerem 13. To zwykły dom w starym budownictwie, otoczony działką porośniętą starymi drzewami owocowymi. W środku jednak zawsze mieszkała moja niezwykła rodzina mająca w nosie wszelkie konwenanse oraz przesądy.
Był w domu czarny jak węgiel kot przynoszący szczęście, a każdy totolotek miał skreśloną...

'Oszukane diamenty'. Moja rodzina ma skarbnicę tajemnic i niedopowiedzeń. Często też kłamstw. Wszystko co mogłoby się wydawać normalne w innej rodzinie, w mojej urasta do rangi tajemnicy wagi państwowej. Łatwiej przecież analizować problemy obcych ludzi niż stawić czoła swoim. Łatwiej iść przez życie z przyklejonym uśmiechem niż czasem przyznać że wszystko jest inne niż wygląda.

'Oszukane diamenty'. Moja rodzina ma skarbnicę tajemnic i niedopowiedzeń. Często też kłamstw. Wszystko co mogłoby się wydawać normalne w innej rodzinie, w mojej urasta do rangi tajemnicy wagi państwowej. Łatwiej przecież analizować problemy obcych ludzi niż stawić czoła swoim. Łatwiej iść przez życie z przyklejonym uśmiechem niż czasem przyznać że wszystko jest inne niż...