Gdybym mogła posiąść jakąś jedną wyjątkową umiejętność, myślę, że chciałabym zostać „psychologiem doskonałym”. Na myśl nasuwa mi się tu serial „Magia kłamstwa”, w którym główny bohater nieomylnie rozpoznawał u innych emocje i zamiary po mowie ciała, natężeniu głosu, etc. Umiejętność owa pozwoliłaby mi nie tylko ustrzec się przed ludźmi stwarzającymi zagrożenie i fałszywymi, ale też dowolnie kreować relacje z innymi w ogóle poprzez wnikliwą obserwację i idealną interpretację ich odczuć oraz wrażeń. Wiązałoby się to z możliwością manipulacji kimkolwiek tylko się zechce. Brzmi to złowieszczo, ale dawałoby ogromna przewagę i kontrolę nad innymi, z pewnością znacznie ułatwiając życie.

Gdybym mogła posiąść jakąś jedną wyjątkową umiejętność, myślę, że chciałabym zostać „psychologiem doskonałym”. Na myśl nasuwa mi się tu serial „Magia kłamstwa”, w którym główny bohater nieomylnie rozpoznawał u innych emocje i zamiary po mowie ciała, natężeniu głosu, etc. Umiejętność owa pozwoliłaby mi nie tylko ustrzec się przed ludźmi stwarzającymi zagrożenie i fałszywymi,...

Chciałabym mieć zdolność teleportacji. Błyskawiczne przenoszenie się z miejsca na miejsce na dużą odległość daje nieograniczone możliwości i bardzo ułatwia życie! Poczynając od rzeczy najbardziej błahych – miałabym więcej czasu dla siebie i nigdy bym się nie spóźniała. Mogłabym się wreszcie wyspać rano, nie tracąc czasu na długie dojazdy do pracy i stanie w korkach. Po południu i wieczorem miałabym więcej czasu dla swoich bliskich – nie trzeba odkładać spotkań z dawno niewidzianymi znajomymi o kolejny tydzień, łatwiej byłoby odwiedzić mieszkających na drugim końcu kraju krewnych.
I wreszcie – zdolność teleportacji pozwoliłaby mi rozwijać swoją pasję i dużo podróżować po świecie. Zniknęłyby granice, przepisy wizowe i inne niedogodności, a dotarcie na każdy – nawet najodleglejszy i najbardziej niedostępny kraniec świata stałoby się dziecinnie proste. Jest tyle wspaniałych miejsc na ziemi, które warto zobaczyć i tylu wartościowych ludzi, których warto poznać! Jednego dnia podziwiałabym piękne krajobrazy Nowej Zelandii, drugiego odkrywała tajemnice Zakazanego Miasta w Chinach, a trzeciego tańczyła salsę w jakimś kubańskim barze...
Życie z taką umiejętnością stałoby się bardziej barwne, choć pewnie z czasem okazałoby się, że ma też jakieś złe strony.

Chciałabym mieć zdolność teleportacji. Błyskawiczne przenoszenie się z miejsca na miejsce na dużą odległość daje nieograniczone możliwości i bardzo ułatwia życie! Poczynając od rzeczy najbardziej błahych – miałabym więcej czasu dla siebie i nigdy bym się nie spóźniała. Mogłabym się wreszcie wyspać rano, nie tracąc czasu na długie dojazdy do pracy i stanie w korkach. Po...

Jedyna umiejętność, o jakiej marzę prawie codziennie, to teleportacja. Praca, małe dziecko, rodzice w innym mieście, siostra w jeszcze innym, teściowa w jeszcze kolejnym (chociaż dla mnie to akurat nie jest problem), poranne i popołudniowe korki. Problem wiecznego braku czasu rozwiązany raz na zawsze.
Moglabym jeszcze trochę ładniej śpiewać. Czasem współczuję mojemu synowi, że musi usypiać, słuchając kołysanek w tak miernym wykonaniu :)

Jedyna umiejętność, o jakiej marzę prawie codziennie, to teleportacja. Praca, małe dziecko, rodzice w innym mieście, siostra w jeszcze innym, teściowa w jeszcze kolejnym (chociaż dla mnie to akurat nie jest problem), poranne i popołudniowe korki. Problem wiecznego braku czasu rozwiązany raz na zawsze.
Moglabym jeszcze trochę ładniej śpiewać. Czasem współczuję mojemu...

Chciałabym móc czytać jedną książkę (ok. 500 stron) w godzinę. Jest tyle świetnych książek, których nie mam czasu przeczytać, że aż żal :(

Chciałabym móc czytać jedną książkę (ok. 500 stron) w godzinę. Jest tyle świetnych książek, których nie mam czasu przeczytać, że aż żal :(

Najbardziej chciałabym mieć super umysł...tak szybko ogarnąć tajniki nauki, zwłaszcza medycyny. Może udałoby mi się wyleczyć ciężko chorych ludzi.

Najbardziej chciałabym mieć super umysł...tak szybko ogarnąć tajniki nauki, zwłaszcza medycyny. Może udałoby mi się wyleczyć ciężko chorych ludzi.

Chciałabym móc kontrolować czas, tak żebym mogła go czasem cofnąć.

Chciałabym móc kontrolować czas, tak żebym mogła go czasem cofnąć.

Każda umiejętność ma swoje wady i zalety, każdy talent to jednocześnie dar i przekleństwo. Za niektóre rzeczy trzeba zapłacić - czy bardziej analityczny umysł nie sprawi, że gorzej będziemy odczuwać emocje? Czy przez fotograficzną pamięć nie będą nas męczyć koszmary przeszłości? Z drugiej strony: dużo umiejętności można wyszkolić, wypracować jak rzemieślnik - języki, zdolności twórcze, takie jak pisanie, czy malowanie. Jedną z niewielu rzeczy, które są wrodzone jest synestezja. Chociaż mam szczątkową wzrokową, to nie raz miała wypływ na moje życie. Chciałabym mieć jeszcze słuchową, ale wybiórczą - móc widzieć dźwięki wtedy kiedy chcę. Podziwiać ich piękno i szukać harmonii, ale nie oszaleć od nadmiaru bodźców.

Każda umiejętność ma swoje wady i zalety, każdy talent to jednocześnie dar i przekleństwo. Za niektóre rzeczy trzeba zapłacić - czy bardziej analityczny umysł nie sprawi, że gorzej będziemy odczuwać emocje? Czy przez fotograficzną pamięć nie będą nas męczyć koszmary przeszłości? Z drugiej strony: dużo umiejętności można wyszkolić, wypracować jak rzemieślnik - języki,...

A ja chciałabym być takim przytulaskiem... chciałabym przenosić się w miejsca gdzie można by było zapobiegać krzywdzie drugiego człowieka,a zwłaszcza dziecka... przytulić go i dzięki mocy przytulania "ściągnąć" na to dane dziecko tylko samo dobro, a odgonić zło... Chciałabym aby dziecko dzięki przytulaskowi wiedziało, że istnieje ciepło i dobroć drugiego człowieka...

A ja chciałabym być takim przytulaskiem... chciałabym przenosić się w miejsca gdzie można by było zapobiegać krzywdzie drugiego człowieka,a zwłaszcza dziecka... przytulić go i dzięki mocy przytulania "ściągnąć" na to dane dziecko tylko samo dobro, a odgonić zło... Chciałabym aby dziecko dzięki przytulaskowi wiedziało, że istnieje ciepło i dobroć drugiego człowieka...

Chciałbym posiąść dwie umiejętności: wynalazczości i pisania bestsellerowych powieści.
Wszedł do sypialni. Rozalka klęczała przed łóżkiem, na którym leżał tablet.
- To ty się już modlisz do komputera? - zapytał zdziwiony.
- Nie bluźnij! - syknęła podnosząc głowę znad komputera i spoglądając na niego przenikliwym spojrzeniem - Może zamiast tego też się przygotujesz do spowiedzi, bo święta tuż, tuż.
- Pomyślę - pojednawczo odpowiedział Ryszard.
- A mógłbyś mi pomóc, bo mam problem z tym programem - poprosiła.
- A co to za program? - zainteresował się.
- REFLEX pomaga przygotować się do spowiedzi świętej
- To już do tego też są programy? Pewnie amerykanskie.- zdziwił się – A w czym problem?
- Wymyślił go poznaniak. Pomyliłam się i nie wiem jak to cofnąć.
- Pokaż - Ryszard ukląkł obok niej i przesunął tablet do siebie.
Zaczął klikać.
- Widzę, że masz na sumieniu nieobecność na niedzielnej mszy - zauważył.
- Ale nie podglądaj moich grzechów! - zlękła się.
- No, kochanie. Na ślepo nie dam rady ci pomóc, ale już nic nie powiem - powiedział Ryszard czule.
- Niech tak będzie - przystała Rozalka - A na Mszy to przez ciebie nie byłam. Wtedy na daczy. Pamiętasz?
Ale Ryszard już nie słuchał, zapoznając się z programem.
- Widzisz! Ten program jak wiele podobnych używa koszyka. Możemy do niego wrzucać nasze grzechy przeglądając ich katalog.
- To już wiem! Ale nie odpowiadasz na moje pytanie.
- Jeśli więc pomylisz się to należy kliknąć w koszyk i wtedy będziesz mogła usunąć z niego grzech.

Chciałbym posiąść dwie umiejętności: wynalazczości i pisania bestsellerowych powieści.
Wszedł do sypialni. Rozalka klęczała przed łóżkiem, na którym leżał tablet.
- To ty się już modlisz do komputera? - zapytał zdziwiony.
- Nie bluźnij! - syknęła podnosząc głowę znad komputera i spoglądając na niego przenikliwym spojrzeniem - Może zamiast tego też się przygotujesz do...

Myślę, że nawet gdyby napadło na mnie całe stado uzbrojonych wróżek chrzestnych, wściekłych dżinów, czy okrutnych, bezwzględnych, zdolnych do zadawania wszelkich tortur złotych rybek, to nigdy, ale to przenigdy, nie zarzyczyłabym sobie, by coś czego pragnę, zostało, od tak, spełnione. Myślę, że nie na tym polega spełnianie marzeń. Najlepiej wyraziła to w słowach moja mama, która wciąż powtarzała, że żaden owoc nie smakuje tak dobrze, jak z własnego drzewa.
Dzięki niej wiem, że nie należy iść na łatwiznę, a najbardziej bym chciała, nigdy o tym nie zapominać.

Myślę, że nawet gdyby napadło na mnie całe stado uzbrojonych wróżek chrzestnych, wściekłych dżinów, czy okrutnych, bezwzględnych, zdolnych do zadawania wszelkich tortur złotych rybek, to nigdy, ale to przenigdy, nie zarzyczyłabym sobie, by coś czego pragnę, zostało, od tak, spełnione. Myślę, że nie na tym polega spełnianie marzeń. Najlepiej wyraziła to w słowach moja mama,...